Uyarı!
Yazıcagım bölümleri denemeye kalkmayın bu sizin icin avutma yöntemi olmasın..
İyi okumalar <33
*önceki bölüm*
Haruki odadan çıkmıştı ama benim aklıma o sırada uykuda gördüğüm şeyler geldi. Onları nasıl açıklayacaktım. Ordakilerin hepsi ölmedi diyordu. Ama nasıl? İzuku gözümün önünde intihar etmişti. Yaşaması imkansızdı. Bu sorular beynimi yakıyordu. Cevaplaması ve düşünmesi bile can yakıcı
...
Ordakilerden birisi İzuku'nun ölmediğini söylemişti. Ama nasıl? Vücudun kanlar içinde olduğu hâlini hatırlıyorum. Gözümün önünde can vermişti. Peki ya bunlar sadece bir oyunsa. İnsanlara öldü olarak gösterip aslında ölmeyip dünyayı ve ölümünün ardından kimlerin hala etkisi altında olduğunu gözlemek için böyle bir oyun yapmışsa. Ben aslında ondan beklerdim. Ya da özgünlüğü ölümsüzlükse? Veya gerçekten intahar etmiştir ama birisi onu yaşatmıştır. Şu an düşündüğüm her şey olabilir. Her şeyi zamana bırakmak artık salaklık olur. O gördüğüm şeyden sonra atağa geçmem lazımdı. Ama ne yapıcaktım? Sadece ölmediğini biliyorum ve ölmediğini söyleyen kişilerin villain olduğunu biliyorum. Ya villainler tarafından kaçırılıp o şekilde arıyacaktım ya da kendim her yeri dolaşarak arıyacaktım.
İki seçeneğim vardı ama birisi çok tehlikeliydi diğeri de sürekli çıkarsam şüpheleneceklerdi. İlk önce güzel bir plan yapmam gerekiyordu. Ondan sonra aramam daha kolay olurdu.
Daha o gün bitmemişti. Rüyada sadece 1 saat uyuyabildiğimi zannetmiştim ama saate baktığımda 6 saat daha fazla uyuduğumu farkettim. 7 saat uyumak ve ben? İmkansızdı bu. Normalde uyumak istesem anca 3 saat uyuyabilen benim için 7 saat oldukça fazlaydı. Bu sefer 3 saat uyku kesin 1 saate veya yarım saate düşerdi. Çünkü ne zaman fazla uyursam diğer uyuma saatimden giderdi.
"Kan, kendine zarar verme"
Ayağa kalktığımda baya bir afallamıştım. Fazla uyku sersemletmişti. Yine de yürüyebilmiştim. O sırada ellerim çekmeceye gitti. Yine yapıcaktım ve bir kaç tane daha yapıcaktım. Bu artık döngü olmuştu. Jil3ti gizlediğim yerden aldım ve enlemesine yapmaya başladım.
Haruki: BAKUGOU!!
Bakugou: AGH! HAS SİKTİR!!
Bir anda bağırma sesi geldi. O ses yüzünden fazlasıyla derin kesmiştim. Ama hemen sarmam gerekiyordu ve etrafta herhangi bir şüphe uyandıracak bir şey bırakmamam gerekiyordu ki bunlara kanda dahil. Galiba o sırada fazla ses çıkarmıştım ama kesinlikle hızlı olmam gerekiyordu. Bunları düşünecek zamanım yoktu.
Haruki: Hey Bakugou iyi misin!?
Bakugou: İyiyim iyiyim ayak serçe parmağımı masaya vurdum. İçeri geliceksen biraz bekleticem.
Haruki: Sıkıntı yok beklerim. Zaten işlerim bitti sayılır.
Bakugou: Hemen gelmeye çalışıyorum.
O sırada sargı sarmam bitmişti ve ortalığı da düzenlemiştim. Biraz daha şüphelendimeden kapıyı açmam gerekiyordu. Hızlıca kapıya açmaya gittim.
Haruki: Acısını ben hissettim valla. Uzun süre gelememenden ve o kadar bağırmandan sonra acıyı derinden hissettim yani.
Bakugou: Çok mu bağırdım? Rahatsız edici miydi? Ya da çok mu geç kaldım?
Haruki: Hey hey takma o kadar. Ben son ses müzik dinledim ve kimse duvara vurmadı. O yüzden duyulduğunu zannetmiyorum.
Bakugou: Peki sen nasıl duydun?
Haruki: Sesini duyabilmek için kapıyla başka bir şey yaşadım ama yine de duydum sesini. Detaylara gerek yok bence.
Bakugou: Her neyse. Kapıda kaldık. Kendimi yaşlı teyzeler gibi hissettim.
Haruki: Cidden onlara benzedik.
İçeri geçmiştik. Haruki'nin geleceği tuttu. Normalde yazardı ama yanımda olduğu için hemen gelmek istedi herhalde. Şu an tek yapmak istediğim düzgünce bir plan yapmaktı. Yarın plan yapıcaktım ve haftasonlarında serbest olursak öyle arayabilirdim. İşlerim aksamadan hızlıca yapmak istiyorum. Yarın okul olduğundan kafam dağınık olucaktı. O yüzden erken bitirmek istiyordum. Herhalde 1 günden bir şey olmaz.
...
Biliyorum yine geç geldi kusura- bakmayın ama uzun bir süre aksıyacak gibi
Bu aralar hastaydım ve sürekli- özet yapmam gerekiyordu
Oylayıp yorum atarsanız çok- sevinirim
Baybayy-
