Türkiye Cumhuriyeti'nin 2023 seçimlerine aniden giren bir politikacının seçimi kazanması dünyayı şoke eder. Bu kişi belki de 21. yüzyılın en iyi politikacısıydı ve kimse bu kadının dünyayı değiştiriceğinden haberi yoktu.
CH world AU~~~~
(Düzenleniy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________'°
Controlled by red haired guy.
°'____________
[ Aralık 17, 2022 ]
"Hayatım boyunca o lanet sarayda yaşarken bile her zaman güçlü olmak istemiştim. Babam gibi atalarım gibi tüm dünyanın bana saygı duymasını dilemiş ve onların yaptığı hataları asla yapmamayı kendime yol kılmıştım.
Aslında herşey bana bir anlık mümkün gelmişti bilmiyorum. O adam yani benim her zaman gerçek babam kabul ettiğim adam: Mustafa kemal Atatürk...
Onunla tanıştıktan sonra bunların mümkün olacağına gerçekten inanmıştım. Cesareti ve korkusuzca gösterdiği hayalleri beni çok etkilemişti. Benim için ülkem için yıllarca savaş verdi. Bana hayatımda asla tatmadığım babalık duygusunu bile verdi. O benim herşeyimdi.
Hayır... Benim için asla ölmedi o. Melekler ölmez efendim! Eğer ölürse ne yaparım kafasıyla onun ölümü hiç olmamış gibi davrandım. Hep yanımdaymış gibi.
Taa ki 2. Cumhurbaşkanım İsmet İnönü beni bir psikoloğagötürene kadar. O zaman farkedilmişti 3. derece şizofreni hastası olduğum. O zamanlar pek umursamamıştım çünkü düşünsenize, o her zaman benimleydi. Babam benimleydi....
Aradan daha da uzun zaman geçti ki -hayatımda geçirip geçirebileceğim en zor zamanlara geldim- ülke berbat bir hal aldı. Darbeler, artan ölümler, babama saçma sapan hakaretler falan filan ekonomi bir yandan savaş bir yandan NATO ya girmek zorundayım Sovyetler peşimi bırakmıyor tripleri.... Ama tuhaf olan şey hastalığımdan dolayı pek çok şeyi hatırlama zorluğu çekmem. Herşey bir ilizyon gibi kafamda.
Işte.... Ülkenin durumu çok kötüydü. Işte o zamanlar babam bana hakaret etmeye başlamıştı. 'Benim dişim ve tırnağım ile kazıdığım ve kurduğum bu ülkenin hali ne Türkiye?' 'Senin beceriksizden de bu beklenirdi...' 'Babanın senden neden nefret ettiğini şimdi anlıyorum' 'Çünkü bende artık senden nefret ediyorum'
O sıralardaki psikolojimi bir düşünün. Kimsem yoktu ve babam gelip bana bunları söylüyordu. O sıralar başladım kendimden nefret etmeye...
O dönemde kimsem yoktu. Kuzey Kıbrıs bile. Kendimi dünyanın en iğrenç insanı olduğuma inandırmıştım. Ama şimdi gerçekten öyle miyim bilmiyorum...
Babam yaşasaydı bunları söylemezdi. Değil mi?
Yıl 2022 ve ben bunu neden yazdığımı bilmiyorum. Ülkem daha da kötü bir halde ve ben hiçbir şey yapamıyorum...
Bir mucize bekliyorum. Umarım bu seçimde daha da iyi bir Türkiye. Lütfen....
Artık her ne kadar mucizelere inanmasamda...."
Türkiye kendini masasının sandalyesine yasladı ve az önce yazdığı kağıda baktı. Neden yazmıştı diye sormayın çünkü bunun cevabını Türkiye de bilmiyordu.
Derin bir nefes alıp verdi. Tam gözlerini kapatıp kaç gündür alamadığı uykusuna dalmak üzereyken çalan telefonu buna engel olmuştu. Birkaç saniye sızlandıktan sonra telefonunu alıp kimin aradığını anlam vermeye çalıştı.
"Alo?" "Ne oluyor Gürbüz? Saatin kaç olduğundan haberin var mı?"
Gürbüz Türkiye'nin personel asistanıydı. Türkiye'nin gelir götür işlerini yapan, bazen işlerini üstlenen bir gençti.
"Efendim, Meclisin kararı ile parti buluşmasını yarın yapacakmışız. Saat akşam 5'te Ankara külliyesinde."
"Ama iyi de daha erken değil mi seçime 7 ay var?" "Duyduklarıma göre yeni bir parti varmış. Hatta aday olacakmış."
"Offffff bir bitmediler... Hani 60+ dayıyla uğraşacağız acaba."
"..." Telefondaki çocuk sessiz kaldı.
"Pekala. Saat öğlen 3 e uçak istiyorum. Öyle abuk subuk özel uçak değil halk uçağı olsun. Onların arasında olmayı özledim." "Siz nasıl isterseniz"
Türkiye iş gözlüğünü çıkardı -evet biraz miyop ama sadece yazı yazarken falan takıyor- ayağa kalktı ve direkt kendini yatağa attı.
