Badem ||Texting||

0.7

1 ay sonra*

"Bade! Çıktın mı?"

"Yok abi."

"Gel bırakayım seni." Evim hazır olana kadar abimde kalıyordum. Ve evet, ayrılmıştım oradan. Ankara'ya geldim. Abime yakın olacaktım artık. Ama o lojmanda kaldığı için, ben ev tutmuştum bu kez. İşe yakın ve şehir içi bir yerdeydim artık.

Halkımda söylenenler beni çok üzmüştü. Açıkçası alışamamıştım da oraya. En mantıklısı da burası olarak geldi. Yakında işe başlayacaktım. Ve o defteri kapatmıştım.

Abim ile arabaya bindik ve yola çıktık. Yeni işime başlamadan önce biraz geziyordum.

"Ne yapacaksın bugün?"

"Bilmem alışveriş yaparım belki."

"Gelsene benle karakola. Ufak birkaç işim var. Sonra beraber gezeriz. Bizimkilerle çıkarız hatta arkadaş edinirsin."

"Yok abi ya. Sen beni geçenki kafeye bırak. Ben biraz yanlız takılayım."

"Tamam sen bilirsin o zaman."

...

Kahvemi içerken telefonda geziniyordum. Her gün hiç işleri yok sanırım ki bu kadar çok geziyorlar. Bazılarının ne zaman hikayesine baksam bir yerlerde. Ben mi fazla asosyal bir insanım diye düşünmeden edemiyorum. Aynı gün içinde bu kadar aktivite garip geliyor.

Üste düşen bildirimi görünce tıkladım.

0538 ***: Sanırım sana aşık olmuşum.

0538 ***: Ve bana en büyük kötülüğü yaptın.

0538 ***: Aslında güzel bir intikam oldu,

0538 ***: Beni sensiz bırakmak.

Bu kimdi şimdi? Bir de aşık mı çıktı başıma?