နံပါ​ဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး

အပိုင်း - ၁၃၇

အခန်း 137: မသေခင် နောက်ဆုံးစကား

တိုက်ခန်း၏ အပေါ်ဆုံးထပ်တွင် မုယိဖန်သည် မှောင်မိုက်သောညတွင် ပြတင်းပေါက်မှ အပြင်ကို ကြည့်ကာ အောက်ထပ်တွင် ကားတစ်စီးမျှရပ်ကွက်အတွင်းသို့ မောင်းဝင်မလာသည်ကိုသတိပြုမိသည်။

သူအဲဒီမှာ ဘယ်လောက်ကြာကြာရပ်နေမှန်းမသိပေ။ တိုက်ခန်းတံခါး၏ လှုပ်ရှားမှုကို မမြင်ရသေးဘဲ တိုင်ကပ်နာရီကိုပြန်ကြည့်တော့ ၉ နာရီ ၅မိနစ် ထိုးနေပြီ ဖြစ်ပြီး သူ၏စိတ်ပူပန်မှုကို မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ ကျန်းပေထျန်း ဗီလာအဆောက်အဦးကနေ ထွက်သွားသည်မှာ ၁၁ နာရီပင်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း ပြန်လာမည်ဟု ပြောပြီးကတည်းက မတွေ့ရသေးပေ။

သို့သော် ကျန်းပေထျန်း ဘယ်သွားသည်ကို သူ့စိတ်ထဲတွင်သိသည်။

မုယိဖန်က အဲ့ဒါကို တွေးမိပြီး မျက်ခုံးတွေတင်းလာသည်။

ဒီနေ့တော့ သူ ရုန်ရွှယ်က အသံသွင်းဘောပင်ကို ရုန်ယန်၏ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲသို့ သူမထည့်လိုက်တာဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခုကို စဉ်းစားခဲ့သည်။ စဥ်းစားပြီးနောက် ရုန်ရွှယ် အဖွဲ့ထဲက ထွက်သွားပြီး နောက်ထပ် ဘာမှထပ်လုပ်တော့မည် မဟုတ်ကြောင်း တွေးမိသည်။

သို့သော်လည်း ရုန်ရွယ် ထွက်ခွာသွားခြင်းကို ကျန်းပေထျန်းက စောင့်ကြည့်နေပြီး ရုန်ရွှယ်ကို လွယ်လွယ်ကူကူ ထွက်သွားခွင့်မပြုနိုင်ချေ။

သို့သော်လည်း ရုန်ရွှယ်သည် သင်ခန်းစာတစ်ခု သင်ယူခဲ့ပြီး ရလဒ်အနေနှင့်​တော့ ရုန်ရွှယ်သည် သေဆုံးခြင်း သို့မဟုတ် ဒဏ်ရာများရခြင်းဖြင့်သာ အဆုံးသတ်ပေလိမ့်မည်။

မုယိဖန်သည် တိုက်ခန်းတံခါးကို ထပ်လှမ်းကြည့်လိုက်သော်လည်း ပြန်လာသော ကားအရိပ်ယောင်ကိုတောင် မတွေ့ရပေ။

ကျန်းပေထျန်း ပြန်လာတာကို စောင့်ရမလား ဒါမှမဟုတ် နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်အိပ်ရမလား စဉ်းစားရင်း ရုတ်တရက် အနက်ရောင် အရိပ်တစ်ခုက အမိုးပေါ်ကို ဆင်းသက်လာပြီး သူ၏ ပြတင်းပေါက်ရှေ့မှာ ရပ်သွားသည်။