"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 15

Vince
Het was 12:00, lunchpauze dus. Ik had uiteindelijk meer dan de helft van de stapel met papierwerk kunnen afwerken. Ik liep de refter in en zei iedereen gedag die er al zaten. Ik ging zitten en at mijn broodjes zo snel mogelijk op. "Heb je haast Vince?" Vroeg Louise die me verbaasd aan stond te kijken door de snelheid waarmee ik mijn broodjes at. "Ja. Ik wil naar Emma." Zei ik met mijn mond vol. Ze lachte. De commissaris kwam binnengelopen. "Vince?-" hij keek me verbaasd aan, "is het lekker?" Vroeg hij. Ik at snel mijn mond leeg en lachte. "Ja chef sorry, ik wil zo snel mogelijk naar Emma." Zei ik. "Ah ja daar kwam ik dus voor, ik zag hoever je was gekomen met het papierwerk en ik wilde je vertellen dat je de middag vrij kon nemen, voor Emma, dus je kan rustig aan doen met je broodjes." Zei de chef. Ik hoorde Louise op de achtergrond lachen. "Oké, danku chef." Zei ik. Hij liep de refter weer uit. Ik keek Louise gespeeld kwaad aan en schudde lachend mijn hoofd. Ik besloot nu de pauze hier te blijven en daarna snel naar Emma te gaan. Ik appte haar dat de chef mij vrij had gegeven en dat ik na de lunchpauze af zou komen. "Ik ga nog even langs bij Emma, zie jullie zo!" Zei Louise en pakte haar spullen. "Doe haar de groetjes" zei iedereen in koor, we lachte. "Hé maar Vince, met wie was jij nou aan het appen daarnet?" Vroeg Brigitte nieuwsgierig. "Brigitteeee, stop daarover." Zei ik lichtjes geïrriteerd. Iedereen in de refter keek meteen naar mij. Ik keek naar Brigitte, "Tja dat krijg je d'r dus van.." Zei ik zuchtend. "Tja sorry, maar dan had je het net maar meteen moeten zeggen." Zei ze en knipoogde. Ik rolde lachend met mijn ogen en nam een nieuwe hap van mijn boterham. "Nou Vince wie was het??" Vroeg Indy nieuwsgierig. Ik zuchtte, dit ging een lange pauze worden.

Louise
Ik kwam aan bij Emma haar kamer en klopte op de deur. "Hey Lou!" Zei ze toen ik de deur opendeed. "Hey em!" Zei ik "Cava een beetje?" Vroeg ik terwijl ik ging zitten. "Ja hoor, met jou?" Zei ik. "Ja cava. Je mag naar huis hoorde ik?" Vroeg ik. "Jaa eindelijk!" Zei Emma. Er klopte iemand aan de deur. "Binnen" zei Emma. Mijn hart sloeg een slag over toen ik zag wie er binnen kwam. Ik glimlachte naar haar, "Hey!" Zei ik. "Hey, Louise!" Zei ze. Een warm gevoel stroomde mijn lichaam binnen, ze wist mijn naam gewoon nog! "Jullie kennen elkaar..?" Vroeg Emma verbaasd. "Nou, kennen.. mevrouw de Roo had mij gerustgesteld toen jij en Vince in de ambulances lagen." Zei ik. "Zeg maar Lana hoor." Zei ze lachend. "Aaah oké!" Zei Emma. "Maar uhm ja mevrouw, hoe is het met u?" Vroeg Lana aan Emma. "Goed!" Zei Emma. Ik ga u nog een laatste keer checken en als dat goed is mag u echt naar huis, u werd zo opgehaald door u partner toch? Emma lachte. "Door mijn beste vriend ja." Zei ze. "Oh sorry, ik dacht..." zei Lana beschaamd "Neenee geeft niet haha!" Zei Emma. Lana deed nog een paar controles bij Emma en liep daarna weer naar de deur om de kamer te verlaten, ze stopte en draaide zich om. "Oh ja uhm Louise.." ze gaf me een briefje. "Voor als je ooit nog wilt praten of iets.." zei ze verlegen. Ik glimlachte lief naar haar, "Danku" zei ik. Ze glimlachte terug en verliet de kamer. "Dusss Vince is jou partner?" Vroeg ik uitdagend aan Emma. "Louiseeee!" Zei ze gepeeld geïrriteerd terwijl ze met haar ogen rolde, maar toch verscheen er een glimlach op haar gezicht. Ik lachte met haar reactie, "Emma?! Moet je mij wat vertellen?" Vroeg ik. "Neeheee Vince is mijn beste vriend, meer niet." Zei ze. "Vooruit dan.." zei ik. We keken elkaar aan en schoten in de lach. Ik keek op mijn gsm hoelaat het was en ik schrok, 12:25. "Oh shit, ik ga moeten vertrekken. Nog 5 minuten en dan is de pauze voorbij." Zei ik terwijl ik snel mijn spullen pakte. "Haha is goed, laat weten of je optijd was!" Zei Emma lachend toen ik naar de deur rende. "Doe ik, saluuu!" Zei ik. "Saluu!" Hoorde ik Emma nog zeggen.

De hele autorit zat ik met mijn gedachten bij Lana.. Ik weet niet wat het is maar ze.. ze.. ze heeft een bepaalde indruk achter gelaten, ik weet niet, ze is.. bijzonder. Eenmaal op kantoor aangekomen rende ik half de auto uit. Ik rende door de hal en kwam buitenadem bij het onthaal aan. "Cava Louise?" Vroeg Patrick verbaasd. "Jaaa haha ik was alleen zegmaar bijna te laat.." zei ik lachend. "Ah oké!" Zei Patrick. Tineke stond al klaar om met me op patrouille te gaan. "Sorryyy!" Zei ik terwijl ik snel mijn gordel omdeed. Ze lachte. "Hoe was het bij Emma?" Vroeg Vince die de refter uitgelopen kwam. Ik glimlachte toen ik terug dacht aan daarnet, met Lana enzo. "Goed, Lana heeft haar nogmaals gecontroleerd en ze mag echt naar huis." Zei ik. Tineke en Vince keken elkaar aan, "Wie is Lana?" Vroeg Vince nieuwsgierig. "Oh uhm ja dat is een dokter die me gerustgesteld had toen jullie in die ambulances lagen enzo.." zei ik met een betrapt gevoel, waarom ik me betrapt voelde? Ik heb geen idee.

Vince
Tineke en Louise vertrokken samen op patrouille en ik vertrok naar Emma. Binnen 10 minuutjes kwam ik aan bij het ziekenhuis. Ik zei de dame achter het onthaal gedag en liep door naar de lift, ik drukte voor de laatste keer op het knopje met de 6 erop. Ik glimlachte bij de gedachte dat ik Emma weer ging zien, al zie ik Emma 10 minuten niet, mis ik haar al. Emma is echt een bijzondere vriendin voor mij, echt de beste die ik ooit gehad heb. Ping, ik was alweer naar de 6e verdieping gebracht. Ik liep door naar Emma haar kamer en besloot niet te kloppen omdat ze waarschijnlijk lag te slapen. Zachtjes opende ik de deur en liep naar binnen, ze lag inderdaad te slapen. Ik ging naast haar zitten en keek glimlachend toe naar hoe ze lag te slapen. Niet veel later werd ze wakker. "Hee" zei ik zachtjes. "Hee Vincie" zei Emma met nog een slaap stemmetje. Ik lachte er zachtjes mee. "Ben je er al lang?" Vroeg ze. "Nee hoor, 10 minuutjes ofzo. Lekker geslapen?" Vroeg ik. "Ja hoor." Zei Emma. "Hoe is het met je duizeligheid?" Vroeg ik zachtjes. "Het gaat wel iets beter." Zei ze. "Okee, maar Emma eventjes.. ik neem je wel alleen mee als je eerlijk tegen mij gaat zijn hè." Zei ik. "Jaa ga ik doen." Zei ze. Ik keek haar vragend aan. "Echt Vince, maak je geen zorgen." Zei ze. Ik lachte "oké vooruit dan." Zei ik terwijl ik Emma haar jas naar haar gooide.