"Okumadan önce oy verip takip etmeyi unutmayın yorumlarınızı bekliyorum"
Eve geri döndüğümde odamda oturup ateşi düşündüm tanıdığım gibi biri değildi gözlerinde sadece öfke gördüm evet ateşin kötü bir yüzü vardı ama herkesin bir kötü yüzü vardı çok yakından tanıdığım bir avukat hep söyle derdi "her insanın içinde kötülük vardır her insanın içinde katil yatar sadece bazı insanlar o katili saklamayı bilirler" gerçekten çok doğru bir sözdü ateş içindeki katili de saklamayı biliyordu o bir katildi ama annemin katili olduğunu düşünmüyordum evet katili o değildi ama kesinlikle benden bir şey saklıyordu elbet öğrenecektim bu yüzden de ona nefret değil yakın olmam gerekliydi kapı sesi geldiğinde ateşin geldiğini anladım ama yatağın içine girdim benim odamın kapısı açıldı içeri girdi neden odama geldiği bilmiyordum anlamış mıydı sanmam çünkü gerçekten iyi saklanmıştım bu konuda her zaman kendime güvenirdim eli saçımda dolaştı yaklaştığını hissediyorum bir iç çekti sonra yavaşça odadan çıktı gözümü açmak istemedim düşünerek yattım sabah kalktığımda saatın altı olduğunu gördüm aşağı indim kahvaltı hazırlamak istedim Zehra hanımı görünce yanına gittim
- nasılsınız Zehra hanım dedim
- iyiyim kızım ama bana hanım dene abla de
- peki zehra abla bende yardım edeyim kahvaltıya
- yok kızım gerek yok sen otur
-ama erken kalktım zaten evdeki herkes uyuyor
- ateş oğlum uyandı dedi şaşırdım görmemiştim
- Ateş uyandı mı ?
- evet aşağıda sende in aşağıya yanıma istersen
- ben ineyim o zaman deyip aşağıya inmeye karar verdim
Karanlık bir koridordu yolun sonunda ışık görünüyordu ilerledim ateş bakış açıma girdi kum torbasına yumruk atıyordu üstü yoktu ve fazlasıyla terlemişti deli gibi vuruyordu yavaşça arkasına geçtim başka bir boks eldivenini elime taktım ve kum torbasının arkasına geçtim beni fark edince durdu
- ne işin var burada ?
- her sabah burda mısındır ?
- soruma soru ile karşılık verme defne
- boks yapmak istiyorum seninle ateş yaman dedim
- kaldırabilir misin özyalçın ? Kaşlarımı kaldırdı
- peki sen kaldırabilecek misin yaman ? Dedim kafamı dikleştirip sırıttım
- hadi o zaman dedi
Karşı karşıya geçtik ellerimi savunma şeklime getirdim
- ilk hamle senden yaman
- ilk kadınlardan başlayalım bence dedi
- çok konuşma başla yaman dedim
O başladı ilk bir yumruk attı kafamı çevirdim ben tekme attım birbirimize saldırıyorduk düşmanmış gibi hırsımızı alıyorduk o bana şiddetli davranıyordu ben ona duvara doğru ittiği için belim ağrımıştı böyle böyle bir süre devam etti en son tam yüzüne vuracakken eliyle durdurdu çapraz bir şekilde duruyorduk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AV&AVCI
Teen FictionHayat bir kuş gibidir o kuş özgürce dolaşırken bir avcı gelir ve o kuşa hayatını dar eder beni tanımaya başladın ben "AVCI" Nerden bilebilirdim ki her şeyi asıl şimdi öğreneceğimi yaşadığım evi annemi arkadadaşlarımı bilmediğim hiç görmediğim babam...