"Script" de buurtpolitie <3

Hoofdstuk 36

Emma
Ik werd gewekt door de wekker, ik deed mijn ogen open en besefte dat ik in Vince zijn armen lag. Meteen verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Het was pas 07:00 dus ik liet Vince nog even slapen. Zelf ging ik wel alvast het bed uit om mij klaar te maken en alvast een ontbijtje voor ons twee te maken. Om 07:30 besloot ik toch wel om Vince wakker te gaan maken. Zachtjes liep ik naar boven, ik ging naast Vince op het bed zitten en wreef met mijn hand over zijn wang. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, niet veel later gingen zijn ogen ook open. "Goedemorgen." Zei ik terwijl ik hem lief aankeek. "Goedemorgen." Zei hij terug terwijl hij lief naar me glimlachte. "Ik wacht beneden op je, het ontbijt staat klaar." Zei ik terwijl ik naar de deur liep. Ik liep de kamer uit en hoorde hoe Vince zich uitstrekte, een lach ontsnapte uit mijn mond en ik liep door naar beneden. Ik dekte de tafel en zette de schaal met zelf gebakken croissantjes erbij. Normaal ontbijt ik nooit uitgebreid, maar ik wilde toch graag iets terug doen voor Vince. Hij is er altijd voor mij en daar ben ik hem zo dankbaar voor. Wel vroeg ik me eigenlijk af wat wij nu waren.. Beste vrienden gaan niet zover, toch? Of misschien toch wel.. Ik weet het niet.. Die vraag hield me onbewust langer bezig dan ik dacht, ik werd gewekt uit mijn gedachten door Vince zijn hand die op mijn arm lag. Het warme gevoel schoot mijn lichaam terug binnen, "Cava?" Vroeg Vince bezorgd. "Jaja." Lachte ik terwijl ik met mijn hoofd schudden, "Ik zat een beetje te diep in gedachten denk ik." Zei ik nogsteeds lachend. Vince lachte ook, "En waar dacht je dan aan?" Vroeg hij uitdagend terwijl we plaats namen aan tafel. "Gewoon." Zei ik terwijl ik mijn schouders ophield en een glimlach niet kon onderdrukken.

Vince
Ik was best benieuwd waar Emma aan had zitten denken, ze was zo ver weg. Maar ik liet het voor wat het was want volgensmij wilde ze er liever niet over praten. "En waar heb ik dit heerlijke ontbijtje aan te danken?" Vroeg ik terwijl ik een warm croissantje uit het mandje pakte en op mijn bord legde. Emma glimlachte schattig, "Om jou te bedanken, omdat je er altijd voor me bent enzo.." zei ze terwijl ze lief naar me keek. Ik voelde hoe er automatisch een mega glimlach op mijn gezicht stond en pakte Emma haar hand voorzichtig vast. Ze keek me aan en onze ogen maakte een lang oogcontact, we glimlachte en aten verder.

Het werd nog erg gezellig aan tafel, misschien iets te gezellig want we waren de tijd volledig vergeten. "Fuck." Zei ik terwijl mijn oog op de klok viel. "Watte?" Vroeg Emma verward. "Tis al 07:58." Zei ik terwijl ik opstond. "Shit." Ontsnapte er uit Emma haar mond terwijl zij ook opstond en haar spullen pakte. Ik wilde de tafel nog afruimen maar Emma hield me tegen, "Laat dat maar eerst werken." Zei ze terwijl ze mijn jas in mijn handen duwde. We stapte door de snelheid samen in mijn auto. Zo snel als ik kon, maar met de regels te respecteren natuurlijk, reed ik naar kantoor. "Uhmm Vince?" Begon Emma toen we de parking op reden. "Ja Emmatje?" Zei ik terwijl ik de auto parkeerde. "Gaan ze niet raar denken als wij samen in een auto aankomen?" Zei ze terwijl ze op haar lip beet. "Owhja shit uhmm." Zei ik beschaamd. "Ah joh boeie, Eric en Brigitte rijden ook zovaak samen." Zei Emma terwijl ze uitstapte. Ik stapte ook uit, 'Zou ze hiermee bedoelen dat ze ons als een koppel ziet..?' Spookte er door mijn hoofd, vast niet. Ik ben voor haar waarschijnlijk gewoon een beste vriend..

Tineke
Vince en Emma kwamen haastig binnen lopen. "Sorrryy." Zeiden ze in koor terwijl ze richting de kleedkamers liepen. Louise en ik keken elkaar meteen aan, "Die twee kwamen wel heel precies tegelijk binnen hè?" Zei ik zachtjes tegen Louise die tegenover mij aan haar bureau zat. Ze gaf me een uitdagende blik en we lachte. "Wat is er dames?" Vroeg Indy die tegenover ons met zijn papierwerk bezig was. "Nikske ga maar gewoon terug aan het werk nieuwsgierig aagje." Zei Louise. "Oké juffrouw Mertens." Zei Indy terwijl hij zich terug op zijn papierwerk richtte. Louise en ik lachte en begonnen ook terug aan ons papierwerk.

Vince kwam aangelopen, "Heee!" Zei hij. "Hee!" Zei Indy terug. Ook Louise en ik begroette hem. "Voor wat waren jullie samen te laat?" Vroeg Louise uitdagend. Ik lachte en zag hoe Vince begon te blozen. "We hebben ons gewoon in de tijd vergist.." zei Vince. "Jajaaa." Zei Louise. "Mertens!" Zei Emma gespeeld kwaad terwijl ze aankwam lopen. We lachte allemaal en Louise en ik stonden op om Emma een knuffel te geven. Daarna gingen we allemaal terug aan ons papierwerk.

"Mannekes, mannekes.. Briefing." Zei de chef terwijl hij in zijn handen klapte. We draaiden allemaal onze stoel in zijn richting en luisterde aandachtig. "We zitten met een serieuze plaag.." zei de chef zuchtend. "Hoe? Die carjackers waren toch opgepakt?" Zei Vince verbaasd. "Ja Vince, die wel ja.. Maar nu zitten we met een andere plaag, gijzelaars." Zei de chef. "Een plaag van gijzelaars?" Vroeg Indy verward. "Mannekes laat mij nou eerst toch eens uitpraten!" Zei de chef lichtjes geïrriteerd terwijl hij op de tafel sloeg. We waren allemaal meteen stil en luisterde naar de chef zijn verhaal. "Nou kijk, er zijn dus mannen bezig in de buurt van het bloemetjesplein.. Het gaat iedere keer hetzelfde.. Ze wachten totdat iemand op het bankje gaat zitten, laten een man met opvallende kledij langslopen en voila, de gene die op het bankje zit word van achter om de keel gegrepen en meegenomen." Zei de chef. Iedereen was er stil van, hoe halen mensen het in hun hoofd? "En hoe wilt u dat wij het gaan aanpakken chef?" Onderbrak Patrick voorzichtig de langdurende stilte. "We startte een undercover actie." Zei de chef. Iedereen zijn ogen werden groot. "Ja ik weet mannekes het is riskant maar we kunnen niks anders." Begon de chef. We zuchtte allemaal en luisterde naar wat de chef ging zeggen. "Goed Emmatje, jij gaat undercover en gaat daar om stipt 14 uur op dat bankske zitten." Zei de chef. Emma knikte, "No way." Zei Vince vastbesloten. "Vince.." zei de chef. "Uhm nee niks te Vince, ik ga Emma haar leven niet op het spel zetten om iemand op te pakken hoor, gebruik mij maar." Zei Vince. "Vince ik red mij wel.." begon Emma. "Nee. Ik sta erop. Ik ga dat doen." Onderbrak Vince haar beschermend. Emma begon lichtjes te blozen en glimlachte. Ook Louise en ik gaven elkaar een blik. "Oké goed, Vince, om 14 uur stipt zit jij in burger op dat bankje. Emma, Louise, Indy, jullie bieden versterking. Ik zorg voor een camera en Tineke en Hugo, jullie houden dan samen die beelden in de gaten, goed?" Zei de chef. "Yess" antwoordde iedereen toch niet helemaal zo zeker. "Kom op mannekesss, ik heb vertrouwen in jullie!" Zei de chef lief. We glimlachte dankbaar naar hem en pakte onze spullen.