"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 34

Emma
De wekker ging, 07:00. Vandaag ging een deel van ons terug voor het eerst werken na de teambuilding. Ik zou vandaag een team vormen met Indy en Vince met Louise. Vanavond is ook het gala, bij die gedachte kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Vince had mij gewoon mee gevraagd. Ik bedacht even wat ik vanavond aan zou doen en besloot daarna te gaan douchen. Ik nam rustig mijn tijd want ik wilde vandaag niet percé eerder op het kantoor zijn. Om 07:50 vertrok ik. Exact om 07:59 kwam ik het kantoor binnen. "Amai ik maakte mij al zorgen, je bent zo laat.." zei Vince die aan het ijsberen was tussen de bureaus. Ik gaf hem een knuffel, "Rustig maar ik ben oké." Zei ik met een lach door mijn zin. "Ik moet me denk eerder zorgen maken om jou, je bent optijd." Zei ik nogsteeds lachend. Vince lachte ook en ik kleedde me snel om. Daarna vertrok ik met Indy op patrouille.

Veel interessants was er niet gebeurt, we hadden 3 oproepen over geluidsoverlast gekregen en eentje over iemand die fout stond geparkeerd. Om 11:50 besloten we terug naar kantoor te gaan en lunchpauze te houden. De namiddag zouden we papierwerk doen met Vince en Louise dus dat zal vast wat leuker gaan worden.

We kwamen aan op kantoor en er was nog niemand, alleen de chef was aan het werk in zijn kantoortje. Indy en ik liepen de refter in en begonnen alvast aan onze lunch. Vince en Louise kwamen om stipt 12 uur de refter binnen. "Heey!" Zeiden we alle vier in koor, we lachte. Vince kwam naast mij zitten en Indy en Louise zette zich ook naast elkaar. "Hoe was het bij jullie?" Vroeg ik. "Cava wel, Stafke had weer gebeld voor een sluikstorting en we hebben wat dronken jongeren van t straat geplukt maar verder niet veel boeiends." Zei Vince. Louise lachte, "Wat is er?" Vroeg ik. "Niksss." Zei ze, maar ze gaf me zo'n blik van 'ik leg het je later wel uit.' Een paar mannen van de versterking kwamen nu ook de refter binnen, we begroette ze en praatte wat met zijn alle. "Ik ga even naar het toilet." Zei ik. "Ik ga mee!" Zei Louise meteen. Indy keek ons verbaasd aan, "Soms snap ik vrouwen echt niet hè." Zei hij. Louise en ik lachte en liepen door naar de toiletten. We liepen de toiletten binnen en ik sloot de deur achter me, "Jij wilde wat vertellen?" Begon ik. "Jaaaa. Vince was kei jaloers op Indy hahaha, hij was de hele ochtend slecht gezind en vroeg de hele tijd van 'hoe zou het bij Emma en Indy zijn?' terwijl die dat normaal nooit doet." Zei ze. Ik lachte, "Ben je zeker? Miste hij Indy niet gewoon?" Zei ik. "Ahh Emmatje niet zo onzeker, hij vind je gewoon leuk." Zei Louise terwijl ze de toiletten weer verliet. Ik glimlachte bij die gedachtes en ging effectief even naar het toilet. Daarna liep ik ook terug naar de refter. Ik zette me naast Vince, hij legde zijn hand op mijn been om mijn aandacht te trekken. Een rilling liep over mijn rug en de vlinders ontwaakte terug. "Cava?" Vroeg hij zachtjes met een bezorgde blik. Ik glimlachte en knikte. Ik vond het zo lief hoe hij meteen bezorgd was omdat ik later dan Louise binnen kwam lopen. Met een glimlach op mijn gezicht at ik verder.

Vince
Onze shift zat erop, het papierwerk was wel redelijk te doen. We hebben veel gekletst tussendoor dus het was nog een soort leuk eigenlijk. We waren ons allemaal aan het omkleden voor het gala. "Seg Vince, heb jij eigenlijk iemand die je meeneemt?" Vroeg Indy. "Ja, jij?" Antwoordde ik terwijl ik mijn bloesje aantrok. "Nope.. Ik heb Louise gevraagd maar zij had blijkbaar al iemand, met wie ga jij dan?" Reageerde Indy. "Onze Louise?" Vroeg ik verbaasd. "Ja Vince, 'onze' Louise." Zei Indy. "Indyyy? Vind jij Louise leuk?" Vroeg ik uitdagend. "Nee, daarom vraag ik haar mee hè." Zei hij terwijl hij met zijn ogen rolde. "Sinds wanneer dan?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Al een tijdje eigenlijk.." zei hij onzeker. "En je hebt mij dat nooit verteld?" Vroeg ik gespeeld beledigd. "Nee dan zou Louise het gelijk weten." Zei Indy vastbesloten. "Seeeeg, vertrouw jij mij niet?" Vroeg ik. "Op dat vlak niet nee, maar goed met wie ga jij dan?" Vroeg Indy. "Met Emmatje." Zei ik met een glimlach terwijl ik keek naar hoe ik mijn broek aantrok. "Dus je bekent nu dat je haar leuk vind?" Zei Indy uitdagend. "Nee Indy wij zijn gewoon vrienden, hoevaak moeten we dat nog zeggen?" Zei ik lichtjes geïrriteerd. "Jaja, geloof je het zelf nog?" Vroeg Indy terwijl hij de kleedkamer uitliep. "Nee maar als jij mij niks zegt, ik jou ook niet hè." Mompelde ik tegen mezelf terwijl ik mijn blazer aandeed. Toen ik mijn schoenen terug aanhad liep ik ook de kleedkamer uit. Louise en Indy stonden te praten en de chef deed zijn laatste spullen in zijn tas. Emma was waarschijnlijk nog bezig, ik klopte op de deur en vroeg of alles lukte. "Jaa." Zei ze, maar ik kon aan haar stem horen dat ze had gehuild. "Emma, wat is er?" Vroeg ik. Ik hoorde hoe ze begon te huilen. Mijn hart brak, "Kan ik binnenkomen?" Vroeg ik voorzichtig. Emma stemde toe dus ik liep naar binnen, ik voelde vragende blikken van de rest op mij rug branden, maar ik negeerde ze. Toen ik binnenkwam liep ik zo snel mogelijk naar Emma. Ze zat met haar benen opgetrokken in haar armen op het bankje in de kleedkamer. Haar jurk lag in een prop in een hoek gesmeten. Ik nam haar in mijn armen, "Rustig maar, tis oké, ik ben hier." Fluisterde ik. Ik liet haar uithuilen en daarna vroeg ik wat er was. "Ik haat mijzelf zo hard, alle meiden hier zijn zo prachtig en dan kom ik aan.. Hun maken veel meer kans op u.. Ik snap dat je mij niet ziet staan, ik snap dat je mij lelijk vind, ik-" Ik hield mijn hand voor haar mond om haar te doen stoppen. De woorden die ze zei, voelde als een mes die in mijn hart stak. Ik pakte haar hoofd zachtjes vast zodat ze me aankeek. "Emma stop, je bent prachtig echt waar. En waarom zou ik jou mee vragen naar het gala? omdat ik jou niet zie staan denk je?" Begon ik. Emma lachte zachtjes door dat laatste. "Emma echt waar, je bent perfect. Het maakt me niet uit hoe je erbij loopt, je bent prachtig altijd, of je nou een vuilniszak of een jurk aan hebt, in mijn ogen zou je altijd de mooiste vrouw op aarde zijn. Jij Emma, jij bent de gene waar ik verliefd op ben, jij bent de gene die mij altijd doet glimlachen, die mij gelukkig maakt. De rest hier zijn mijn beste vrienden maar jij Emma, jij bent veel meer dan dat. Je moet ook echt niet zo onzeker zijn Emma, echt niet. Je bent prachtig echt waar." Zei ik. Glimlachend maar met tranen in haar ogen sloeg ze haar armen om mij heen, een lach ontsnapte uit mijn mond en ik sloeg mijn armen glimlachend rond haar lichaam. Zo bleven we nog een tijdje zitten. Toen we loste rolde ik haar jurk uit de kreukel en deed hem over haar hoofd heen, ze deed zelf de jurk verder aan en bekeek zichzelf in de spiegel. Ik sloeg mijn armen van achter rond haar buik. "Zie je wel het staat je beeldig." Zei ik terwijl ik haar een kus op haar wang gaf. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ik liep naar de deur van de kleedkamer en keek nog een keer met een lieve glimlach achter me, naar Emma. Ik opende de deur, "The most beautiful lady in de world first." Zei ik terwijl ik met mijn hand een beweging maakte van 'na u.' Ze glimlachte dankbaar en lief naar me en liep daarna de kleedkamer uit. "Cava?" Vroeg Louise. Ik knikte en liet Emma bij me inhaken. "Lets gooo!" Zei ik enthousiast, iedereen lachte. We liepen de deur uit en stapte in mijn auto, alleen Louise ging met haar eigen auto omdat ze nog iemand moest ophalen. De rest reed met mij mee naar het gala, we hadden er allemaal super veel zin in!