နံပါ​ဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး

အခန်း 126

အခန်း 126: ဒီကလေးကို ဘယ်သူမွေးပေးတာလဲ?

နောက်ရက်အနည်းငယ်အတွင်း မုယိဖန်သည် အာရုံမစိုင်နိုင်ပေ။

ရိက္ခာတွေရှာတဲ့အခါတောင်မှ သူက စိတ်လွှင့်နေပြီး ရှန်းကောက သူ့ကို ဆန်ပုံးနဲ့ဆန်သယ်ခိုင်းသည်။

သူ အဆုံးထိ ရောက်သွားပြီး ရေပုံးအဖုံးကို ယူပြီးထွက်သွားကာ ရေပုံးအဖုံးကို ယူကာ တိုက်ခန်း အဆောက်အဦးသို့ ပြန်သွားကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်ကာ ကြောင်တက်တက်ဖြင့် ဆက်ကြည့်နေသည်။

-

တကယ်တော့ ဒါက အသေးအမွှားလေးပါ။ တကယ် ဒေါသထွက်စရာက မျိုးပြောင်းအပင်ကို သူတွေ့တဲ့အခါ မလှုပ်ဝံ့ဘဲ လူတစ်ကိုယ်လုံးက မျိုးပြောင်းအပင်ဘက်ကို ရုတ်တရက် လဲကျသွားသည်။

စန်းဇီဟောင်သာ သူ့ကို အဲဒီ့ကနေ အမြန်မထုတ်နိုင်ခဲ့ဘူးဆိုရင် သူက မျိုးပြောင်းအပင်အစာဖြစ်သွားလောက်ပြီ။ စန်းဇီဟောင်က ဒေါသအရမ်းထွက်ပြီး မုယိဖန်၏ ခေါင်းကို သေနတ်နဲ့ မပစ်နိုင်တဲ့အတွက် "မုယိဖန်၊ မင်းသေမယ်ဆိုရင်လည်း ငါ့နဲ့ဝေးဝေးမှာသေ။ ဒါပေမယ့် ငါ့အဖွဲ့ထဲမှာ အမှားတစ်ခုဒလာမလုပ်နဲ့။ ဘော့စ်ကို ငါ့မျက်စိရှေ့မှာပဲ မင်းသေသွားတယ်လို့ ငါမပြောနိုင်ဘူး။"

မုယိဖန်က နောက်ကြောင်း ပြန်ကြည့်ကာ မြန်မြန်တောင်းပန်လိုက်သည်။ "တောင်းပန်ပါတယ်၊ တောင်းပန်ပါတယ်။ နောက်တစ်ခါ ထပ်မဖြစ်စေရပါဘူး။"

စန်းဇီဟောင်က မုယိဖန်၏ တောင်းပန်တဲ့မျက်နှာနှင့် အလွန်ရိုးသားတဲ့အကြည့်ကြောင့် သူ့မျက်လုံးထဲမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်တာတောင် မြင်လိုက်ရတော့ စန်းဇီဟောင်က စိတ်လျော့သွားသည်။ "ကောင်းပြီ၊ နောက်တစ်ကြိမ်ကျ သတိထား။ ပစ္စည်းတွေ ရှာတဲ့အခါကျ မင်းပိုသတိထားသင့်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မင်းကို ငါ ကယ်ခဲ့တယ်၊နောက်တစ်ကြိမ် မင်း သိပ်ကံကောင်းမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး။"

"ဟုတ်ကဲဲ့....ဟုတ်ကဲ့။ "

မုယိဖန်က အလျင်စလို ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးအောက်မှာ သံသယတွေ ပေါ်လာသည်။