"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 30

Tineke
Vandaag gaan we paintballen, ik had er wel zin in maar het voelde wel heel dubbel. De laatste keer dat we gingen paintballen, was Koen er nog bij... Dat was zo tof met hem, hij ging er altijd helemaal in op maar beschermde mij toch. Ik glimlachte bij die gedachte maar die glimlach verdween al snel toen ik dacht aan hoe hard ik hem mis... Het is een onderwerp waar ik niet veel over praat, waar ik niet veel over wil praten. Nou ja... Eigenlijk zou ik niks liever willen, maar ik vind de woorden er niet voor. Ik zuchtte diep en stapte mijn bed uit. "Cava Tin?" Vroeg Brigitte die weer terug bij mij op de kamer had geslapen vannacht. De laatste twee nachten had ze bij Eric geslapen, omdat Indy hem vervelend vond als hij zat was 😅 Eric kan namelijk nogal hard snurken en Indy is een hele lichte slaper. "Jaja cava." Reageerde ik op Brigitte. "T paintballen?" Vroeg ze. Ik knikte "Sorry." Zei ik. "Maar stopt daarmee. Geen sorry zeggen Tin, echt niet." Zei Brigitte terwijl ze haar armen opende voor een knuffel. Met alle plezier nam ik die aan, wel barstte ik daarbij in tranen uit. Alles wat ik al die tijd al inhield kwam eruit. Ik voelde me een wrak, maar gelukkig was Brigitte bij me om me te helpen.

Brigitte
Tineke brak in mijn armen, ik had zoveel medelijden met haar. Ze doet altijd maar alsof het niks is en alsof ze nergens last van heeft. Maar vanbinnen gaat ze kapot.. Een traan ontsnapte uit mijn ooghoek, ik leefde me zo in in Tineke. Koen was alles voor haar, hij was haar werkpartner maar hij betekende voor haar veel meer dan dat. Ze waren beste maatjes en volgensmij was het voor beide eigenlijk meer dan dat. Ik liet Tineke even uithuilen en daarna praatte we nog wat over Koen.

Emma
Ik werd wakker in Vince zijn armen, meteen verscheen er een glimlach op mijn gezicht. "Goeiemorgen." Zei Vince nog met een ochtend stemmetje. Ik lachte zachtjes en zei iets gelijkaardigs terug. Ik zuchtte, "Kunnen we niet gewoon de heledag in bed blijven liggen vandaag?" Vroeg ik. Vince lachte, "Ik ben bang van niet, we gaan vandaag paintballen en Hugo komt zo hè." Zei Vince. "Ohja.." zei ik zacht terwijl ik mijn ogen weer sloot. Vince ging met zijn hand door mijn haar, "Emmatje we moeten er echt uit.." zei hij zachtjes. Ik zuchtte en opende mijn ogen weer, ik ging rechtzitten en rekte me uit.
"Shit." Zei ik toen ik de kasthelft waar mijn kleren in zitten opende. "Wat is er?" Vroeg Vince vanuit de badkamer. "Ik ben mijn trui die ik aan wilde met paintballen vergeten.." Zei ik zuchtend. "Je mag mijn andere zwarte trui anders wel aan." Zei Vince. Ik glimlachte, "Echt?" Vroeg ik nog voor de zekerheid. "Jaa pak hem maar, hij hangt als derde links." Zei Vince. "Danku." Zei ik blij. Ik pakte Vince zijn trui en pakte de broek die ik mee had genomen voor het paintballen. Ik trok het beide aan en nam een foto in de spiegel, gewoon om het feit dat ik Vince zijn trui aanhad. Daarna deed ik mij haar en mijn make-up en toen was ik klaar om te vertrekken. "Vince, ik ga alvast ik zie je zo beneden." Riep ik voordat ik de deur uitliep. "Is goed." Hoorde ik Vince nog zeggen.

Op de gang kwam ik Louise tegen, "heee!" Zeiden we tegen elkaar. "Zin in het paintballen?" Vroeg Louise terwijl ze een paar schietbewegingen maakte. Ik lachte, "Jaaa jij?" Vroeg ik "Jaaa keiveel!" Reageerde ze enthousiast. We lachte. "Hé maar Emma, die trui komt niet uit jou kledingkast, of wel?" Vroeg Louise uitdagend. "Neee uit die van Vince, ik was mijn oude trui, voor het paintballen, vergeten." Zei ik. Ze keek met met zo'n blik aan van "Oeeeeh". Ik gaf haar een tik tegen haar schouder en lachte, "Jij bent echt niet te doen hè." Zei ik. We liepen naar de kamer van Brigitte en Tineke, we hadden daar nog even afgesproken want we zouden pas over een half uur gaan ontbijten. "Heeee!" Zei ik toen ik de kamer inliep. Ook Floor zat al bij Tineke en Brigitte op de kamer. "Heeey!" Zei iedereen terug. We kletsen wat en al snel was het half uur voorbij. Er werd op de deur geklopt, "Dames komen jullie ook?" Hoorde ik Vince vragen. Automatisch glimlachte ik, "We komen eraan." Reageerde ik. Louise gaf me een blik, ik glimlachte naar haar en stond op. We kwamen beneden aan en de rest zat daar op ons te wachten, we giechelde een beetje ongemakkelijk en gingen snel op onze plekken zitten. Vince en ik gaven elkaar een glimlach, meteen werd ik er weer helemaal warm van. Ik vind hem echt leuk, maar ook echt heel leuk leuk.

Hugo
Ik liep het hotel binnen en vroeg aan de balie waar het korps zich bevond. Ik liep richting de ontbijttafel waar ze nu blijkbaar zouden zitten. Ik moest nog en keer de hoek om en dan zou ik er zijn, ik hoorde al vanaf die afstand dat de sfeer er goed inzat. Ik kreeg meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik was de hoek net om en Vince merkte mij al op, "Heeee Hugootjeee!" Zei hij enthousiast. Ik lachte, "Hee allemaaaal!" Zei ik blij. Ik zei iedereen gedag en nam plaats op de stoel die over was. Ik had al ontbeten dus ik voerde alleen de gesprekken mee. Na een kleine 10 minuutjes vertrokken we naar het paintballen.

Chef
We liepen naar buiten en daar stond het busje al op ons te wachten. Iedereen stapte meteen in. Het was echt super gezellig, iedereen was vrolijk en er hing een fantastische sfeer. Werken vind ik heerlijk maar ook de commissaris word het meest gelukkig van een gelukkig korps. Ik zette me naast de chauffeur en vroeg via het microfoontje of ze er zin in hadden. "JAAAA!!" Riepen ze allemaal keihard door de bus heen. Ik glimlachte en we vertrokken. Na een klein uurtje kwamen we aan bij het paintbalterrein. Iedereen stapte uit en we liepen het erf op. Onze begeleider voor vandaag kwam al naar ons toe. "Goeiemorgen, goed dat jullie er zijn!" Zei hij. "Goedemorgen." Reageerde iedereen vriendelijk. "Ik ben Bernard, jullie begeleider voor vandaag." Zei hij. Iedereen stelde zich voor en daarna begon Bernard aan zijn uitleg. "Goed, als eerst gaan we twee teams maken, team blauw en team rood. Achter elke muur staat een emmer met ballen erin, het team die aan het eind de meeste ballen heeft verzameld wint. Als je geraakt bent moet je terug achter de muur voordat je verder mag. Er mag niet op het hoofd geschoten worden en binnen een afstand van 3 meter mag er helemaal niet geschoten worden, begrepen?" Legde hij uit. Iedereen knikte. "Hebben jullie nog vragen?" Vroeg Bernard. Deze keer schudde iedereen met zijn hoofd. "Goed dan gaan we beginnen, maak maar alvast twee teams, dan zal ik de bescherming gaan halen." Zei Bernard terwijl hij naar binnen liep.

Vince
De teams waren gemaakt. Ik zat met Emma, Tineke, Eric, Floor en Hugo. Wij waren team blauw en team rood bestond uit de rest, Brigitte, Louise, Indy, Patrick en de chef dus. We deden allemaal de bescherming aan die Bernard ons gebracht had. We lachte met hoe we eruit zagen, "Selfie!" Riep Floor terwijl ze haar gsm omhoog hield. We lachte allemaal en deden daarna een keertje gek voor de foto. Daarna gingen we allemaal achter de muur die bij onze teamkleur hoorde staan. Bernard telde af, "3..2..1...Go!" Riep hij over het veld. Iedereen begon meteen fanatiek te spelen. De eerste ronden hadden wij verloren, wij hadden 19 ballen en het andere team had er 21. Ronde twee ging van start en meteen speelde iedereen weer even fanatiek mee. Indy raakte Emma net iets te dichtbij, "Omg sorry, cava?" Vroeg hij meteen, geschrokken door zijn eigen actie. Emma knikte en glimlachte, "Jaja cava." Zei ze maar daarna liep ze direct terug naar de muur. Ik wist dat ze loog dus ik liep haar achterna. "Cava?" Vroeg ik toen ik de hoek omkwam. Ze knikte, "Jaja cava." Zei ze terwijl ze naar me glimlachte. "Eerlijk zijn hè Emma." Zei ik. "Okeee ja dat doet zeer maar ik ben niet van suiker hè." Zei ze terwijl ze verder wilde gaan. Ik hield haar tegen, "Emma, dat je een keer pijn hebt betekend niet meteen dat je van suiker bent hè. Waar heb je pijn?" Vroeg ik. Ze glimlachte dankbaar, "Hier." Zei ze terwijl ze de plek op haar heup aanwees. Het was al helemaal rood. Ik wilde seinen naar Bernard zodat hij het spel stop kon zetten maar Emma hield me tegen, "Laat maar, ik wil de pret voor de rest niet bederven." Zei ze terwijl ze haar shirt terug naar beneden deed. "Beloof mij dan wel dat we het straks verzorgen." Zei ik. Ze knikte en wilde verder gaan, ik pakte haar bij haar arm vast en hield haar tegen, "Beloofd?" Vroeg ik. "Beloofd." Zei ze en glimlachte. Ik liet haar weer los en glimlachte ook naar haar. We speelde verder, de tweede ronde wonnen we met 27-16 en de derde ronde wonnen we ook maar dan met 30-29. Het was dus heel close maar wij hadden uiteindelijk toch gewonnen.

We kwamen met zijn alle bij elkaar. "Dat was zo leuk!" Zei Indy enthousiast. We lachte en knikte allemaal. We deden onze bescherming uit en liepen naar de kleedkamers om schone kleren aan te doen. Ik trof Emma op de gang en hield haar tegen. Ze draaide zich om en liep met mij mee naar het toilet om haar wond te bekijken. Ik pakte een paar doekjes, maakte die nat en hield die tegen haar wond. Ze glimlachte dankbaar naar me, "Merci Vince, dat je me altijd helpt met alles." Zei ze. "Ach stop daar eens mee, ik doe het graag." Zei ik terwijl ik lief naar haar glimlachte. Ze legde haar hand op mijn hand die de doekjes tegen haar wond hield. Meteen ontwaakte de vlinders en stroomde dat warme gevoel mijn lichaam weer binnen, ik glimlachte naar haar. Ze glimlachte lief terug.