Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat sonunda adil davranmış ve sevenleri kavuşturmuştu. Mutluluk en güzel haliyle onlara ev sahipliği yapıyordu. Bütün engellerin sonunda kavuşmak nasipleri düşmüştü nihayet..
Dün rüya gibi şeyler yaşanmıştı. Hayatında hiç bu kadar mutlu olduğunu hatırlamamıştı Avin bir yanında oğlu bir yanında sevdiği adam ve diğer tarafta bütün sevdikleri vardı..
Engellerin sonu mutlulukla taçlanmıştı..
Şimdi onlardan mutlusu yoktu olamazdı da..
Sanki yeniden doğmuştu kadın bu sefer kötüler değilde sevdiği insanlar vardı yanında.. Dün her şey çok mükemmel geçmişti Mem Araratın gelişi zaten başka bir boyuta geçirmişti..
Dün gece ise özlemle yanıp tutuşan tenleri birbirine kavuşmuştu.. Yanan yüreklerin yangını ise sönmüştü. Geride kalan ise mutlu zamanlardı artık..
Gece tahmin ettiklerinden daha uzun sürmüştü. Unutulmaz gecenin sonunda yorgun düşen karı koca kendini uykunun kollarına teslim etmişlerdi.
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerini ilk aralayan Maran olurken Avin yorgunluğunu atamamış gibi hala uyuyordu öyle güzel öyle masum..
Yüz üstü uyuyan ama yüzü kocasına dönük olan kadının yüzüne düşen saçlarını parmaklarıyla geriye atan Maran bir müddet izledi kadını.
Nasıl bir sevdaya düşmüştü de bu kadının saçının teline kadar aşık olmuştu? Bazen hayret ediyordu kendine bu kadının tek hareketiyle yanıp küle düşünecek kadar savunmasızdı karşısında..
Hafif vücudunu yataktan kaldırıp dudaklarını kadının açıkta kalan pürüzsüz sırtına değdirdi. Hala özlem doluydu hala daha tam olarak giden 3 yılın özlemin acısını çıkaramamıştı.
Beyaz çarşafı karısının üzerine örterek yüzünü yastığa koydu. Gözleri kadının simasında dolandı durdu her zerresini ezberlediği kadın aşık olduğu kadın şu an kolları arasındaydı..
Sahi hiç gitmezdi demi ondan?
"Gitme benden." Sessiz bir fısıldı eşliğinde sözlerini dile getirirken Avin'in uykulu sesiyle doldu adamın kulaklarına.
"Gitmem senden korkma." Yüzünde aptal bir sırıtışla Marana döndü. Çarşafı iyice vücuduna örttü gözlerinde hala uyku vardı ama o uyanmayı seçmişti..
