၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၈၅ -ရွှေ့ပြောင်းခြင်း၊ ကျောင်းတက်ခြင်း

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၈၅ -ရွှေ့ပြောင်းခြင်း၊ ကျောင်းတက်ခြင်း

နောက်တစ်နေ့ညတွင် ဟန်အိုက်ကောတို့အိမ်၌ တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရကာ ရောက်လာသူမှာ ဖုန်းကျွင်းဝေဖြစ်သည်။

ဖုန်းကျွင်းဝေက နှုတ်ခမ်းတွေကွဲနေပြီး မျက်ကွင်းတွေလည်း ညိုနေကာ အနားမယူရတာ ကြာနေသည့်ဟန်ဖြင့် ပင်ပန်းနေသည့်ပုံရှိသည်။ သူက စုယွဲ့ကို မြင်တဲ့အခါ ချက်ချင်း တောင်းပန်စကားပြောခဲ့သည်။ " ခယ်မလေး ကျွန်တော့်ဇနီးကြောင့် ဒုက္ခများခဲ့ရတဲ့အတွက် သူမရဲ့အစား ကျွန်တော်က တောင်းပန်ပါတယ် " လို့ပြောကာ စုယွဲ့ကို ခါးညွတ်ပြီး တောင်းပန်ခဲ့သည်။

" ခေါင်းဆောင်ဖုန်း ....." စုယွဲ့ ဘယ်လိုပြန်ပြောရမလဲကို မသိတော့ပေ။

ဖုန်းကျွင်းဝေကလည်း စုယွဲ့ဆီမှ ပြန်စကားကို မလိုချင်ပါ။ သေချာရပ်လိုက်ပြီးနောက် ဟန်အိုက်ကောကို ပြောခဲ့သည်။ " အိုက်ကော ခဏထွက်ခဲ့ဦး။ စကားခဏလောက်ပြောရအောင် "

ဟန်အိုက်ကောလည်း ခေါင်းညိတ်ပြကာ နောက်မှလိုက်ထွက်သွားခဲ့သည်။

နှစ်ဦးသား လူမရှိသည့် ထောင့်တစ်နေရာသို့ရောက်မှ ရပ်လိုက်ကြသည်။ ထိုအခါမှ ဖုန်းကျွင်းဝေက ဟန်အိုက်ကောကို ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ မျက်၀န်းတွေထဲမှာ မကျေမနပ်ဖြစ်နေပြီး ဒေါသကို ထိန်းချူပ်ထားရသည့်အသံဖြင့် ပြောခဲ့သည်။ " အိုက်ကော ငါတို့တွေ သိလာတာလည်း နှစ်တွေကြာနေပြီ။ ငါက မင်းကို ညီအစ်ကိုတစ်ယောက်လို သဘောထားထားတဲ့ဟာကို ဘာလို့ ငါ့အပေါ်မှာ ဒီလိုလုပ်ရက်ရတာလဲ။ ငါလည်း ငါ့မိန်းမလွန်တယ်ဆိုတာကို သိပါတ ဒေါသထွက်လွန်းလို့ ကွာရှင်းပစ်ချင်နေတာ။ ဒါပေမယ့်လည်း ခယ်မလေးကို ပြန်တောင်းပန်ခိုင်းဦးမယ်ဆိုပြီး တွေးထားခဲ့တာကို မတောင်းပန်နိုင်ခင်မှာပဲ စစ်ဆေးရေးတွေဆီ ဆွဲခေါ်ခံသွားရတယ်။ အဲ့တော့မှပဲ မင်းရဲ့လုပ်ရက်တွေက်ို ငါလည်းသ်ိလိုက်ရတာ! "

ဖုန်းကျွင်းဝေက လက်သီးဆုပ်ထားရင်းဖြင့် မကျေမချမ်း ဆက်ပြောခဲ့သည်။ " မင်းတို့ မကျေနပ်ရင်လည်း ပြောပေါ့။ မင်းတို့ စိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ ငါ့မိန်းမကို ဒူးထောက်ပြီးတောင်းပန်ခိုင်းရမယ်ဆိုရင်လည်း ငါလုပ်ခိုင်းမှာပဲ။ ငါတို့ တောင်းပန်တာကို လက်မခံချင်လည်း ရသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာမှမပြောနိုင်သေးခင်မှာပဲ ဒီလိုလုပ်ချပစ်လိုက်ရလား။ မင်း ငါ့ကို ညီအစ်ကိုတစ်ယောက်လိုရော သဘောထားသေးရဲ့လား! "