Gözlerimi açtığımda ellerim ve ayaklarım sandalyeye bağlı bir şekilde kapkaranlık bir yerde duruyordum. Sinirle etrafa bakarken bir anda ışıklar açıldı ve maskeli bir adam yavaş yavaş yanıma yaklaştı.
"Uyanmışsınız bakıyordumda." dediğinde sertçe bakıyordum sadece ona.
"Tamam uzatmıcam, özetle baban eğer istediğimiz şeyi yaparsa salıcaz seni." dediğinde yüzüne hala sert bir ifadeyle bakıyordum. Dayanamayıp konuşmaya başladım.
"Sıkmadı mı?" dedim sertçe.
"Nasıl?" dedi adam anlamayarak.
"Hep aynı şeyleri yapmak, bıkmadınız mı?" dediğimde duraksadı.
"Bizim işimiz bu." dediğinde gözlerimi devirdim.
"Saçma!" dedim tekrardan sertçe. Cevap vermeyip gittiğinde birkaç dakika sonra ellerimi ve ayaklarımı çözüp kelepçeyle bir odaya attılar.
Odaya girdikten sonra kelepçeyi çözdüklerinde sıfır duyguyla köşeye geçmiş oturuyordum. Kapı açılıp yemek getirildiğinde sevmediğimden dolayı yemedim. Açlıktan halsiz kalıp bayıldığımda sabah başka bir odada kolumda serum takılı bir şekilde yatıyordum.
(1 Hafta Sonra)
Bugün liseden mezun olucağım için garip hissediyordum. Zaten arkadaşım pek yoktu ama hoşlandığım çocuğu bir daha göremeyecek olmak garip hissettiriyor.
Üstüme siyah bir sweat, altıma da gri bir eşofman giyip gri üstünde siyah benekleri olan küçük el çantamı alıp içine telefon, anahtar ve para koyup çıktım. Görevlilerden biri arabayı hazırlayıp önümde durduğunda hızla arabaya bindim ve gitmeye başladık.
Bu arada ben Beria Özer, 20 yaşındayım ve babamla yaşıyorum. Annem ben küçük yaştayken bir psikopat tarafından öldürülmüş.. Ailemize takan psikopatlar beni de kaçırmıştı 1 hafta önce, ama galiba benim nasıl biri olduğumu bilmiyorlar.
Ben güçlü, cesur ve duygusuz bir kızım, beni üzmek ve korkutmak inanın çok zor.
Okula vardığımızda okulda ki saçma insanlar kutlama yapıyordu. Bense köşede durmuş bakıyordum sadece, bu kalabalığın içine girmek hayatta isteyeceğim son şeylerden biri. Herkes bir şeyleri havaya fırlatırken ben direkt olarak arabaya binip gitmeye başladım. Eve vardığımda içeride garip bi adam vardı.
"Bu kim?" dedim sertçe babama bakarak.
"Özel koruman kızım. Sana bir şey olmaması ve daha güvencede olman için." dediğinde babama sinirle bakıyordum.
"Gerek yok." diyerek odama gittim ve üstüme rahat bir şeyler giyip video izlemeye başladım.
Bu berbat yaz tatili ve ardından üniversiteye geçişten nefret ediyorum. Orada da klasik hiç arkadaşım olmayıp boş boş durucam. Neyse şimdilik dinleniyim. Bu arada ben polislik okuyorum, Yks'ye girdikten sonra bir de polislik sınavına giricem.
Birkaç gün sonra Yks'ye girdim ve umursamazca eve geldim. Sıkılıp spor kıyafetlerimi giydim ve evimizin yakınında olan basketbol sahasına gidip kendi başıma alıştırmalık yaparken bir anda babam aradı.
"Efendim?" dedim duygusuzca.
"Nerdesin kızım?" dediğinde derin bir nefes verdim.
"Basketbol sahasında. Ne var?" dedim sertçe.
"Tamam korumayı gönderiyorum." dediğinde sinirle bağırmaya başladım.
"Ne koruması? Saçmalama baba, göndermiceks-" derken telefon yüzüme kapanmıştı. Sinirle telefonu sertçe yere attığımda telefon paramparça olmuştu.
"Sabır!!" dedim ve sakinleşmeye çalışarak oynamaya devam ettim.
Birkaç dakika sonra basketbol sahasına birkaç gün önce evde gördüğüm koruma geldi. Sinirle ona bakarken o oturaklara oturdu.
Umursamayıp oynamaya devam ederken yapamayıp sinirle topu onun olduğu tarafa attım. Sinirle etrafıma bakınırken o topu alıp yanıma gelmişti.
"Yanlış yapıyorsun." dedi sertçe ve topu düzgünce tutup ufak bir bilek hareketiyle zıplayıp attı. Ben topu izlerken top potaya girmişti. Anlamayarak bakarken topu alıp yanıma geldi.
"İlk düzgünce tutucaksın, sonra bileğini ufakça hareket ettirip atıcaksın." dediğinde topu bana attı. Topu alıp onun yaptığı gibi attığımda top potaya girmişti. Topu almaya giderken ufak bir tebessüm yapsamda direkt olarak eski ciddiyetime geri döndüm. Yanına döndüğümde sertçe bakıyorduk birbirimize.
"İddialısın, var mısın maça?" dediğimde bir kaşını kaldırarak baktı bana.
"Her zaman." dediğinde topu sertçe attım ona. Maça başladığımızdan beri sadece 2-3 kez basket atabildim. Son durum 8-4'ken sinirle topu ona fırlattığımda kafasına gelmişti.
"A- Kusura ba-" derken bir anda sertçe bakmaya başladı, susmam gerektiğini anladığımda başka tarafa bakmaya başladım.
"Boşver." deyip geri oturduğunda bende kendi kendime oynamaya devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özel Koruma
ActionHayatınızda doğruyu ve yanlışı ayırt etmek ne kadar zor hiç fark ettiniz mi? Bana hayat çok şey öğretti... Birincisi her denilene güvenmemek ve her şeye karşı ön yargılı olmamak. Tabi birde ekstradan bir şey var, kendinize hakim olmak. Benim yapama...
