ARJÎN

3. BÖLÜM

  Satır aralarında buluşalım çiçeklerim, yıldızı da doldurmayı unutmayalım ✬

Keyifli okumalar🦋

   Son iki gün evde yas tutulmuştu resmen. Sanki yakın zamanda düğün olmayacaktı da bir cenaze çıkmıştı evden. Devran iki gündür eve uğramıyordu. O akşam deliye dönmüş vaziyette evden çıkıp gitmişti. Arjin iki gün boyunca odasından dışarı tek adım atmamıştı. Hem sinirli hem de üzgündü. Ya ağlıyordu ya da sinirden bir şeyleri kırıp döküyordu. Ne yemek yemiş ne de su içmişti. Kimseyle de konuşmuyordu. Son sözü o akşam "O kansızlara asla gelin olmayacağım" olmuştu ve kendini odasına kapatmıştı. Geri kalan konak halkı ise üzüntüsünü dışarı belli etmemeye çalışıyordu. Bugün üzüntüyle karışık telaşları vardı. Kozan'lar Arjin'i istemeye geliyordu. Rezan Hanım elindeki kahve fincanını sehpaya bırakınca,

"Kızımı bu şekilde mi gelin edecektim ben" dedi. Derin bir nefes aldı.

"Kader" dedi, Şifa Hatun. Bir daha tek kelime eden olmadı akşama kadar. Kozanlar gelmeden önce Nursel Ve Rahşan Arjin'in odasına girmiş hazırlanması için ikna ediyorlardı.

"Yengem gözünü seveyim hadi kalk giyin güzelce bir terslik çıkmasın" dedi, Nursel.

"Bir de onlar için hazırlanacak mıyım?" Arjin karşısındaki duvara bakarak konuşmuştu.

"Kaderin böyleymiş güzelim hadi nolur kalk" Bu sefer Rahşan konuşmuştu.

"Çıkar mısınız odadan?!"

"Ama-" Arjin Nursel'in konuşmasına fırsat vermeden ayağa kalktı ve ikisininde kolundan tutup kapıya doğru ittirdi.

"Daha fazla sinirlenmek istemiyorum, çıkın" Onlar dışarı çıkınca da kapıyı sertçe kapattı arkalarından. Çok geçmeden Rezan Hanım kızını ikna etmeye geldi ama o da başarısız oldu. Arjin onu da dinlemedi. Bu sefer Azat gelmişti. Kapıyı tıklatmadan içeri girdi.

"Arjin, daha fazla rezillik çıkmadan kalk hazırlan. Kozan'lar birazdan burada olur." Arjin yerinden kalkıp abisinin gözlerinin içine baktı,

"Sen nasıl bir insansın ya? Babanın katillerine bacını gelin etmeye utanmıyor musun?"

"Olması gereken bu"

"Acıyorum sana, çıkıp da diyemedin bacımı babamın katillerine vermem diye"

"Sus ve hazırlan!"

"Ben senin gibi midesiz değilim" İki gündür içinde tuttuklarını söylüyordu. Azat iyice sinirlenmişti, kendine hakim olamayıp tokat attı kardeşine. Arjin bir elini yüzünde tutarken sık nefesler alıp veriyordu. Abisine düşmanına bakar gibi baktı,

"İğreniyorum senden" dedi. Tam o sırada Şifa Ana girdi odaya.

"Azat, çık dışarı" dedi.

"Babaanne-"

"Çık dedim, Arjin'le konuşacağım" Azat bir şey demeden hışımla çıktı odadan. Şifa Ana kapıyı örttü torununu karşısına oturtup konuşmaya başladı. Yarım saatlik bir konuşmadan sonra, odadan çıkıp salona indi. Yerine otururken Rahşan'a,

"Küçük gelin, Arjin'in yanına çık hazırlanmasına yardım et" dedi.

"Ama ikna edemedik" dedi, Rahşan.

"Dediğimi yap, küçük gelin" dedi net bir şekilde, Şifa Ana. Rahşan şaşkın yüz ifadesiyle Arjin'in yanına çıktı.

Arjin yatağın kenarında oturmuş, karşısındaki duvara düşünceli bir şekilde bakıyordu. Rahşan çekine çekine odaya girdi, kapıyı kapattı.