"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 18

Emma
Na t heerlijke ontbijtje die Vince voor mij gemaakt had, probeerde ik nog even te gaan slapen. Niet dat dat lukte want ik lag nog geen 5 minuten en toen kreeg ik een berichtje op mijn gsm. Ik wilde het laten gaan en verder proberen om in slaap te komen.. maar ja als t Vince was wilde ik wel antwoorden, ik had hem tenslotte zelf gevraagd om te laten weten wat de reactie van de chef was. Ik pakte mijn gsm terug op van mijn nachtkastje en keek tussen de berichten en ja hoor, Vince had geappt.

Vincie<3
V: uiteindelijk 5 minuten te laat & dankzij Louise onder een preek van onze Berckmans uitgekomen 🤭 Hoe is het?? x
U: Hahhaaha gelukkig maar :) Cava wel, je ontbijtje was heerlijk en ik ga nu nog maar even proberen te slapen denk ik..
V: Hahahah mooi zo :) Oh sorry dat ik je stoor dan, slaapwel xx
U: jij stoort nooit ;) Dankuuu en werkse nog, hopelijk kan ik snel weer terug met jou mee op patrouille 😩
V: En jij noemt mij een slijmbal? ;P Hoe meer rust je pakt hoe sneller dat zal gaan 😚 Ik zie je snel xx
U: 😜😜 I tryyy :) zie je snel xx
V: proud of you 😘
U: 🫶🏻🫶🏻

Ik klikte mijn gsm terug uit en legde hem onder mijn kussen. Daarna probeerde ik terug te slapen, wat sneller lukte dan verwacht.

Even later

Ik werd wakker van de bel, dat zal Louise zijn dacht ik bij mezelf. Voorzichtig stapte ik uit mijn bed zodat ik hopelijk niet duizelig werd. Ik liep de trap af en deed de deur open. "Heeee!" Zei Louise enthousiast terwijl ze haar armen opende voor een knuffel. "Heeee!" Zei ik enthousiast terug en nam haar knuffel aan. Ik liet haar binnen en vroeg of ze wat wilde drinken. "Uhmmm doe maar water." Zei ze terwijl ze op de bank ging zitten. "Hoe is het met jou?" Vroeg ze terwijl ik naar de keuken liep. "Het gaat wel iets beter, ik heb net nog even een uurtje geslapen." Zei ik terwijl ik dr glaasje water op het tafeltje bij de bank zette. "Maaar jij had wat te vertellen?" Vroeg Louise nieuwsgierig nadat ze een slokje water genomen had. "Uhm jaaa, nou kijk ik zal uitleggen waarom Vince te laat op kantoor was :) Hij had me dus opgehaald uit het ziekenhuis en hij wilde liever niet dat ik alleen zou slapen, nadat ik hem duidelijk had gemaakt dat ik niemand wilde lastig vallen daarmee enzo liet hij het toe, als ik hem maar zou appen als er wat was. Nou ik stemde daarmee in en ja hij bracht me thuis enzo en toen werd ik s nachts wakker met knallende koppijn en ik was ook weer duizelig. Ik twijfelde om Vince effectief te appen maar ik deed het toch en hij was hier binnen de 5 minuten terwijl het over half 2 was en hij de volgende dag gewoon moest werken. En ja uiteindelijk was hij bij mij inslaap gevallen en ik was zelf  dus ook vergeten om een wekker te zetten en ja toen werden we om 07:50 wakker 🤭." Zei ik. "OH MY GOD EMMA." Zei Louise enthousiast. Ik lachte met haar reactie. "En jij beweert nogsteeds dat Vince en jij 'alleen vrienden' zijn??" Zei ze. "Louiseeee" zei ik geïrriteerd. "Ja sorry maar-" begon ze. "Nee nee geen gemaar, Vince en ik zijn beste vrienden. Meer niet." Zei ik. "Mhmm" zei Louise terwijl ze me aankeek met zo'n blik van: 'en jij denkt dat ik dat geloof'. "Louise!" Zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. Beide schoten we in de lach en het werd nog erg gezellig. Gelukkig dacht ze deze keer wel aan de tijd en kwam ze niet te laat op kantoor 🤭

Louise
Ik kwam aan op kantoor en liep gelijk door naar de refter, iedereen zat daar nog omdat het natuurlijk pauze was. Ik ging erbij zitten en mengde me in het gesprek. De chef kwam even later binnen en klapte in zijn handen. "Mannekes, mannekes. Even een kleine switch in de taakverdeling voor de namiddag. Vince, Louise: patrouille. Indy, Tineke: patrouille. Eric en Brigitte, papierwerk en bied zonodig versterking en Patrick gewoon achter het onthaal graag." Zei de commissaris. "Okewy chef!" Zei Vince en deed zijn brooddoos dicht. We pakte allemaal onze spullen en begonnen aan onze taken. Vince en ik stapte in de auto en meteen hoorde ik hem zuchten, "Ja Vince ik weet het ik ben Emma niet maar zo erg ben ik nou ook weer niet toch?" Zei ik met een lach in mijn zin. "Neeee zo bedoel ik het ook niet, ik mis haar gewoon das al." Zei hij terwijl hij de auto startte. "Zelfs nadat je een hele nacht bij haar bent geweest?" Vroeg ik uitdagend. Ik zag hoe hij begon te blozen. "Dispatch voor foxtrot 210." klonk er uit mijn radio. "Saved by den dispatch.." zei Vince opgelucht. Ik schudde lachend mijn hoofd, ook Vince schoot in de lach. "Foxtrot 210 luistert, over." Zei ik in de radio. "Begeef jullie naar de Irisstraat, oproep over geluidsoverlast." klonk er uit de radio. "Wij begeven ons terplaatsen, over." Zei ik in de radio. "Allez het werk heeft ook weer heel veel medelijden met u, maar niet heus." Was ik Vince voor. "Fijn dat jij het zegt." Zei Vince kortaf en reed ons naar de Irisstraat. We kwamen aan en keken elkaar aan, "Stafke.." zeiden we in koor. Vince stopte de auto en deed zijn autodeur open, "Nou we zullen eens gaan zien." Zei hij voordat we uitstapte. Ik knikte en stapte ook uit. "Hier se de Vince met Louiseke, dat vind ik nou toch eens tof hè." Zei Stafke met zijn eigen dialect. Vince en ik keken elkaar aan en schudde lachend met ons hoofd. "Maar goed Stafke, wat is er aan de hand?" Vroeg ik. "Nou dat is hier om de hoek toch eens zo'n pak lawaai steeds, ik word er zot van! Hier, loopt eens mee." Zei stafke terwijl hij een dringende 'kom mee' beweging maakten met zijn hand. Vince en ik liepen achter hem aan en hoorde inderdaad nogal veel lawaai. "Nou Staf blijft hier, wij zullen eens gaan kijken." Zei Vince terwijl hij mij aankeek met een blik die vroeg om bevestiging. Ik knikte en we liepen samen op het lawaai af. Het was sneller opgelost dan we dachten want het was een oude box die tussen het afval lawaai stond te maken. We brachten Stafke nog even op de hoogte en zette daarna onze patrouille voort.