Önümüzdeki günler- CountryHumans

-30-

-Geçmiş-

"Baba...baba..."

Türkiye bir an gözlerinin dolduğunu hissetti. "NE DEDIN SEN?! BABA MI?! A-AMAAAAAANNNIIIIN!"

Türkiye bulunduğu yerde kucağındaki TSK ile halay çekmeye başladı. Yaralarından dolayı çok çevik hareket edemese de kendi çapında sevindi.

Sonra da kızına sıkıca sarıldı. "Baba dedi... İlk kez baba dedi..."

Etrafta duyulan bomba sesleri her ne kadar minik TSK'yı korkutuyor olsa da, yavaş yavaş alışmaya başlamıştı.

Ama Türkiye, kızını savaşın ortasında yetiştirmekten nefret ediyordu.

Duvarda asılı haritalar, her yerden fışkıran tehlikeli silahlar arasında tatlı, küçük bebek oyuncakları vardı. TSK için Sovyetlerden getirtmişti Türkiye.

Ayrıca durumunu ona da anlatmıştı.

Söylediği ilk kelime bomba olmasının üzerine Türkiye, kızına böyle bir imkan sunduğu için kendinden nefret ediyordu.

Tam düşüncelere dalmış, yerde oyuncakları ile oynayan TSK'yı izlerken, içeri biri girdi.

"Dalgın görünüyorsun."
"P-Paşam."

Yerde oyuncakları ile oynamakta olan minik TSK Atatürk'ü görünce ponçik sesler çıkardı ve emekleyerek onun yanına gitti. Atatürk gülümsedi ve TSK'yı kucağına aldı.

"Az önce birkaç sevinç çığlığı duydum sanki?"
"...baba dedi."
"Bubaaabubaaaa.."

Türkiye minik TSK'nın yine baba dediğini duyunca yerinden fırladı. "Yine dedi!"

Atatürk kıkırdadı. Bebeği kucağında sevmeye başladı. Bebeğin zaten ona biz zaafı olduğu için kıkır kıkır gülüyordu.

"Sana bahsettiğim yetiştirme projesini hatırlıyor musun?"
"..."

Türkiye projenin adını duyunca biraz ağlamaklı oldu ve TSK ağlamaya başlayacak iken onu kucağına alıp pışpışladı.

"Yanıt geldi. Yarın sabah TSK'yı alacaklar."

Türkiye duyduğu cümleler ile yerine çakıldı kaldı. "Bu kadar çabuk mu?"
"Üzgünüm. Onlara bebeğe verecek bir mamamızın bile bulunmadığını söyledim. Ona harika bakacaklar merak etme. Başka bir Amerikan birliği ile."

Türkiye kızının masmavi gözlerine baktı. "Ona bir mektup yazmam gerekiyor."
"Sen nasıl istersen."

-Şimdi-

"Rusya abi, beni seviyordu değil mi?"
"Seni ne kadar sevdiğini bilemezsin bile."

TSK hala yerde dizini kendine çekmiş bir şekilde duruyordu.

"O zaman neden savaş bitince beni almadı?"
"FBI sıkıntıya girerdi. Ayrıca, hala bu dünyanın sana çok zararlı olacağını düşünüyordu. İlk doğduğunda kardeşini de yanına göndermeyi düşünüyordu ama birkaç sebepten dolayı olmadı."
"...benim bir kardeşim mi var?"

"Evet, Kuzey Kıbrıs. Tanışırsın. Bence ikinizin de birbirlerine ihtiyacı var. Yani..."
"Artık arasında olmadığı için bir etkilendi değil mi? Kaç yaşında?"
"10. Minik bir oğlan çocuğu."