Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Merhaba aşko kuşkolar son normal bölümüze hoş geldiniz. Nasılsınız umarım iyisinizdir.💝
Finale doğru geldiğimiz için elim varmıyor:( o yüzden biraz geç geliyoruz.
Hesaplarım. Wattpad- @helin_q İnstagram- diyartöre6 TikTok- Helin_q6 Takip etmeyi unutmayın.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Yazım hatası olmuş olabilir gözden kaçmış olabilir insanlık hali kusura bakmayın 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen ansızın gelen mucizelere ihtiyaç vardır ve güzelliklere. Bugün Mirşad konağına düşen mucize mutluluğun diğer adıydı. Bugün Avin Marana dünyaları vermişti.
Oğlunda yaşayamadığı duyguları yaşaması için ona en güzel hediyeyi vermişti. Eksik kaldığı her şeyi tadacaktı ve o eksikliği giderecek geriye keşkesi belki olmayacaktı..
Duyduklarını uzun süre algılamakta zorluk çeken adam algıladığı anda havalara uçmuş karısını kolları arasına alarak adeta çığlık atmıştı.
Gözlerinin içi gülüyor bütün duyguları aynı anda yaşıyordu şu an.. "Sen bugün bana dünyaları verdin." Değişen ses tonu aşık olunası tonda çıkarken, kollarını karısının belinden çekmeden dudaklarına kısa ama tutkulu bir öpücük bıraktı.
Avin adamın tepkilerini hayranlık içinde izliyordu.
Maran geri çekildiğinde parlayan gözlerle kadının gözlerinin içine baktı. Duyduklarının bir hayalden ibaret olmasını istemiyor emin olmak adına bakıyordu gözlerine.
"Şimdi ben gerçekten baba mı oluyorum?" Ağzı kulaklarına varıyordu. Dudakları kıvrıldıkça kıvrılıyor gülümsemesi şekil değişiyordu..
"Evet Maran baba oluyorsun." Dudaklarını ısıran adamın gözleri doldu bu sefer bakışları kadının karnına indiğinde ağlamamak için alt dudağını kemirip duruyordu. Elini yavaşça karısının karnının üzerine koydu.
"Sağlıkla gel babacım." Avin durmadan adamın tepkilerine gülüyordu arada da şaşırıyordu. Maran karısının ellerini tekrar tutup başını bu sefer kararmaya yüz tutan gökyüzüne kaldırdı.
"Baba oluyorum beee." Avin şok içinde gözlerini aralayıp elini çekiştirerek kocasının dudaklarına bastırdı. Bu adam niye bağırıyordu?
"Maran ne yapıyorsun bağırma."
"Bağırayım." Dedi masum bir çocuk gibi. Hakkıymış gibi bağırıp baba olacağını ve yaşayamadığı duyguları anları yaşayacağını haykırmak istiyordu.
Mutluluğu heyacanı an be an gözlerinden okunuyordu. Mutluluktan bağırıp çağırıp ağlamak kahkaha atmak istiyordu.
"Ya deli misin bağırma tamam otur artık şuraya." Kocasının elinden tutarak oturmasını sağladıktan sonra kendisi de yanına geçip oturdu. Heyacandan adamın ellerininin titrediğini fark etti anda ağzı bir karış açık kaldı. "Maran sakin ol." Bir anda pat diye söylemekle hata mı ettim diye düşünmedi değil.
