Çarpışma | Hyunlix

6.Bölüm 'Böyle bir hayatı biz seçmedik'

Bugün aşırı gerginim, Hyunjin'e her şeyi anlatacaktım bu teneffüs ve şu an dersin bitmesine 20 dk kalmıştı. Hyunjin'e söylersem ya bundan sonra beni sevmezse, ben buna dayanamam ama kendi öğrenirse de daha kötü olacaktı. Sırf benden ayrılmasın diye bunca zaman söylememiştim ama anlaşılan zamanı gelmişti anlatmamın. Düşüncelere dalmışken zil çaldı ve Hyunjin'e sorum

"İniyormuyuz kantine?" 

o da konuşmaya başladı

"Felix iyi misin? Okula geldiğinden beri çok kötüydün. Yine bir şey mi oldu?" 

dedi. Ben de

"Bir şey olmadı Hyunjin, senin dediğin gibi sana her şeyi anlatıcam daha fazla içimde tutamam eğer tutarsam durumlar daha kötü olabilir."

dedim. Ardından kalktı, elimi tuttu ve kantine ilerledik. Kantine girdiğimizde boş bir masayı seçtik ve oturduk. Sonra konuşmaya başladım

" Hyunjin sadece beni dinle ve lafımı hiç bölme. Ben anlatmayı bitirdikten sonra ister benden ayrıl, ister benden nefret et, istersen de benimle konuşma o sana kalmış." 

Hyunjin şaşırmış bir şekilde 

"Tamam." 

dedi ve ben tekrar konuşmaya başladım

"Ben evlatlığım Hyunjin. Annemin ve babamın bana anlattığına göre;bir gün biri dışarıya beşik atmış ve gerçek ailem de beni o beşiğe bırakıp gitmiş, sonra beni gören biri de yurda vermiş beni. Şimdiki ailemde hiç çocuğu olmadığı için beni evlat edinmişler ama sonrasında iki tane kardeşim olmuş. Kardeşlerim beni çok seviyor ama ailem benden nefret ediyor. Dolayısıyla bu durumu pek hoş karşılamıyorlar. Bazen yemek vermiyorlar, bazen çoğu işi ben yapıyorum. O gün hatırlarsan her tarafım morarmıştı çünkü hoca anneme okuldan kaçtığımı söylemişti. Annem de benim derslerimin üstüne fazla düştüğü için bunu öğrenince bana vurdu ve o gün ki halimi sen gördün. Ben aslında sana başından beri bu durumu anlatmayı çok istemiştim ama seni kaybetmekten çok korktuğum için söyleyemedim. Dediğim gibi her şeyimi öğrendin, istiyorsan gidebilirsin artık."

dedim sona doğru ağlamaya başlayarak. Biraz Hyunjin'i inceledikten sonra sondalyesinden kalktığını gördüm. Ben gidecek sanarken o benim yanımdaki sandalyeye oturdu. Bir eliyle elimi tuttu, diğer eliyle bana sarılıp başımı göğsüne yasladı ve saçımı öpmeye başladı. Sonra 

"Ben sana başta da demiştim Felix,böyle bir hayatı biz seçmedik. Ailenin yaptığı bir pislik yüzünden canımdan çok sevdiğim birinden vazgeçemem." 

dedi. Bir süre öyle kaldık, zil çalınca sınıfa çıkıp sıramıza oturduk. 

İnşallah Hyunjin'e hep böyle kalırız. Birbirimize güveniyoruz ve çok seviyoruz. Zor zamanımızda hep birbirime destek çıkıyoruz. 

Günün sonuna kadar(derslerde bile) Hyunjin hep benim elimi tuttu yanımda olduğunu ve bunu istediğini belirtir gibi. Umarım bu böyle devam eder ve birbirimizden hiç ayrılmayız. 

_______________________________

Oha lan nası bölümdü bu aşırı gerildim

Bir papatya çayı içmem lazım 

Bide bir şey dicem

Bunu görüp geçiyorsunuz biliyorum ama bunu ciddi anlamda prim kasmak için demiyorum sizin yorumunuz benim için çok önemli bunu okuyunca lütfen direk geçmeyin ve bu cümleme yorum yapın hikaye nasıl ilerliyor ileriki bölümlerde ne yapmalıyım hikaye güzel mi eğer güzel değilse aklımda ciddi anlamda hikayeyi silme düşüncesi var ve şu an sizin düşüncenize çok ihtiyacım var lütfen yorum yapın sadece bu paragrafa

Hikayeyi 45 kişi okumuş sadece ama biri bile yorum yapsa yeterli benim için

Neyse çok konuştum bay bay