Bölümün geç kaldığını biliyorum bunun için özür dilerim, öpüldünüz.
Bugün şehit düşen Tunahan Yavuz için Allah rahmet eylesin.
Oy ve yorum atmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'dan
Dağlardan gelen çatışma sesleri kulakları tırmalıyor, barut kokusu göz yakıyordu.
Eski kerpiç evin duvarına yaslanmış olan komutan hızla şarjör değiştirdi ve cebinde ki telsizi çıkardı.
"Koruma ateşi!" diye bağırdığında hızla istediği pozisyona gelen askerlerine son kez bakarken hızla bakarken askeriye'ye bağlandı.
"Yardım lazım komutanım, daha fazla dayanamayız." dedi komutan sinirle, o sırada aniden karşı tarafın saldırısının azaldığını gördü.
"Yardımı oraya gönderdik asker, şu anda ulaşmış olmalı." dedi ve telsiz sonrasında bağlantıyı kestiklerinde komutan son olarak tüm gücüyle ateş etmeye başladı.
Teröristlerden birinin anlının çatısından vurulduğunu gördüğünde gülümsedi.
"Sizce kim geldi komutanım?" dedi ateş etmeye devam ederken timden birisi.
"Bilmiyorum, aylaklığı kesin beyler." dedi hızla bir teröriste ateş ederken, en son teröriste öldüğünde herkes etrafın güvenliğini teyit etti.
Normalde sınır köyleri koruyan askerlerdi ama ani çıkan pusudan dolayı yardım istemişlerdi.
O sırada yavaşça onlara yaklaşan adam baktı ve yutkundu, adamın yeşil gözleri ile göz göze geldiğinde kaşlarını çattı.
1.90 boyu ve iri yarı vücuda sahipti ve üzerinde ise siyah kamuflajı vardı, siyah maskesinin tek açıkta bıraktığı kısım yeşil gözleriydi.
Postalı sertçe yere vuruyor, tok adım sesleri çevrede duyuluyordu ve omzuna astığı sniper ile onlara yaklaşıyordu.
Komutan hızla diğer adama yaklaşarak elini uzattı karşı taraf ise elini sıktığında konuşmaya başladı.
"Yardımlarınız için minnetarız ama öğrenmek isteriz siz kimsiniz?" dedi karşısında ki adama sakince.
"Ben Zehir, tanıştığımıza memnun oldum teğmen." dedi Zemheri boğuk bir sesle, maskeden dolayı sesi derin ve boğuk çıksada buna alışalı çok olmuştu.
5 ayın sonunda hafızasını geri kazanmış ve mental olarak daha iyi olmuştu, özel asker olarak şu anda önemli operasyonlara ya da böyle küçük yardımlara gönderiliyordu.
Zehir ismini duyduklarında hepsi tanıdık isim ile duraksadılar ve karşılarında ki adama saygıyla baktılar.
En sonunda biraz daha ayak üstü sohbetten sonra artık Zemheri için gelen helikoptere döndü.
