နံပါ​ဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး

နောက်ပိုင်းတွင် မင်းကို 'တရင်းတနှီး' ကောင်းချီးပေးလိမ့်မှာပါ။(ေနာက္ပိုင္းတြင္..)

Chapter 120 : နောက်ပိုင်းတွင် မင်းကို 'တရင်းတနှီး' ကောင်းချီးပေးလိမ့်မှာပါ။

ကျန်းပေထျန်းသည် မည်းမှောင်နေသော မျက်နှာထားဖြင့် သူ့အပေါ်တွင် နေနေသော မုယိဖန်ကို ကြည့်ကာ အသံတိတ် သတိပေးလိုက်သည်။  "မင်းဘောင်းဘီကို ဆေးဖို့ ငါ့အပေါ်က ဆင်းတော့....."

သူ သူ့အနားမှာ အနားယူနေတဲ့ အခါ ကောင်းတာတွေက ပိုပိုဆိုး လာတာသည်။  အဲဒီနောက်မှာတော့ မလုံလောက်တော့ဘဲသူက ကျန်းပေထျန်း ပေါ်ကို တက်ပြီး ကောင်းတဲ့ပစ္စည်းကို သက်တောင့်သက်သာ ထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။

မုယိဖန်သည် ကျန်းပေထျန်း ၏ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည်။  အချိန်အတော်ကြာအောင် သူသည် မှိန်းနေသောအခိုက်အတန့်မှ လက်တွေ့ဘဝသို့ ပြန်မလာဘဲ သူ့စိတ်ထဲတွင် သူလုပ်ခဲ့သော အိပ်မက်ထဲတွင် နစ်မြုပ်နေခဲ့သည်။ 

ဒီနေ့ သူက ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ချစ်ကြာ်နူးတယ်လို့ အိပ်မက်မက်ပြီး အိပ်မက်ထဲမှာ အရမ်းပျော်ရွှင်စရာကောင်းသည်။

ဒါပဲ !

နိုးလာပြီးနောက် သူက ကျန်းပေထျန်းကို အမှန်တကယ် မြင်လိုက်ရသည်။  လောလောဆယ်မှာ အိပ်မက်ထဲက လူရဲ့ ကောက်ကြောင်းက သိသာထင်ရှားတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျန်းပေထျန်း၏ ကောက်ကြောင်းနဲ့ ထပ်တူကျနေသည်။

သောက်ကျိုးနည်း!

ဒီ့ထက်ပိုပြီး ထိတ်လန့်စရာက ဘာရှိသေးလဲ?

ကျန်းပေထျန်းက မုယိဖန် သူ့ကိုယ်သူ မိုက်မဲစွာ စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ ပုတ်လိုက်ပြီး “အခုထိ မပြီးသေးဘူးလား?”

“အိုး ......” မုယိဖန် လှိမ့်လိုက်​တော့ သူ့ ဘောင်းဘီ စိုစွတ်နေသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။  သူက ချက်ခြင်း ရေချိုးခန်းထဲကို ပြေးသွားတော့သည်။ 

ထို့နောက် ရေချိုးခန်းထဲတွင် ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

ကျန်း​ပေထျန်းက မျက်လုံးမှိတ်ခါနီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ အမြန်ပစ်လွှတ်လိုက်သော ဒုံးပျံ၏အရှိန်ဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေးသွားလေသည်။  " ဘာဖြစ်တာလဲ !? ဘာဖြစ်တာလဲ !?"