Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konağı saran adamın haykırışı ile herkes bozguna uğrarken Nadir ağa tepeden tırnağa öfkeyle dolup taştı. Ezmira utanç içinde başını çevirirken yaşlı adam şaşkınlık için Nadir ağaya döndü.
"Bu ne demektir Nadir ağa!" Öfkeyle adamın yüzüne bağırırken karşısındaki kişinin bir aşiret ağası olduğunu unutmuştu adam...
Buraya kızını ve kendisini rezil etmek için gelmemişti şu karşılaştığı manzara rezilliğin başka bir adıydı. Güya Maran istiyordu ama karşısında gördüğü adam ilk karısına aşkını itiraf ediyordu..
"Hani Maran ağa istiyordu?" Nadir ağa kitlenmiş gibi öylece kalırken Maran araya girerek söz hakkını eline aldı..
"Benim sevdiğim tek kadın Avin ve bu aşiretin gelini de Hanım ağası da Avindir bu böyle biline." Küçümsercesine döndü yaşlı adama kızını alıp buraya gelmek nasıl bir kafaydı?
Ezmira peki oda halinden gayet memnun gibi görünüyordu. Bir kadın kendisini istemeyen bir adamın peşinden neden bunca zaman koşardı ki Ezmira sevdası için gururunu bir köşeye bırakmıştı.
Yıllardır içinde büyüttüğü sevdasına kavuşamayacağının farkındaydı fakat bir umut kırıntısı bile her şeyi tepe taklak ediyordu..
"Gidiyoruz." Ezmira babasının peşinden merdivenlere yönelirken Nadir ağa anca kendine gelebilmiş durumu idrak etmeye çalışıyordu.
Kendine gelip durumu idrak ettiği anda kalın sesi sardı bütün çardağı. "Bu ne demektir!" Sesi konağı yerinden oynatırken Maran ve Avin korkusuzca ve medyadan okurcasına yaşlı adamın karşısında durdular..
Artık bu saatten sonra ne olursa olsun hep yan yana el ele olacaklardı. Ve kim olursa olsun karşı duracaklardı..
"Olması gereken bu Nadir ağa ben sana dedim ki gelinini getireceğim." Sözünü tutmuştu baştan beri planı buydu babasını oyalayıp en sonunda sevdiği kadını getirmekti ve planı güzel işlemişti. Yanında duran kadına dönüp aşkla baktı dudaklarına konan gülümsemeyi silerek babasına döndü.
"Gelinini getirdim Nadir ağa!" Öyle bir gururla dile getirdiki geride duranlar bu duruma sevinirken, Nadir ağanın ise hiç hoşuna gitmemişti.
Elindeki bastonu sertçe yere vururken sert bakışları sesine eşlik ediyordu.. "Gelinim değildir." Sesi hiçbir zaman kabul etmeyeceğinin kanıtıydı.
