ARJÎN

33. BÖLÜM

Medya : "Aynur Doğan & Gazapizm - Rewend"

Bölümde geçen kürtçe kelimelerin anlamları bulunduğu satırdaki yorum kısmında yazacaktır. Kürtçe bilmeyenler oradan bakabilir.🌿

Bu bölüm sebahatkumasfan ve gizemgunesfan' a ithafen yazılmıştır. Keyifli okumalar.🔥

Satır aralarında buluşmayı, bol bol yorum yapmayı ve yıldızı doldurmayı unutmayalım.✬

Anestezi ya da uyku ilacı alsam, hayatın zalimliği geçene kadar hiçbir şey hissetmeden uyusam keşke... Gözlerimi yeni güne istemeyerek açtım. Bugün büyük gündü. Ya kan dökülecek, kaoslu bitecekti ya da sakinlikle... Birinci ihtimalin olma olasılığı daha fazlaydı.

Olay, kavga, gürültü kaldıracak halim kalmamıştı. Besmele çekerek yataktan kalktım. "İşimi kolaylaştır, Allah'ım" dua ederek duşa girdim. Havanın soğukluğuna aldırmadan soğuk suyla duş almıştım. Bedenim soğuktan titrese de rahatlama gelmişti. Ruhum cayır cayır yanıyorken bedenime sıcak su işkencesi yapmak istememiştim.

Duştan çıkmış, üzerimi giyerken telefon çaldı. Jiyan Ağa'nın koruması Ercan arıyordu. Burnumdan nefes vererek telefonu açtım.

"Ağam, günaydın"

"Günaydın, Ercan"

"Jiyan Ağam geç olmadan gidelim diyor"

"Siz geçin, bende geliyorum"

"Tamam, ağam" Telefonu kapatıp yatağın üzerine fırlattım. Biri de demiyordu Fırat sen ne yapmak istiyorsun, senin fikrin ne? Hıh, töre diye yaşayan insanlardan anlayış beklemem komikti.

Hazırlanınca direkt salona indim. Bizimkiler kahvaltı yapıyordu. Beni gören Kumru yerinden kalkıp koşarak yanıma geldi.

"Günaydın, amca" Prensesime gülümserken kucağıma aldım, yanaklarından öptüm.

"Günaydın, prensesim"

"Günaydın, Kurê min" Kumru'yu yere indirirken anneme cevap verdim;

"Günaydın, dayê"

"Amca, oyuncak almaya gidelim mi?"

"Oyuncaklarını koyacak yer kalmadı konakta, kızım" Kumru dudaklarını büzerek annesine baktı.

"Ama, anne. Yeni bebekler istiyorum"

"Bugün işim var, prensesim. Söz yarın oyuncakçıya götüreceğim seni"

"Yaşasın!" Kumru zıplayarak tekrar kahvaltı masasına oturdu.

"Dicle, hadi çıkalım"

"Kahvaltı yapmayacak mısın, abi?"

"Yok, Jiyan Ağa bekliyor"

"Tamam, abi" Dicle masadan kalkarken annem bakışlarını bana dikti.

"Oğul, bir daha düşün. O kadını bu eve tekrar getirmen doğru değildir!"

"Daye, akşam konuştuk bunları. Tekrar laf anlatmayacağım!" Annemin ne söyleyeceğini dinlemeden salondan çıktım. Akşam eve geldiğimde hepsini karşıma almış, Arjin'in tekrar bu konağa geleceğini söylemiştim. Annemin tepkisi sert olmuştu. 'Kocam onun yüzünden mapusta' demiş, gelmesini istememişti. Saatlerce laf anlatmak için çabalamıştım. Görüyordum ki konuştuklarım boşa gitmişti. Hâlâ kendi bildiğini söylüyordu.