"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 11

Een week later

Tineke
"Mannekes mannekes, briefing!" Riep de chef door het kantoor terwijl hij in zijn handen klapten. Iedereen kwam de refter binnen gelopen. "Goed, fijn dat jullie zo snel zijn gekomen. Is er nog nieuws over Vince en Emma?" Begon de chef. "Ja chef, Vince heeft gister ontslag gekregen. Hij moet wel nog een tijdje rustig aan doen maar hij is weer thuis. Emma ligt nogsteeds in coma.. Bij haar is er nog geen voor- of achteruitgang te zien." Zei ik. "Danku Tineke. Gelukkig is Vince weer thuis, hopelijk gaat het ook weer snel beter met Emma.. Goed nu naar de briefing. De afgelopen week is het rustig geweest. Een paar kleine inbraken en één bizarre moord maar verder geen bijzonderheden. Indy, Louise: patrouille. Eric, Brigitte: voormiddag papierwerk, namiddag patrouille. En dan Patrick en Tineke, jullie blijven hier, papierwerk en bied zonodig versterking. Goed mannekes aan het werk!" Zei de chef. Ik zuchtte en stond op. Ik liep naar mijn bureau, ik zag er tegenop.. Als het zo rustig is op kantoor mis ik Koen extra hard. En nu met dat gedoe met Vince en Emma al helemaal.. Met veel tegenzin begon ik aan het eerste mapje.

Brigitte
Eric en ik zaten rustig te werken aan ons papierwerk. "Koffietje?" Vroeg Eric terwijl hij opstond. "Graag." Antwoordde ik en glimlachte naar hem. Hij glimlachte terug en verliet ons kantoortje. Hij liet de deur openstaan en mijn oog viel op Tineke. Ik stond op en liep naar haar toe. "Cava?" Vroeg ik. Ze antwoordde niet eens.. Ik heb zoveel medelijden met haar, ze heeft het zo moeilijk met het verlies van Koen en nu dat alles met Vince en Emma er ook nog bij en toch doet ze als ze bij ons is nogsteeds alsof er niks aan de hand is. Ik ging naast haar zitten, "Cava Tin?" Vroeg ik nogmaals. Ze knikte, "Mhm, met u?" Antwoordde ze. "Tineke, tegen mij mag je eerlijk zijn eh." Zei ik terwijl ik mijn hand op haar been legde. Ze glimlachte dankbaar naar me. Ik zag dat ze een knuffel nodig had, dus ik gaf die haar meteen. "Danku." Zei Tineke terwijl ze met tranen in haar ogen naar me glimlachte. "Zullen we in de pauze even langs Koen zijn graf gaan anders?" Vroeg ik haar. "Graag." Zei ze. Eric kwam mijn koffie hier brengen en had gelijk een koffie voor Tineke gemaakt. "Merci." Zeiden Tineke en ik in koor. We lachte en praatten even kort met zijn drietjes. Daarna begonnen we alle drie terug aan ons papierwerk.

Vince
Ik werd wakker en pakte mijn gsm, ik hoopte zo dat er nieuws was over Emma.. Waarschijnlijk is er nog niemand langs geweest want ze moesten allemaal gewoon werken maar toch.. Ik scrolde tussen de berichten maar nee, weer niks.. Zuchtend legde ik mijn gsm terug op mijn nachtkastje. Ik probeerde nog wat te slapen want ik kon toch pas over 1,5 uur naar Emma. Na een halfuur was ik het zat, ik kon echt niet meer slapen dus ik besloot maar om op te staan. Ik pakte een warme douche en kleedde me aan. Ik probeerde een boterham naar binnen te krijgen, maar dat had weinig succes. Ik keek nog wat tv en daarna kon ik eindelijk vertrekken naar Emma.

Toen ik het ziekenhuis binnenliep, liep ik direct door naar Emma haar kamer. "Hey em, ik ben er weer" zei ik en zette me op de stoel naast haar bed. Ik staarde een tijdje naar haar en begon te huilen. "Emma alstublieft wordt snel wakker.. Ik kan het echt niet hier zonder u.. Ik mis u zo hard. Ja ik weet het ik zit naast je maar toch.. Ik mis de vrolijke, gezellige, allerliefste, mooiste Emma. Ik wil terug echt met je kunnen praten.. je terug zien lachen.." Zei ik. Ik pakte haar hand vast en wreef er met mijn duim overheen. Er werd op de deur geklopt, snel liet ik Emma haar hand los. Indy kwam binnen. "Hey Vince." Zei hij. "Hey." Zei ik. "Hoe gaat het ermee?" Vroeg Indy voorzichtig. "Cava wel.." zei ik. Indy pakte ook en stoel en zette die naast die van mij. Hij legde zijn hand op mijn rug. "Het komt wel goed." Zei hij. Ik zuchtte. "Ik weet het niet meer Indy, ik voel me zo'n aansteller maar ik kan het echt niet zonder Emma, echt niet.." zei ik terwijl mijn stem steeds zwakker werd. "Ik weet het Vince.. en dat is niet aanstellen man. Dat laat juist zien hoeveel je om haar geeft." Zei hij. Bij dat laatste begon ik te glimlachen.

Happy new year lieve allemaal <3 & Een happy birthday voor Manoe 🥳🫶🏻