၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၇၅ - နာမည်ပေးခြင်း၊ တစ်လပြည့်ပွဲ

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၇၅ - နာမည်ပေးခြင်း၊ တစ်လပြည့်ပွဲ

ရှောင်ထောင်းဇီရဲ့ စကားကိုကြားမှ စုယွဲ့လည်း ကလေးတွေကို နာမည်ပေးရမယ့် အရေးကြီးကိစ္စကို သတိရသွားခဲ့သည်။

စုယွဲ့ အမေဟန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

အမေဟန်ကလည်း အံ့အားသင့်နေဟန်ရှိကာ ပြီးမှသာ နဖူးကိုလက်ပြန်ရိုက်ပြီး ပြောခဲ့သည်။ " ကြည့်စမ်းပါဦး မေ့နေလိုက်တာ ကလေးနှစ်ယောက်လုံးကို အခုထိ နာမည်မပေးရသေးဘူးပဲ။ တွေးကိုမတွေးမိတာ။"

စုယွဲ့ ချက်ချင်းပျော်သွားခဲ့သည်။ ယောက္ခမရော ချွေးမရော အလုပ်များနေတာနဲ့ မေ့နေကြတာ အတူတူပဲလေ။

သို့သော် သူမတို့ကို အပြစ်ပြော၍လည်း မရချေ။ ကလေးတွေကို ပြုစုရတာက အလွန်အလုပ်ရှုပ်သည်။ အထူးသဖြင့် တစ်ခါတည်း ကလေးနှစ်ယောက်ကို ပြုစုရလျှင် ပိုဆိုးသည်။ လူကြီးနှစ်ယောက်လုံး သူတို့နောက်ကို တစ်ကောက်ကောက် လိုက်နေရကာ အခြားဘာကိုမှ မတွေးနိုင်ပေ။

ဒါပေမယ့်လည်း ဟန်အိုက်ကောကရော ဘာလို့ဘာမှမပြောတာလဲ။ သူကတော့ မမေ့သင့်ဘူးလေ။

ညနေခင်း ဟန်အိုက်ကော ပြန်လာသောအခါ စုယွဲ့က ဟန်အိုက်ကောရော ကလေးတွေကို နာမည်ပေးဖို့ မေ့နေတာလားလို့ မေးကြည့်တဲ့အခါ ထိုလူက ခေါင်းခါပြခဲ့သည်။ ခဏကြာမှသာ ခေါင်းကုတ်ရင်း ရှက်ရွံ့နေဟန်ဖြင့် ၀န်ခံခဲ့သည်။ " ကိုယ်တွေးနေတာ ကြာပြီ။ ဒါပေမယ့် တစ်လလောက်ကြာအောင် တွေးနေတာတောင် နာမည်ကောင်းကောင်းလေးကို မစဥ်းစားမိသေးလို့။ ဒါကြောင့် မင်းကိုဘာမှမပြောဘဲ ဆက်တွေးကြည့်နေတာ။"

ကိုယ်၀န်ဆောင်နေစဥ်တုန်းက ကလေးက မိန်းကလေးဖြစ်မလား ယောက်ျားလေးဖြစ်မလား မသိထားသဖြင့် ကြိုတင်ကာ နာမည်မစဥ်းစားထားခဲ့ကြမိပေ။ မွေးပြီးသည်အထိ စောင့်မည်ဟုစဥ်းစားထားခဲ့ကာ ယခု တကယ့်တကယ် မွေးပြီးသည့်အခါတွက်မူ စုယွဲ့နှင့် အမေဟန်က လုံး၀ကို မေ့နေခဲ့သည်။ အဖေဖြစ်သူ ဟန်အိုက်ကောကတော့ မေ့နေခြင်းမရှိချေ။ ပြန်ရောက်ကတည်းက ကလေးနှစ်ယောက်အတွက် နာမည်ကို နေ့တိုင်းနီးပါး စဥ်းစားနေခဲ့တယ်တဲ့။ ဆိုတော့ နာမည်တွေက ဘာတဲ့တုန်း။