𝗖𝗶-𝗻 𝗽𝗼𝘃;
Its been five years simula nung huli naming makita si ate jay.
Ang huling kita namin sa kanya ay yung sinabi nyang hindi niya kami kilala at natatandaan. Kinabukasan noon ay bigla nalang siyang nawala na parang bula.
Lahat kami ng section e ay nakapagtapos at ganap nang bussiness man, CEO, doctor, engineer, chief at piloto.
Lahat kami ay masaya na at nasa amin na ang lahat
Maliban sa nag iisang babae na hinihintay namin na magparamdam at bumalik, and that's ate jay
Lagi kaming nagkikitang magbabarkada tuwing linggo para uminom at magkamustahan
Lahat kami ay wala pang mga girlfriend dahil yun ang pangako namin
Hindi kami mag mamahal hanggat hindi pa namin nakikita at nakakasama si ate jay
Minsan nakakaawa si keifer dahil tuwing lasing sya at tulog ay bukang bibig nya si ate jay
Wala kaming magawa para sa kanya dahil hindi din namin alam kung nasaan si ate jay
Maghihintay kami na bumalik siya hanggat sa makakaya namin
𝗝𝗮𝘆 𝗝𝗮𝘆'𝘀 𝗽𝗼𝘃;
"𝗝𝗲𝗮𝗻, 𝗸𝗮𝗶𝗹𝗮𝗻𝗴𝗮𝗻 𝗺𝗼 𝗻𝗮 𝗽𝘂𝗺𝘂𝗻𝘁𝗮 𝘀𝗮 𝗽𝗶𝗹𝗶𝗽𝗶𝗻𝗮𝘀 𝗽𝗮𝗿𝗮 𝘀𝗮 𝗽𝗵𝗼𝘁𝗼 𝘀𝗵𝗼𝗼𝘁 𝗺𝗼 𝗳𝗼𝗿 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗯𝗶𝗹𝗹𝗯𝗼𝗮𝗿𝗱" My P.A said
Tumango naman ako sa kanya at nag empake na nang gamit
Hindi ko maiwasan na kabahan dahil hindi malabong magkita kaming lahat
Naguguilty ako dahil iniwan ko sila ng walang paalam pero kailangan e
𝗙𝗟𝗔𝗦𝗛𝗕𝗔𝗖𝗞
"𝗝𝗮𝘆! 𝗕𝗮𝗸𝗶𝘁 𝗸𝗮 𝗻𝗮𝗴𝘀𝗶𝗻𝘂𝗻𝗴𝗮𝗹𝗶𝗻𝗴 𝘀𝗮 𝗸𝗮𝗻𝗶𝗹𝗮?" Frusrated na tanong sa akin ni kuya angelo
Iyak lang ako ng iyak dahil wala akong masabing rason pero yun lang ang alam kong makalabuti para sa amin
"𝗠𝗮𝘁𝗮𝗴𝗮𝗹 𝗸𝗮𝗻𝗮 𝗻𝗶𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗵𝗶𝗻𝗮𝗵𝗮𝗻𝗮𝗽 𝗮𝘁 𝗻𝗮𝗻𝗴 𝗻𝗮𝗸𝗶𝘁𝗮 𝗸𝗮𝗻𝗮 𝗻𝗶𝗹𝗮 𝗮𝘆 𝗴𝗮𝗻𝘆𝗮𝗻 𝗮𝗻𝗴 𝗶𝗯𝘂𝗯𝘂𝗻𝗴𝗮𝗱 𝗺𝗼?" Sigaw sa akin ni kuya angelo
nakatungo lang ako habang nakikinig sa mga sermon nya sa akin
"𝗞𝘂𝘆𝗮, 𝗮𝘆𝗼𝗸𝗼𝗻𝗴 𝗺𝗮𝗴 𝗮𝗹𝗮𝗹𝗮 𝗽𝗮 𝘀𝗶𝗹𝗮 𝘀𝗮 𝗮𝗸𝗶𝗻. 𝗞𝘂𝘆𝗮 𝗺𝗮𝘆 𝘀𝗮𝗸𝗶𝘁 𝗮𝗸𝗼, 𝗶 𝗵𝗮𝘃𝗲 𝗮 𝗹𝘂𝗸𝗲𝗺𝗶𝗮" nanghihinang sabi ko na nakagpatigil sa kanya
Nakatulala itong nakatingin sa akin at nanghihinang napasalampak sa sahig
𝗘𝗡𝗗 𝗢𝗙 𝗙𝗟𝗔𝗦𝗛𝗕𝗔𝗖𝗞
Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko at dali dali itong pinunasan
