Çarpışma | Hyunlix

3.Bölüm 'Böyle bir hayat'

Zil çaldı ve Hyunjin'le beraber kantine indik.Yemek alıp bir masaya oturduk.Sormasada aklını kurcalayan bir soru vardı;Neden teneffüsün sonunda ağladım? Sonunda dayanamayıp sordu

"Neden ağladın?"

"Ne...ha şey ya bende küçüklükten beri olan bir şey,birinin gözünü yaşlı görünce benimkide yaşarıyor."

"Onu demiyorum Felix, 'Böyle bir hayat' deyince ağlamaya başladın.Neyin var,sana bir şey mi yapıyorlar?"

"Seninki kadar önemli değil,boşver.Sana o anı hatırlatmak istemiyorum.Şu an sadece senin yanında olup sana bakmak istiyorum."

yemeğimi bitirmiştim,karşısındaki sandalyeden kalkıp yanına oturdum ve omzuna yatıp gözlerimi kapattım.Artık alışmıştı ona yakın olmama irkilmiyordu.

Hyunjin'in ağzından*  

Felix çok tatlı,öpmemek için kendimi zor tutuyorum.Ben de ona karşılık verip kafamı onun başına koydum.Gülümsemesini gördüm,çok tatlı gülüyor.Onu görünce istemeden ben de gülüyorum.Elimde bir sıcaklık hissedince hemen irkildim,Felix daha da güldü.Elime baktığımda Felix parmaklarını parmaklarıma geçirmişti.Her seferinde beni şaşırtmayı başarıyordu.Bu da hoşuma gitmiyor değil doğrusu.Kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor.Aslında Felix benden bir şey saklıyor gibi.O cümleyi söyleyince neden ağlamaya başladı?Çok merak ediyorum.Benim babamı öğrenince çok üzüldü ve benimle daha yakından ilgilenmeye başladı.Acaba bu konuda hassas mı,onun da mı ailevi sorunları var?Çok merak ediyorum.Babamı öğrenince yüzünde hayal kırıklığı veya nefret görmedim.Bu çok iyiydi benim için.Babam yüzünden benden uzaklaşmasını istemezdim.Ama annem...annemin hikayesini öğrenince benden uzaklaşabilir.Öğrenmemesi lazım.Düşüncelerden ayrılıp anın tadını çıkarmaya başladım.Kokusu çok güzel.Hayalim gerçek oldu,hep bu anı hayal edip onu uzaktan izlerdim ama...ama şimdi tam yanımda kafası omzumda,eli elimde ve kokusu burnumda daha ne isteyebilirimki.Zil çalmıştı,bizde sınıfa geçtik.Felix en arkadaki sırasına oturdu bende ortalarda olan kendi sırama,hoca sınıfa girdi ve birden Felix'in sesini duydum;

"Hocam."

"Efendim Felix."

"Benim göz sorunum çıktıda buradan göremiyorum,Hyunjin'in yanı boş oraya geçebilir miyim?"

Kendi adımı duyunca irkildim ve hocanın vereceği cevaba baktım.

"Tamam Felix,geçebilirsin.Geçmiş olsun."

"Sağ olun hocam,teşekkürler."

Felix eşyalarını toplayıp yanıma gelmişti.Çok şaşırmıştım ama bir o kadar da mutluydum.Hep sıkıcı geçen ders artık benim için çok eğlenceli geçecekti.

Sonraki Felix'ten devam*

--------------------------------------------------------

3. bölümde bitti

diğer bölüm taslağımda 

bölümleri yedekliyorum belki bir gün yazamam diye

eğer beğenilirse iki bölüm art arda atabilirim

neyse baybay