၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၁၉.၂ - ကပ္ပတိန် လာရှာခြင်း။

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၁၉.၂ - ကပ္ပတိန် လာရှာခြင်း။

စုယွဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းသွားပြီး စိတ်ထဲတွင် ငိုကြွေးခဲ့သည်။ သူမ လိမ်ညာပြီး အဖမ်းခံခဲ့ရတာလား။

သူမ လိမ်ညာပြီး ထွက်သွားဖို့ ခွင့်တောင်းရင်တောင် သူမ နောက်ကျောမှာ ပစ္စည်းတွေ ပြည့်နေတဲ့ ခြင်းတောင်းတစ်ခုနဲ့ ခုန်ပေါက်နေခဲ့တာကို သူ မြင်ခဲ့ရတုန်းပဲ။ ဒီ့ထက်ပိုရှက်စရာကောင်းတာက ဘာလဲ။

စုယွဲ့က သူမကို ဖမ်းမိသွားပြီး လိမ်တာက အသုံးမဝင်ဘူးဆိုတာ သိသည်။ သူမ မျက်နှာကို ကုတ်လိုက်ပြီး ဝန်ခံတာက ပိုပြီး သက်ညှာစရာကောင်းတာမို့ သူမ ရိုးရိုးသားသား ဝန်ခံလိုက်သည်။ - "တောင်းပန်ပါတယ် ကပ္ပတိန်၊ ကျွန်မ လိမ်ခဲ့တာ။ မဖျားပါဘူး။ မြို့ကိုသွားပြီး တစ်ခုခုဝယ်ချင်လို့ပါ။ နောက်တစ်ခါ မလုပ်တော့ပါဘူး။"

ဟန်ချင်းစုန့်က သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသော စုယွဲ့ကို ကြည့်လိုက်ချိန် သူမက ခေါင်းငုံ့ကာ ကလေးတစ်ယောက်လို သူမအမှားကို ဝန်ခံနေသည်။

အမှန်တော့ သူမ နေမကောင်းဟန်ဆောင်ကာ ထွက်ခွာခွင့်တောင်းခဲ့သည်ကို သူ့စိတ်ထဲတွင် သိသည်။ သူမကို  တာဝန်ယုရမည့်သူမဟုတ်သော်လည်း သူစိုးရိမ်ခဲ့သည်။လာကြည့်ချင်ခဲ့တာဖြစ်ပေမယ့် တိုက်ရိုက်ဖမ်းမိဖို့ မမျှော်လင့်ထားဘူး။

တကယ်တော့ သူ လုံးဝ ဒေါသမထွက်ပါဘူး။ သူမက သေးသေးသွယ်သွယ် ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးနဲ့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ကောင်မလေးပါ။ အိမ်မှာ လယ်ယာအလုပ် တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး။ သူမ ဒီကိုရောက်တော့ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်မှာ သေချာသည်။ မလုပ်နိုင်ရင် ပျင်းချင်နေတာ သဘာဝပဲ သူနားလည်သည်။ လက်တွေ့မဟုတ်ပါက၊ သူမသည် လေနှင့်နေပူတွင် တစ်နေ့လုံးမနေရဘဲ သက်တောင့်သက်သာနေနိုင်ရန် သူမ၏ဘဝကို ရှောင်ရှားချင်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ လှပသော မျက်နှာလေး နီမြန်းနေသည်က အလွန်စိတ်မကောင်းစရာပင်။