Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Okuyup oy vermeyenler ve yorum yapmayanlar evde kalsın🫠
SINIR- 1,35K = 3K yorum
Avinin eşlik ettiği şarkı medya da..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odanın içini dolduran telefon sesiyle ikisi bakışlarını birbirinden çekti.. Maran cebindeki telefonu çıkarıp ekrana baktı bilmediği bir numaraydı.
Telefonu kapatıp Avin'e baktı tekrar. "Bilmediğim bir numara." Avin ses etmeden yerinden kalkarken Maran karısının bileğinden tutarak gitmesine engel oldu.
"Kal." Avin önce bileğine baktı daha sonra kocasına.Maran gitme dercesine bakıyordu gözlerinin içine.. gerçekten gitmesini istemiyordu ne oluyordu bilmiyordu tam olarak ama artık Avinden uzak durmak istemiyordu..
"Bu gece yanımda kal lütfen." Avin adamın ses tonuna takıldı bileğini çekmeye çalıştı ancak Maran çok sıkı tutuyordu. "Avin!"
Avin ses etmeden başını aşağı yukarı salladı. Maran yavaşça çekti karısının bileğine doladığı parmaklarını Avin Dolaptan Maran'ın pijamalarını çıkarıp yatağın üzerine koydu.
Maran üzerini değiştirirken Avin hızlı adımlarla banyoya girdi. Yüzüne soğuk suyu çarparak aynadaki yansımasına baktı.
Neden hayır diyememişti? Neden senin yanında kalamam diyememişti?
Peki neden şu lanet olası kalbi hızlı atıyordu? Kafese hapsedilmiş bir kuş gibi çırpınıyordu?
İçinde tuttuğu nefesi usulca dudakları arasında bıraktı. Havluyu alıp yüzünü kuruladı tekrar odaya döndü. Maran üzerini giyinmiş yatağa uzanmıştı. Avin üzerini değiştirmeden yatağın kenarına oturdu..
"Sen uyu Maran benim uykum yok." O an derin bir sessizlik oldu odada ikisi de tek kelime etmedi..
Dakikalar içinde sessizlik çığ gibi büyüdü..
Maran ne kadar pişman olursa olsun Avin onu affetmiyordu. Çünkü yaptığı şey affedilecek bir şey değildi...
Peki günün birinde affedebilecek miydi?
Her şey o kadar sarpa sarıyordu ki kimse ne yapacağını bilmiyordu...
Avin dakikalarca oturduğu yerde düşünceler içinde boğuşup durdu. Okumak için bir oyun kurmuştu şimdi o oyunun içinde kayboluyordu. Kalbine karşı koyamıyordu mantığı başkayken kalbi bambaşkaydı..
Belki Maran onu kandırmasaydı şimdi her şey daha farklı olabilirdi. Avin sevmeye başladığı bu adamın yaptığı yanlışı kabul edemiyordu..
Odanın içini esir alan sessizlik can sıkıcı hale gelirken Avin yanında duran telefonunu aldı müzik kısmına girerek (ROJDANIN SAL ÇU) şarkısını açarak sesi kısıp telefonu yatağın üzerine koydu.
