İlacı Olmayan Ağrı | Mentor x y/n |

3. Bölüm

Hürkan'dan

Emre'nin saçma sapan tepkilerinden bıkmıştım artık.

"Şuan gerçekten abartıyorsun!"

"Asıl sen abartıyorsun. Sadece 1-2 saat konuştuğunda seni bıçaklamadı diye iyi bir kız olmuyor."

"Yuh bir de sıç istersen."

"Yetmemiş gibi eve davet etmişsin sizinle tanıştıracağım diyorsun."

"Bak gerçekten tanısan seversin."

"Sevmek falan istemiyorum tamam mı? Sevmeyeceğim de zaten. En fazla siker atarım."

"Sen niye böylesin lan?!"

Kapıyı Merve'nin açmasıyla tartışmamız bölündü.

"Ne bağırıp duruyosunuz?! Ta aşağıdan duydum da geldim."

"Emre yine boş yere kavga çıkarttı."

"Ya bi siktir git" diyerek masadaki eşyaları yere savurdu Emre. Sonrasında dirseklerini masaya koyup yüzünü avuçlarının arasına aldı.

Şuan çok sinirli olduğu için konuşmayı erteleyip Merve'yle aşağı indim. Emre birkaç dakika sonra sakinleşince yanımıza geldi. Sanki az önce kavga etmemişiz gibi sırıtıyordu.

Son zamanlarda böyleydi işte. Sürekli kavga ediyorduk 5 dakika sonraysa hiçbir şey olmamış gibi gülmeye devam ediyordu.

Kapı çalınca açmaya gittim, y/n gelmişti. Üstünde siyah bir eşofman ve siyah bir tişört vardı. Bu haliyle Emre'yi etkilemesi biraz zordu.

Zaten başka ne giymesini bekliyordum ki? Hem ne giyse yakışırdı ona.

Ama Emre şuan bunu göremeyecek kadar aptal ve inatçıydı.

"Selam."

"Selam."

"Gel içeri."

"Bu Emre." dedim elimle Emre'yi işaret ederken.

y/n elini uzattı "Ben de y/n"

Emre elini uzatarak sertçe sıktı. Ama ellerini bırakmadan bakışmaya devam ettiler. Emre y/n'yi her an dövebilirmiş gibi bakıyordu. Ama garip olan y/n'nin de Emre'ye öyle bakmasıydı.

Merve "Sigma kuralı" dedi fısıldayarak. Sessizce güldüm "Aralarına girmezsek sonsuza kadar sürecek biliyorsun değil mi?"

"Öhm öhm bu da Merve."

Sonunda ellerini ayırıp bakışmayı bırakmışlardı. Merve'yle de tanıştıktan sonra oturdu. Garip bir sessizlik oluşmadan önce hemen bir konu açtım ve konuşmaya başladık.

y/n ve Merve iyi anlaşmış gibiydi. Yani şuan ortamdaki tek dangalak Emre'ydi. y/n'nin olduğu hiçbir konuşmaya katılmıyor konuştuğundaysa sadece sinir bozucu şeyler söylüyordu.

y/n'den

Hürkan'ın telefonu çalınca Merve arayana baktı.

"Bu kız niye arıyor ki seni?"

"Bilmiyorum ama önemli olabilir yoksa aramazdı. Siz oturun ben 2 dakikaya geliyorum."

Hürkan telefonu açıp başka bir odaya doğru gitti. Merve ise merakına yenik düşerek peşine takıldı.

Ben de Emre denilen ruh hastasıyla tek kalmamak için kalktım ve lavaboya doğru yürüdüm. Evlerimizin planı aynı olduğu için yerini biliyordum. Yürürken arkamdan birinin geldiğini fark ettim.

Lavabonun kapısına geldiğimde arkamdakinin kim olduğunu anlamak için döndüm. Tahmin ettiğim gibi Emre'ydi. Kollarını kaldırarak beni kapıyla kendisi arasına sıkıştırdı ve sinirle sordu.

"Amacın ne?"

"Bence bunu benim sormam lazım."

"Hürkan'la nasıl planlarınız var bilmiyorum ama benden uzak dur."

Güldüm ve Emre'ye daha da yaklaştım. Nefesini tenimde hissedebiliyordum.

"Bunları bu kadar yakınımdayken söylemen çok ironik biliyor musun?"

Hürkan'ın öksürmesiyle telefon konuşmasının bittiğini ve Merve'yle birlikte bizi dinlediklerini fark ettik. Emre hemen yanımdan ayrılıp koltuğa doğru adımladı. Hürkan ne oldu dercesine bakıyordu.

"Ben gitsem iyi olur" diyerek kapıya yöneldim. Emre'nin pis pis sırıttığını görebiliyordum. Hürkan'a yarın konuşuruz diyerek evden çıktım.

Sadece bu çocuğa inat olsun diye sürekli etrafında dolanabilirdim ama bugün olaysız geçsin istediğim için saçma sapan şeyler olmadan önce oradan ayrılmıştım.

Eve girdiğim gibi kendimi koltuğa attım. Her gözümü kapadığımda onu görüyordum. Emre'nin tenime değen sıcak nefesini tekrar hisseder gibi oluyordum. Vücudumu bir sıcaklık kaplamıştı.

Neydi bu hissettiklerim? Yoksa ondan etkilenmiş miydim? Sanmıyorum.

Nefret dedim kendi kendime. İntikam ateşiyle yanıp tutuşuyordum büyük ihtimalle. Ondandı hissetiğim bu sıcaklık.

Çünkü hiçbir sebep yokken benden nefret eden birini sevemezdim değil mi? Bana acıdan başka bir şey getirmeyecek birini sevmek... İntihar sayılmaz mıydı?

~~~~~~~<3~~~~~~~~

Beğendiyseniz vote atmayı unutmayın!! Ayrıca yorumların hepsini okuyorum çünkü baya keyifli oluyor.

Şuan resmen kendi kendime konuşuyorum çünkü kitabı kimse okumuyor. Neyse olsun be bizim de Emremiz var. (iyice şizofren oldum galiba help)

585 kelime