Wreck Me, Cia Clemente

01:

"Ows? Are you sure?" natatawa ako nang marinig ko ang kwento ni Emerald sa kabilang linya. "E paano ka nakauwi? Hindi ba at iniwan kita kina Jake tapos umuwi na rin ako? I think mga lampas two o'clock na rin iyon. Ang galing mo naman kung nakauwi ka nang matiwasay na hindi namamatay."

I heard her laugh and it made my lip put on a little smile. Naupo muna ako sa sofa saka umayos ng pwesto.

"Tanga. Ano ako walang paa? Palibhasa kasi ikaw walang disiplina sa sarili, e. Putangina iinom ka na nga lang e hindi ka pa nagtitira ng pang-uwi." she's laughing more and more on the phone. "By the way, hindi ka ba uuwi next week? Namimiss na kita."

"Hmm, I think not. Hindi rin naman kita namimiss e, so, no sense on coming home to you."

"Tangina nito hoy! Kapag hindi ka umuwi talaga magkalimutan na tayo ah."

That's what I heard last before she ended the call. Mas lalo tuloy akong natawa at napailing. I guess she's really missing me. Napabuntong-hininga na lamang ako nang malalim at tumipa sa aking cellphone.

"Ingat sa work, mahal."

That's it and I got up. Dumiretso ako pagpasok sa kwarto ko saka nahiga na lang. I am still thinking of Emerald right now and my luggage on the corner of my room. I'll be going home tonight. Later, actually. Balak kong magbiyahe nang alas otso nang gabi para makarating ako nang alas diyes ng gabi sa Maynila. Wala na rin naman naman akong gagawin dito sa bahay and I have rested well enough. Sina Mama at Papa naman ay okay na. Napagbigyan ko na ang hiling nila. I took a one-month vacation for their 50th wedding anniversary. And it was fun. Bawing-bawi lahat ng paghihirap namin. Reminiscing how hard it was growing up, how amazingly they raised seven kids on a poor but not that poor lifestyle, it's just nostalgic. Napatingin pa nga ako sa litratong nasa maliit na mesang malapit sa akin. Nine people are on that family portrait. My Papa and my Mama and us. Nakakatuwa. All of us grew so fast. Iilan na lang kaming walang sariling pamilya. Panglima ako, actually. Hera, Hannah, Harry, Honey, Heart, Hope, Haze.

Natigil lamang ako sa pagtingin sa picture nang tumunog ang cellphone ko. I automatically smiled ng mabasa ko ang pangalang nakita ko sa screen. It is from Emerald.

"Uwi ka na mahal, please? 🥺"

 

"wtf eww."

"You sound gross."

 

"sige na po, mahal.
uwi ka na for me."
"miss na kita eh."

 

"tangina neto kadiri."

"pag etong cellphone ko

nanakaw tapos nahack

masusuka pati yong

magnanakaw."

 

"pweease🥺🥺🥺"
"I miss you."

 

"pwee!"

"I'm cringing tf."