အခန်း 134: ငါတို့အရူးလုပ်ခံရပြီ
ရုန်ရွှယ်က အံ့သြသွားပြီး မပြုံးတော့ဘဲ အမြန် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
လှေကားအဝင်ဝတွင် ၅ ပေ ၇ လက်မကျော်ကျော် အရပ်ရှည်သော အလွန်ပိန်ပါးသော အမျိုးသားတစ်ဦး မတ်တပ်ရပ်နေကာ၊ သူသည် အလွန်သာမန်ပုံပေါက်သူဖြစ်ပြီး လူစုလူဝေး၌ နေရာချထားပါက ဤလူကိုမတွေ့နိုင်ပေ၊ အနည်းငယ် စုတ်နေသော အဝတ်အစားများကို ၀တ်ဆင်ထားသည်။ "ရှင်က ဘယ်သူလဲ?"
ရုန်ရွှယ်က သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး သူ့ရှေ့ကလူက ထူးဆန်းပြီး သူ့ကို အဖွဲ့ထဲမှာ မမြင်ဘူးပေ။ "ငါ?"
ထိုလူက ပြုံးလိုက်ပြီး "ငါ့နာမည်က ဝမ်ကျူ၊ တစ်ဦးတည်းသော အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူအဖြစ် လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်က ကယ်တင်ခံခဲ့ရတာလေ။”
"ရှင့် ကိစ္စကဘာလဲ?" ရုန်ရွှယ်က ကြမ်းတိုက်တံကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။
"ကိစ္စမရှိရင် ကျွန်မလမ်းကို လာပိတ်မနေနဲ့။ "
"ငါက ဒီမှာရပ်နေရုံပါ။ မင်း ကြမ်းပြင်ကိုသုတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး။ "
ဝမ်ကျူက ပြုံးပြီးပြောသည် ။
ရုန်ရွှယ်က သူ့ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ ကြမ်းတိုက်တံကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖြစ်ကတတ်ဆန်း ကြမ်းသုတ်နေသည်။
ဝမ်ကျူက ခဏလောက် နှုတ်ဆိတ်နေပြီး "မနေ့က မနက်က ကန်တင်းမှာ ငါ မင်းကို တွေ့ခဲ့တယ်။"
ရုန်ရွှယ်က အသံမထွက်ဘဲ ဆက်လုပ်နေသည်။ "မင်းကို ဘာလို့သတိထားမိလဲ သိလား?"
ဝမ်ကျူက ပြုံးပြီး သူ့ကိုယ်သူ ပြန်မေးလိုက်သည်။ "မင်း အသံသွင်းထားတာကို ဖွင့်လိုက်တဲ့ အခါ မင်းစိတ်ထဲက မဲ့ပြုံးက သိသာထင်ရှားနေလို့ မင်းကို သတိထားမိစေတယ်။ "
ဒါက ရုန်ရွှယ်၏ အာရုံကို ဖမ်းစားလိုက်သည်။ "ငါ့ စိတ်ထဲက မဲ့ပြုံး? "
ဝမ်ကျူရဲ့ မျက်ခုံးတွေ ပင့်တက်လာပြီး "ငါ မင်းကို မိတ်ဆက်တုန်းက ငါမပြောခဲ့ဘူးလား? ငါ့မှာ မငိးရဲ့ စိတ်ကို ဖတ်နိုင်စွမ်းတယ်လို့လေ။ "
YOU ARE READING
နံပါဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး
Romanceအရင် Acc ကဝင်မရလို့ Book ခွဲလိုက်ပါပြီနော် Book 1 ကို Boရဲ့ Reading list ထဲမှာ ဝင်ကြည့်ပေးကြပါရှင့်
