Episode 4

386 17 2
                                        

မေသွေး အိမ်ကိုအပြန်

တီ.....တီ.....
နောက်က ဟွန်းဆက်တိုက်တီးနေတဲ့ ကားကိုလှည့်ကြည့်တော့

" ဟိုကလေးမ "

" ထပ်ပြီးရှင်ပဲလား။ရှင်သွားရာနေရာ မရှိဘူးလား ကျွန်မကိုပဲ လိုက်နှောင့်ယှက်နေရတာ "

" သွားစရာကရှိပါတယ် ဒါပေမယ့် မင်းကို လိုက်ပို့ချင်လို့လေ "

" ဒီမှာ ရှင်တွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်မလေးတွေလိုများ ရှင်ထင်နေတာလား။ကျွန်မဘာသာ တ‌ယောက်ထဲနေချင်လို့ လမ်းလျှောက်ပြန်တာ "

" ကိုယ်က စေတနာနဲ့ဟာကို။လာပါ ကော်ဖီသွားသောက်မယ် "ဟုဆိုကာ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ကားတံခါးဆင်းဖွင့်ပေးတော့တယ်။

" လာပါ ကလေးမရဲ့ မင်းကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး
ခင်ချင်ရုံသက်သက်ပါကွာ လာ "

" အွန်း " ဆိုပြီး လွန်းမာန်ခ ဖွင့်ပေးထားတဲ့ ကားတံခါးထဲဝင်လိုက်တော့သည်။

ကော်ဖီဆိုင်သို့ရောက်သောအခါ

" Latte တစ်ခွက် Capachino တစ်ခွက် " ဟု လွန်းမာန်ခ လက်တန်းမှာလိုက်တော့

" ကျွန်မ capachino ကြိုက်တာ ဘယ်လိုသိ "

" အဟက် ဒီလိုပဲပေါ့ "ပြုံးရင်း စားပွဲနားသွားထိုင်နေလေရဲ့

* ဝါးးးး ငါ့အကြောင့်ကို ဘယ်တုန်းက စုံစမ်းလိုက်တာပါလိမ့် *‌ လွန်းမာန်ခကို ကြောင်ကြည့်ပြီး အတွေးနယ်ချဲ့နေ‌တုန်း

" ဟိတ် ကလေးမ မထိုင်ဘူးလား "

" ရှင်! လာ.... လာပြီ "

" ကျွန်မအကြောင်းစုံစမ်းထားတာလား "

" အကင်းပါးသားပဲ ကလေးမ က "

" ကလေးမ ကလေးမ နဲ့ ကျွန်မမှာ နာမည်ရှိတယ် မေသွေး ဟွန့် "

" ကို့ မျက်စိထဲမှာတော့ ကလေးလေးပဲ "မေသွေးကိုပြုံးပြီးပြောတော့ မေသွေးတစ်ယောက် ရှက်သွေးဖြာပြီး မျက်နှာက ပန်းရောင်သန်းနေလေရဲ့

" ကော်ဖီရပါပြီဗျ "

မေသွေး ရှက်ရှက်နှင့် ကော်ဖီကို ငုံသောက်လိုက်ရာ နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင် အမြုပ်လေးများ ကပ်ကျန်နေလေတော့ လွန်းမာန်ခ ပြုံးရင် တစ်ရှူးယူကာ မေသွေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အနူးအညံ့လေး သုတ်ပေးနေလေရဲ့

Favorite person Where stories live. Discover now