သူမ နှိုးမှဖစ်မည် နောက်မဆို Faithလက်ထဲ ဘယ်ချိန်ထိ့ ဖျက်ဆီးခံနေရမလဲ မသိ့ပေ။
ကြံမရတဲ့ Brownဟာ သူ့အမေပေးထားတဲ့ လည်ပင်းက အဆောင်ဆွဲကြိုးကို ချွတ်ကာ Elle ကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။
တယောက်သောသူကတော့ သူရှေ့က ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ Elleကြောင့် မေးခွန်းပေါင်းများစွာနှင့်။
'နှိုးပြီးလား Elle'
'Brown ကျမ ကျမလေ...'
'ဘာမှ မဖစ်ဘူး အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်' ရင်ခွင်ထဲ ထည့်သွင်းကာ တင်းကြပ်စွာဖက်ထားရင်း Elleကို သူချစ်နေမိ့ပြီလား။
'Brown ကျမလေ Faithကြောင့် ခုထိ့ ခန္ဓာကိုယ် သန့်မသန့် မသိ့တော့ပေမဲ့ ကျမစိတ်တွေတော့ သန့်ပါသေးတယ် Brown ရှင့်လက်တွေနဲ့ ကျမကို အပိုင်သိမ်းပေးပါလား Faithလက်ထဲ လွတ်ဖို့ ဒီနည်းဘဲရှိတော့တယ် Brownကိုတော့ သူ အန္တရာယ်မပေးလောက်ဘူး ကျမလည်း အခု သဘောမကျပေမဲ့ နောက်ပိုင်း Brownကို သဘောကျလာအောင် ကြိုးစားမယ် တောင်းဆိုပါတယ်'
မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားတွေထွက်လာတဲ့ သူမဟာ Elleမှ ဟုတ်သေးရဲ့လား ။ သူမ ခေါင်းသေးသေးထဲ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ။
'နော်'
'ကိုယ့်ကို အပြစ်မတင်နဲ့ Elle'
နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ယူကာ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်လာသည်။
'အ့ ဖြေးဖြေး ကိုင်ပါလား'
သူကတော့မကြားသလို နူးညံ့ရာမှ ကြမ်းတမ်းလာကာ သူမ ခါးအောက်ပိုင်းကို ဦးတည်သွားသည်။
'Brown မလုပ်နဲ့ ငရဲကြီးမယ်'
ပူနွေးနွေးလျှာဝင်လာသည်နှင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ်တကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်ကာ ဆွဲမိ့ဆွဲရာ သူ့ ဆံပင်တွေကို ကိုင် ညည်းမိ့သည်။
'ကိုယ်မရပ်ပေးဘူး ရပ်ပေးဖို့ မတောင်းဆိုနဲ့'
သူမ မဆုံးဖြတ်သင့်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့မိ့သည်။ Faithတယောက် သူတို့နှယောက်ကို မျက်တောင်တချက်မခတ်ဘဲ သေသေချာချာကြည့်နေတော့သည်။
__________________________
ရင်ခွင်ထဲ နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်နေတဲ့ Elleကို ကြည့်ကာ သူပြုသမျှ သူနဲ့ ထက်ကြပ်မကွာပါလာတဲ့သူမလေး။ သူထလိုက်ပြီး သူမကို တချက်လှည့်ကြည့်ပြီးနောက် သူထွက်သွားလိုက်သည်။ အချိန်အားဖြင့် မနက်၃နာရီ။
