İlacı Olmayan Ağrı | Mentor x y/n |

15. Bölüm

(sırası gelince şarkıyı açabilirsiniz ama şarkıyı her an değiştirebilirim hiç içine sinmedi)

Emre'den

y/n gidince ben de cafeye geri döndüm. Olabildiğince normal davranarak sohbete katıldım ama Ömer bir şeyler olduğunu fark etmiş gibi arada bana garip bakışlar atıyordu.

Yaklaşık 1 saat sonra herkes yavaşça kalkmaya başlayınca ben de ayaklandım. Ömer hızlıca yanıma geldi.

"Ee şimdi işin falan var mı?"

"Yok eve gidecektim."

"O zaman eve gitmiyorsun çünkü seninle işlerimiz var."

"Ne işiymiş bu?"

"Bilmem belki anlatman gereken şeyler vardır." dedi imalı bir şekilde.

"Yok sağol."

"Kör değilim oğlum olmuş bir şeyler hadi zorluk çıkarma."

Başka bir cafeye geçip oturduğumuzda son birkaç ayda olan her şeyi anlatmıştım neredeyse. Ömer de tam bir psikolog edasıyla dinlemişti beni.

"Yani psikoloji okuyo olabilirim ama öncelikle çok bir şey bekleme benden."

"Online eğitimle psikoloji okumuşumdur." dedim gülerek.

Ömer de güldükten sonra garsona çay getirmesi için eliyle işaretler yaptı ve konuşmasına devam etti.

"Şimdi bu kız ya baya takıntılı ya çok ağır kıskanç ya da bilmiyorum travması falan var."

"Kanka baya yardımcı oldun ya. Yüz bin tane ihtimal saydın maşallah."

"Hayır ama bak eğer sonuncusuysa diğerleri de kapsamış olur."

"Yok ben anlamıyorum seni."

"Mesela diyorum bu kız çok sevdiği birini kaybetmiş olsun. Bu onda travma yaratmaz mı? Bu travma da kaybetme korkusuna yol açar. Bu korkuyu yaşayan kişi de kıskançlık gibi aşırı ve anormal tepkiler verebilir."

"Ha şöyle anlat işte."

"Kaybettiği biri falan var mı biliyor musun? Yani bu sadece ölüm değil terk edilme falan da olabilir. Ya da ailesi hakkında bir şey biliyor musun?"

Başımı öne eğdim ve düşünmeye başladım. Yok hiç konuşmamıştık bu tarz konuları. Aslında konuşmadık demeyelim de konuşamadık diyelim çünkü bu konular açılınca hiç cevap vermiyordu. Geçmişini sır gibi saklıyordu herkesten.

Başımı hayır anlamında salladım.

"Kızın hayatından bu kadar bi haber olman da çok iyiymiş."

"Ama kendisiyle ne zaman konuşmaya çalışsak bir şekilde geçiştiriyordu."

"Demek ki yaşamış bir şeyler ama bahsetmek istememiş. Ama söyliyim bunları içinde tutması iyi sonuçlanmaz."

Ömer'le yaklaşık yarım saat daha konuştuktan sonra eve döndüm. Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım. Evet seviyordum y/n'yi ama ne zaman halini hatrını sormuştum ki? Hep bu kadar bencil mi davranmıştım?

Aslında bu konuları önceden düzgünce konuşsaydık böyle kavga çıkmazdı. Ama ben olay çıkmasın diye içimde tuta tuta sonunda patladım ve sanırım biraz fazla tepki verdim. Yani off bilmiyorum... Kafam şuan çok karışık olduğu için mantıklı düşünemiyorum belkide. Sanırım uyusam iyi olacak.

*yılbaşı günü

y/n'den

Bugün akşam yılbaşını kutlayacağız. Yani sanırım... Çünkü Emre'yle tartıştıktan sonra hiçkimseyle konuşmadım ve eğer plan değişikliği yaptılarsa haberim yok.