၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၃၁ - နေထွက်ပြီ။

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၃၁ - နေထွက်ပြီ။

ဟန်မိသားစုအိမ် ပြန်ရောက်တော့ စုယွဲ့က မစ္စဟန်ကို မုန့်လက်ကားရောင်းတာနဲ့ ကူညီပေးမယ့်သူရှာမယ့် အစီအစဉ်အကြောင်း တိတ်တဆိတ်ပြောခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမက အဒေါ်ဟန်ကို မုန့်လုပ်တတ်အောင် သင်ပေးချင်ပြီး မုန့်လုပ်ပေးဖို့ အဒေါ်ဟန်ကို အကူအညီတောင်းနိုင်သည်။

အဘွားကြီး ဟန်က သူ့လက်ကို အမြန်ဝှေ့ယမ်းပြီး ပြောခဲ့သည်။  "မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက သမီးရဲ့ သီးသန့်လက်ရာပဲ။ အဒေါ့်ကို ဘယ်လို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး သင်ပေးနိုင်မှာလဲ"

စုယွဲ့က သူမကို နှလုံးသားထဲမှာ ပိုယုံကြည်လာခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ဒီမုန့်လုပ်နည်းကို သီးသန့်လက်ရာတစ်ခုအဖြစ် သူမ မမှတ်ယူထားဘူး။ တကယ်တော့ အခုခေတ်မှာ လူတော်တော်များများက ဒါကိုလုပ်ကြပေမယ့် ပိုအရသာရှိအောင် လုပ်ထားကြသည်။ နောက်ပြီး ဒီခေတ်ကလူတွေက ဒီမုန့်တွေကို တစ်ခါမှမစားဖူးဘူးဆိုတော့ သူမ လုပ်ထားတဲ့မုန့်တွေက အရသာပိုရှိနေရုံပင်။

စုယွဲ့က အဘွားကြီး ဟန်က မုန့်လုပ်ရန် အလွန်သင့်တော်သည်ဟု ယူဆသည်။ အဘွားကြီးဟန်သည် တစ်သက်လုံး မီးဖိုချောင်တွင် အလုပ်များနေသည်။ သူမသည် ဟင်းချက်ခြင်း အတတ်ပညာ အချို့ရှိပြီး ဟင်းချက်ကျွမ်းကျင်မှုလည်း ကောင်းမွန်သည်။ ထို့ပြင် အဘွားအိုသည် သန့်ရှင်းမှုကို နှစ်သက်သည်။ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုကို အထူးဂရုစိုက်ရလိမ့်မည်။ အရေးကြီးဆုံးအချက်ကတော့ အဘွားကြီးမှာ အကျင့်စာရိတ္တကောင်းပြီး စိတ်ချယုံကြည်နိုင်သူဖြစ်တာပင်။

စုယွဲ့က ပြောလျက်ပြောခဲ့သည့။  "အန်တီ၊ ရက်အနည်းငယ် နေပူရင် အလုပ်သွားရတော့မယ်။ မုန့်လုပ်ဖို့ အချိန်မရှိတော့ဘူး။ အခု မြို့ထဲမှာ မုန့် လက်ကား ရောင်းဖို့ရှိတယ်။ များများလိုချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် သမီးက တစ်ယောက်တည်း။ နောက်ပြီး ပညာတတ်လူငယ်နေရာကို ပြင်ပြီးရင် ပြန်ရွှေ့ရဦးမယ်။ မုန့်လုပ်ရတာ ပိုအဆင်မပြေဘူး။ အဒေါ် မကူညီရင် ဘယ်သူမှ ကျွန်မကို ကူညီမှာမဟုတ်ဘူး။”