Çarpışma | Hyunlix

7.Bölüm Kütüphaneye Gidiyoruz

Anneme kütüphaneye gideceğimi söylemiştim ama aslında Hyunjin beni bir yere götürecekti. Onun babası çalıştığı için gün boyu evde olmuyor, bu yüzden o çok rahattı. Bana sürprizim var diyerek beni de çağırmıştı. Sonunda çıkış zili çaldı ve toparlandı, birlikte çıktık Dışarıya. Bana eliyle 'buyurun' işareti yaparak yol gösterdi. Yaklaşık 10 dakika sonra lunapark gibi yere geldik.Çok güzel gözüküyordu park.Hemen biletleri aldı ve kolumdan tutup beni dönme dolaba bindirdi.Yükseklik korkum var ama bir şey demedim Hyunjin üzülmesin diye.Dönme dolabın hareket etmesiyle kalbimin sıkışması bir oldu.Hemen Hyunjin'e sıkıca sarıldım.O da hemen bana sarıldı.Bir eliyle saçımı okşuyordu.İyice yukarı çıktığımızı anlayınca bu sefer kendimi tutamayıp bağırmaya başladım.

"Çok korkuyorum Hyunjin."

Hyunjin bu sefer anlamış olacak ki daha sert sarıldı.

"Korkuyorsan niye başta söylemedin ki Felix,adam çok aşağıda kaldı sesimi duyuramam ki şimdi.Neyse korkma ben yanındayım,derin derin nefesler al."

Kafamı kaldırıp nefesler almaya çalıştım ve işe yaramadığını fark edince tekrar sarıldım Hyunjin'e.Hyunjin hiçbir şey yapmamışken durmadan özür diledi.Onu daha fazla korkutmak istemediğim için kafamı kaldırıp tekrar nefes almaya çalıştım.Biraz sakinleşip gözlerimi Hyunjin'e çevirdim.Korkmuş bir şekilde bana bakıyordu.Sakinleştiğimi görünce sarıldı ve

"Şimdi aşağıya bakmayı dene."

dedi.Kafamı salladım ve bizim olduğumuz kabinden başımı uzattım.Gözlerim yerle birleşince korkup tekrardan Hyunjin'e sarıldım.Hyunjin güven verici bir sesle

"Yapabilirsin Felix,tekrar dene."

dedi.Ben de korkak bir sesle

"Korkuyorum Hyunjin."

dedim.Hyunjin 'hadi' anlamında bir bakış atınca kafamı sallayıp tekrar baktım.Tam en üstün biraz aşağısında bir yerlerdeydik.Daha az korktum ve yavaş yavaş alıştım.Evet korkumu yenmiştim.Anın sevinciyle Hyunjin'e sarılıp teşekkür ettim.Artık en aşağıdaydık.Hyunjin görevliye seslenecekken onu durdurup

"Gerek yok."

dedim.O da 

"Tamam,sen bilirsin."

deyip bir eli belimde arkasına yaslandı.Ben de sarılıp ona yaslandım.Sonra birden doğruldu,onun doğrulmasıyla bende doğruldum.Ona ne olduğunu anlamadığımı belirtir bir bakış atınca bana doğru yaklaşmaya başladı.Sanırım bu sefer anlamıştım.Bozuntuya vermeden bende yaklaştım ve dudaklarımızı birleştirdi.Gerçekten çok güzel hissettiriyor sevdiğin birine tüm kalbini açmak.Bizim olduğumuz kabin tekrar en yukarı çıkmıştı ve biz birbirimize sarılarak öpüşüyorduk.

*Devamı diğer bölümde* 

____________________________________

evet günün bölümü

sizce nasıldı

neyse devamı diğer bölümde 

baybay