Born Again

roမရတဲ့ ကောင် ಠ︵ಠ

Unicode

ဆေးရုံရဲ့အခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲပိတ်မိတာ ၅ရက်မြောက်နေ့

ရှောင်ကျန့်မှာ ရိပေါ်မရှီချိန်ဆိုပျင်းလွန်းလို့ ဘာလုပ်နေရမှန်းကိုမသိ။ တရက်တယောက်နှုန်းပြောင်းလဲနေတဲ့ လူနာစောင့်တွေကလည်း သူ့ကိုသေချာဂရုစိုက်ပေမယ့် အားလုံးကလူကြမ်းကြီးတွေလိုကြောက်ဖို့ကောင်းနေတော့ ကိုယ့်မှာသိပ်လည်းစကားမပြောရဲ အဖော်မရတဲ့အပြင် သူတို့ကိုကြောက်နေရတယ်။

အခုလည်း ကျေးဇူးရှင်လေး ဝမ်ရိပေါ်ကကျောင်းကိုဆိုပြီးထွက်သွားပြန်ပြီ။ ဒီနေ့အတွက်သူ့ကိုစောင့်ရှောက်ပေးမယ့်သူကမရောက်သေးတာမို့ တယောက်ထဲယောင်ခြာခြာနဲ့
အခန်းထဲလည်းဆက်မနေချင်တော့တာနဲ့ အပြင်ထွက်လမ်းလျောက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

.

အခန်းအပြင်ကိုမထွက်တာ ၅ရက်တောင်ရှီပြီမို့ အခုလိုထွက်လိုက်ရတော့လန်းဆန်းသွားသလိုဘဲ
တွေ့သမျှလူတိုင်းကို ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာဘဲ ဆေးရုံဝန်းက ပန်းခြံဆိုတဲ့နေရာကိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

နေရောင်ခြည်ကိုအခုမှပြန်ထိ‌ထွေ့ခွင့်ရလိုက်တဲ့အခါ ခန္ဓာအတွင်းတမျိုးလေးခံစားသွားရသည်။တရွေ့ရွေ့တက်လာတဲ့ နေရောင်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လို့ ထိုင်ခုံနေရာတခုမှာဝင်ထိုင်နေလိုက်သည်။ တယောက်တည်းအခန်းပိတ်နေခဲ့ရတာနည်းနည်းကြာသွားလို့များလား အခုအပြင်လောက,ကအရမ်းကို သက်သောင့်သက်သာနဲ့နေလို့အရမ်းကိုကောင်းတယ်

ငှက်ကလေးတွေကလည်း တကျီကျီနဲ့ ပန်းခြံထဲပြေးလွှားနေတဲ့ ခွေးပေါက်လေးတွေတောင်ရှီလိုက်သေး။ ဘေးထိုင်ခုံက လူနာဝတ်စုံတွေနဲ့ အတင်းတုတ်နေတဲ့ အန်နတီကြီးအသံတွေကလည်း ဆန်းပြားစွာနားထောင်လို့ကောင်းနေသေးတယ်။

ထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်း မလှမ်းမကမ်းက ကလေးငယ်တချို့ကစားနေတာကို အပျင်းပြေကြည့်နေမိတယ်။လူနာဝတ်စုံနဲ့ကလေးရယ် အပြင်ဝတ်စုံနဲ့ကလေးလေးရယ် ယောက်ျား‌လေးနှစ်ယောက်ဖြစ်‌ပေမယ့်မျောက်ရှုံးအောင်ဆော့နေတာမဟုတ်ဘဲ တယောက်နဲ့တယောက်ပူးကပ်ထိုင်ပြီး ကစားစရာအရုပ်တချို့ကိုဆော့ကစားနေကြတာ