*WattpadFantasyTR ÖNERİYOR! - Alternatif Dünyalara Yolculuk LİSTESİNDE!
Akaf'ın gözdesi, Selemerçe'nin esareti altında yaşayan, ölümü yaşam sanan ve saf arzularla dolu eşsiz bir ırk... İgnalar...
Güneş'in noksan noktasına ihanet eden, toprağa can ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sanırım parmaklarım bağımsızlığını ilan edecek ve toprağa düşüp birer kırboç olarak filizlenecekler."
Gash aniden haykırdı. "Serçe parmağım kayıp!"
"Bastığım şu minik şeyden mi bahsediyorsun?"
"Bağırıp durmayın, başım dönüyor!"
"Uzman Tunisgare bize serum hazırlamayacak mıydı?"
"İlk seferi olanlar için şifa binasında otlar hazır olacak."
"O otlar hiçbir işinize yaramayacak."
Bakışlar aniden tok sesini saatler sonunda ilk kez duydukları adama çevrildi. "Ne demek yaramayacak?"
"Anlama özürlülüğün mü var?" Ottah'ın sert bakışları sebebiyle Gash başını çevirip kendi kendine sövdü.
Jadall; "İşe yaramayacak bir otu neden bize veriyorlar?"
Ottah dişlerini gösterdi ama hiç gülümsüyor gibi görünmüyordu. "Umudu öldürmek yersiz olur değil mi?"
Ruomhildi söze atladı. "Yani şu an çektiğimiz acıyı dindirebilecek hiçbir yol yok mu?"
Ottah başını iki yana salladı. "Bilinen bir yol yok. O acıyla yaklaşık bir zomra günü kadar yaşamak zorundasınız. Bir ipucu isterseniz, Paks ve türlerindeki yaratıkların zehirleri ellerinizi hiç kullanamamanıza neden olur ve saha atlayamazsınız, haberiniz olsun."
"Ne?" diye bağırdı Cevza aniden. Yüz gün boyunca bu acıya katlanmak dışında, neredeyse önündeki hiçbir sahada silah kullanamayacak olması demek ve zaten berbat halde olan skorlarının dibi boylaması demekti. Aynı zamanda Jadall ve Gash'da her ne kadar başarılı olsalarda bu sıralamalarda gerilemelerine bir engel teşkil etmezdi.
"Gerçekten yapılabilecek hiçbir şey yok mu? Önümüzde yüz gün bu acıyı çekmek istemiyorum."
Ottah bir süre boş boş soruyu soran kişiye baktı. Öyle ki o saniyelerde ruhunun çekilip bedeninin bir robot misali kapatıldığı bile sanılabilirdi.
