O telefonunla yine biriyle mesajlaşırken bense sıkıntıdan patlıyordum.
"Siktiğimin otelinde ne kadar kalıcaz!?" dediğimde kafasını kaldırmadan cevapladı.
"Bilmiyorum." dediğinde sinirle yatağa yatıp tavanı izlemeye başladım.
"Sabır!!" dediğimde o hala oturmuş biriyle mesajlaşmaya devam ediyordu. Ne yapacağımı bilemeyip sıkıntıdan banyoya girdiğimde rahatlamış bir şekilde duş alıyordum. Çıkıp aynanın karşısında bornozla dururken kıyafet olmadığı aklıma gelmişti.
"Hassiktir!" dediğimde ne yapacağımı bilemeyerek bakınıyordum sadece etrafa.
"Siktir ya!" diye söylenirken o anlayıp gelmişti.
"Bir şey mi oldu?" dedi dışarıdan merakla.
"Şey, kıyafet aldık mı hiç yanımıza?" utanarak konuşurken onunda bir küfür savurduğunu duydum.
"Sen biraz beklesen bir şeyler alıp gelsem olur mu?" dediğinde üşümeye başlamıştım bile.
"Yani hasta olmassam evet." dediğimde bir süre ses gelmedi.
"Oralarda bir şey yok mu hiç?" dediğinde etrafa bakındım biraz.
"Hayır, orada yok mu?" dediğimde o da etrafı karıştırmaya başlamıştı.
"Buldum!" dediğinde sevinmiştim.
"Ama sadece bir tane gömlek.." dediğinde yanaklarımın kızardığını hissettim.
"Yani?" diye sorduğumda bir süre sessizlik oldu.
"Bu kirlidir, ben bunu giyiyim. Sen benimkini giy." dediğinde ne diyeceğimi bilemeden öylece duruyordum. Biraz sessizlikten sonra kapımı tıklattı.
"Açıyorum." dediğinde kapının arkasına geçtim hızla.
"Tamam.." dediğimde yavaşça açıp gömleği uzattı. Hızla alıp giydiğimde utanarak çıktım. O hemen arkasını döndüğünde ufak bir tebessüm etmiştim bir anda. Direkt olarak kendime geldiğimde hızla yatağın içine girip yorganı kafama kadar çektim.
Onun gömleğinde ki kokusunu alıyordum bir anda. Bana bakarken bende ona bakıyordum utanarak.
"Ne kadar böyle bakıcaksın? Git artık!" dediğimde başını sallayıp çıktı ve gitti. Yatağın içinde boynuma kadar çekili yorganla birlikte tavanı izliyordum öylece.
(Devrimin Anlatımıyla)
Kıyafet ve birkaç iç çamaşırı aldıktan sonra hızla otele geldim. Kapıyı açıp girdiğimde garip kız uyuyordu. Sessizce kıyafetleri dolaba yerleştirdikten sonra aldığım birkaç malzemeyle güzel bir yemek yaptım.
Ben yemekleri masalara koyarken o uyanmış ve üstünü değiştirip gelmişti. Merakla ona baktıktan sonra o da masaya bakıyordu. Acıkmış gibi gözükerek masaya oturduğunda bende oturdum ve yemeye başladık. Yedikten sonra mutfağı topladığımda bende bir duş aldım.
Aptal gibi kıyafetleri banyoya almadığım için havluyla çıkıverdim. O bir anda şaşırarak bana baktığında utanarak duruyordum karşısında. Hızla kıyafet alıp banyoya geri girdiğimde giyinerek çıktım.
Akşam olduğunda telefona öylece bakıyordum sıkıntıdan, o ise hep dışarıyı izliyordu ve düşünüyordu. Saate baktığımda ise akşam 9'a geliyordu. Uykumun gelmeye başlamasını hissettiğimde esnedim. O da hemen sonra esnediğinde ayağı kalktım ve etrafı karıştırmaya başladım.
"Ne arıyorsun?" dedi bana bakarak.
"Çarşaf." dediğimde sertçe bakıyordu sadece.
"Bulamazsın zorlama." dediğinde kaşlarımı çatarak baktım ona.
"Niye?" dediğimde sertçe cevapladı o da.
"Kıyafet olmadığı yerde çarşaf mı olacak? Saçma!" dediğinde biraz düşünüp başımı salladım.
"Peki ben nasıl yatıcam? Çarşaf olmadan uyuyamam ki!" dediğimde duraksayıp cevapladı.
"Sen yatakta yat ben koltukta yatarım." dedi sertçe. "Ben zaten küçükkende düğünlerde sandalyede uyumaya bayılırdım, alışkınım yani." dediğinde kaşlarımı çatarak bakıyordum ona.
"Boşver, yatarım ben." dediğimde anlamayarak bakıyordu yüzüme.
"Gerek yok diyorum! Benim için yer sıkıntı değil, yatarım ben!" dediğinde bir kez daha itiraz ettim.
"Hayır gerek y-" derken sözümü kesti sertçe.
"Boş yapmaya devam edicek misin?" dediğinde başımı sallayıp sustum.
Yatağa yatıp bir köşeye kıvrıldığımda uyuyamıyordum. Sanki uyurken ona bir şey olucakmış gibi hissediyordum. Yatakta oturup onu izlemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özel Koruma
ActionHayatınızda doğruyu ve yanlışı ayırt etmek ne kadar zor hiç fark ettiniz mi? Bana hayat çok şey öğretti... Birincisi her denilene güvenmemek ve her şeye karşı ön yargılı olmamak. Tabi birde ekstradan bir şey var, kendinize hakim olmak. Benim yapama...
