Ben gözlerim kapalı yerde yatarken kafamı kollarımın arasına alıp yola gömmüştüm. Arabanın fren sesleriyle bir ağaca çarpması bir oldu, ne yapacağımı bilemeyerek hala gözlerimi açmazken bir anda tanıdık bir sesin bana doğru koşan ayak seslerini duydum.
"Beria!!" Devrim bana endişeyle koşarken ben endişeyle kafamı kaldırıp ona baktım.
Yanıma gelip oturduğu gibi beni kollarının arasına alıp başımı göğsüne yasladı. Kendimi güvende hissederek derin nefesler alırken yüzümü ellerinin arasına alarak bakmaya başladı.
"İyi misin?" dedi endişeyle, ne olduğunun şokuyla başımı salladım sadece.
İlk defa böyle bir şey yaşıyordum ve neyden bilmiyorum ama ara sıra başım dönüyordu. Oturduğum yerden dünyanın dönmesini izlerken bulanık görüyordum bazen. O bir kez daha kafamı göğsüne yaslayıp bana sarıldığında kafamı kaldırıp arabaya baktım panikle.
Devrimde hızla beni bırakıp koşarak arabaya gittiğinde yüzünde ki ifade çok garip olmuştu bir anda, korkuyla ona bakarken hüzünle bakıyordu bana.
"N-noldu?" dediğimde konuşmaya çalıştı.
"B-baban..." dediği an kalbimde bir şey olmuştu, hızla ayağa kalktım ve koşmaya başladım. Bir anda koşarken başımın dönmesiyle bileğimi burkmam ve düşmem bir oldu. Tam düşerken Devrim koşarak yanıma geldi ve beni yakalayarak tuttu.
"BABA!" ben acıyla bağırırken Devrim sadece beni tutmaya çalışıyordu.
Yavaşça yere oturtup hemen ambulansı aradığında 5-10 dakika içinde gelmişti. Babam en yakın hastaneye götürülürken Devrimde beni eve götürdü. Benim son hatırladıklarım ise ben ağlarken Devrimin beni yatağa yatırıp bana bir şeyler yedirmesiydi.
(Devrimin Anlatımıyla)
Beria uyurken ben yanında oturmuş onu izliyordum hala. Uykulu gözlerle telefonumu alıp saate baktığımda saat sabah 5'e geliyordu.
Az da olsa aydınlanmaya başlayan havayı görünce düşünmeye başladım. Mehmet Beyi merak ediyordum ama Beriayı da bırakıp gidemezdim.
Gecenin bu saatinde orada ne işi vardı acaba? Buraya gelirken yollarımı karıştırdı ki? Saçmalama Devrim! Tekrardan Beriaya bakıp yanına oturduğumda o masum yüzünü izlemeye başladım, güzel saçlarına dokunup okşarken çok yumuşaktı. Bir anda kabusla nefes nefese kalktığında ne yapacağımı bilemiyordum.
"Devrim..." dedi bir anda elimi sıkıca tutarken.
"Beria..." dedim bende onun elini tutup, ardından başını göğsüme yasladım ve saçını okşamaya başladım.
Birkaç saniye içinde tekrardan uyurken geri yatağa yatırdım, elimi sıkıca tutarken itiraz etmeyip yanına uzandım ve onu izlemeye devam ettim. Hem onu izliyor hem de doktorlardan haber bekliyordum.
En son ameliyatın olumlu geçtiğini ve şuan da uyuduğunu söylemişlerdi. Ama ne olur ne olmaz başında beklemelerini söyledim, çünkü bu kız babasının bana emaneti ve eğer babasına bir şey olursa ona ne yapacağımı bilmiyorum.
(Berianin Anlatımıyla)
Sabah uyandığımda içimde feci şekilde bir huzursuzluk vardı. Yatağın içinde doğrulup oturduğumda kendime gelmeye çalışıyordum. Kendime gelip dün gece ne olduğunu hatırladığım an panikle yataktan kalkıp aşağı koşmaya başladım. Devrime bakındığımda yoktu, hızla bahçeye çıktığımda Devrim motoruyla uğraşıyordu.
"Devrim!" korkuyla ona doğru koşmaya başladığımda bileğimin burkulmasıyla yere yapışmam bir oldu.
"Hop hop! Napıyorsun!?" diyerek hızla yanıma geldiğinde sinirle gülmeye başladım. Ardından gülerken kendi halime ağlamaya başlamamla birlikte Devrim bana şaşırarak bakmaya başladı. Ona dolu gözlerimle bakarken o da benim halime gülerek beni kaldırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özel Koruma
ActionHayatınızda doğruyu ve yanlışı ayırt etmek ne kadar zor hiç fark ettiniz mi? Bana hayat çok şey öğretti... Birincisi her denilene güvenmemek ve her şeye karşı ön yargılı olmamak. Tabi birde ekstradan bir şey var, kendinize hakim olmak. Benim yapama...
