İzimizdeler

15.Bölüm

"Emre ben sana ayağa kalkma demedim mi?"
"Aaaaaa Emre iyi misin?" İdil telaşla Emre'nin yanına gitti. Dağhan ve Yasin hocada Emre'nin yanına gidip kalkmasına yardımcı oldular.
"İdil sence iyi gibi mi gözüküyor? Ay bu kız kör mü?"
"Sen bir sussan Aryana Emre düşmezdi. Ağzın bir açıldı mı kapatamıyoruz." Ben bu kızı yolarım. Benim ağzımı kapatamıyormuş. Sanane be sarı çiyan.
"Bak kızım seni bir yolarım bana karışmak neymiş görürsün. Ayrıca senin gibi kör bir kızı Emre-"
"Aryana tamam yeter. Burada daha önemli sorunlarımız var. Sizin kız kavgalarınızla uğraşamayız. Çocuk gibi davranmayın."Dağhan bunları söyledikten sonra Emre'ye baktı. Sanki aralarında sessiz bir konuşma geçti. Emre'nin gözleri teşekkür eder gibi bakıyor. Ayrıca Dağhan bana neden sadece kızdı. Çocukmuşuz sen çok olgunsun. Bak bak İdil nasıl Dağhan'a bakıyor. Ay yok bu kız benim elimde kalır. İdil'i yolmadan önce Dağhan'a döndüm. Şimdi sen bittin yürüyen karizma.

"Amcacım ben çocuk olduğum için bana kızamazsınız ayrıca tek bana neden kızdınız. Sarı çiyan da bana laf attı. Adaletsiz davranmayın lütfen. Oh oldu. Bana kimse kızamaz.
"Aryana sadece sana kızmadım. Ayrıca (Bana yaklaşarak kulağıma eğildi.) seninle yaşayacağızmız çok şey olacağından bana amca demen pek hoş olmaz ne dersin. " İşte şu an tereyağ gibi eriyorum. O bana az önce ne dedi. Ne yaşayacağız ki biz. Benim bir an önce bu odadan çıkmam gerek. Allahım neden bu adam bu kadar yakışıklı. Ne güzel bakıyor.

"Sen az önce bana sarı çiyan mı dedin? Bak kızım sen çizgini aşıyorsun."
"Evet sarı çiyan dedim." Bu kız beni korkutmaya çalışıyor. Ay çok korktum .
"Aryana bak ağzını topla yoksa ben toplarım. "
"Çok korktum Hadi gel topla . "
Biz tartışırken Dağhan çoktan Emre'yi yukarıya taşımış ve ayağına pansuman yapmıştı. Emre dinlenmiş olacak ki Dağhan yanımıza geldi.
"Siz hala kavga mı ediyorsunuz! "
"Evet."
"Hayır. Sadece İdil beni korkutabilecek güçte olduğunu sanıyor." İdil ile güç kavgası edersek kesinlikle İdil ölürdü. Kavgada "ay tırnağım kırıldı" diye ağlardı.
"Yeter İdil sen odana git Aryana sen de odana gidiyorsun.
"Tamam Dağhancığım ben odama çıkıyorum. Akşam film izleyecek miyiz?"
" İzleriz İdil 'hep birlikte' oturur izleriz." dedikten sonra İdil bana sinirlenerek yukarıya odasına çıktı. Dağhan bana hadi bakış atınca çileden çıktım. O bana emir vermez. Kimse bana emir veremezdi.

"Yok ya sen kime emir veriyorsun. Asıl sen odana çık çünkü ben buradayım. Hadi çabuk odana çık." Aferim kızım işte böyle kimseye kendini ezdirme.
"Tamam ben çıkıyorum." İşte bunu beklemiyordum. Neyse mutlu olmalıyım sonuçta ben yendim.
"İyi çık odana." Dağhan bana son kez yorgun bir şekilde bakıp odasına çıktı. Ben şimdi ne yapacağım burada.
"Of Dağhan sen niye bana uydun ki!"
"Hahaha sen kendi kendine mi konuşuyorsun? " Yasin hoca bana seslenince olduğum yerde taş kesildim. Yoksa o en başından beri burdamıydı.
"Sizi ilgilendirmez. Ayrıca insanları ne zamandan beri izinsiz dinliyorsunuz? "
"Aryana hiç değişmemişsin. Bakışların bile aynı."
"Siz beni nereden tanıyorsunuz?"
"Küçüklüğünden beli. Hadi Aryana beni nasıl tanımazsın. "
"Tanımıyorum işte . Bana kim olduğunuzu söyleyin."

"Zamanı gelince öğreneceksin. Sizin Dağhan ile aranızda nasıl bir ilişki var?" Oldu be adam. Sen bana kim olduğunu söyleme bende sana cevap verim. Bu adamın bir tahtası eksik ya da beni mal zannediyor .
"Size ne !!! Ben de kendi odama çıkayım. " Deyip merdivenlere doğru yöneldim. Burak bu zamana kadar tek bir kelime bile söylemedi. Burak'ı ve Yasin hocayı orada bırakıp hızlı hızlı merdivenleri çıktım.

Odama doğru yönelip odama girdim.
Kendimi yatağa bıraktım. Kendimi çok yorgun hissediyorum. Bunlar hep yalan şeyler gibi hissediyordum. Annen babam artık yoklar, bir seri katil grubundan kaçıyorum,tanımadığım bir adam bana güven diyor beni evine alıyor ve ne önemlisi tanıdığımı sandığım kişiyi tanımıyormuşum. Kimseye güvenemiyorum. Bunları düşünerek uyumaya başladım.