MAHŞER MİDİLLİSİ

XXVI.BELKİ İYİLEŞTİRİRSİN BİR GÜN

XXVI.

26.BELKİ İYİLEŞTİRİRSİN BİR GÜN.

🏹

Küçük şeytan kasabası benim adım.Küçük şeytan, benim.Şeytan yeryüzüne dağılmış ve insanları başka yola saptırmalarına neden oluyor.Mahşer midillisi de bu demek değil miydi?
Bana Mahşer midillisi de dediler.Ve ben bana verilen tüm bu isimler bana aitmiş gibi sahip çıktım.

Kaç gün geçti sayamadım ama ikiside ortalıkta değildi.İhanet uğramış gibi hissetmiyordum.Düzgün düşünemeyen Lahza olsa öyle düşünürdü.Ama artık öyle değildim.
Tanrı'yı anlıyorum.Ama şu an yaşadığım bu garip durumu anlayamıyorum.Ailem olduklarından şüphelindiğim kişilerle daha da yakınlaşmış olmak daha doğrusu onlarla uzun vakitler geçiriyor olmak çok garip hissettiriyordu.
Böyle garip bir durumun içindeydim.Birkaç gündür berbat durumdayım.Çünkü onu özlüyorum.Beni gerçekten bırakıp gitmiş olma ihtimali aklımdan çıkmıyordu.
Ama bir yanımda böyle olmadığına emindim.

Kasabanın ünlü mekanında biraz içiyordum.Kendimi kaybetmeyecektim.Sana söz veriyorum Galvin.Bu en iğrenç günah.Bunu işlemeyeceğim.Galvinle birbirimize iyi geldiğimizi düşünüyordum. Hala öyle olduğunu düşünüyorum.Ama sanırım bana zarar veren bir tarafı varmış.Onunla mutlu ve huzurluyken başka hiçbir şeye gerek yok.Ama bir anda giderse,ayakta bile durmakta zorluk çekersin.
Normal bir insan nasıl yaşıyorsa öyle yaşıyordum birkaç gündür.O kadar olay yaşamıştık ama hala hiçbir şey olmamış gibi onlarla yaşıyordum.Tamam hala normal olmayabilirim.
Düzenli bir şekilde yiyor ve sanırım biraz da kurallara uyuyordum.Böyle yaşıyor olmak beni sakin bir kişiliğe bürünmemi sağlamıştı.
Balkonumdan dışarıyı seyrediyordum.Keşke yanımda biraz birileri kalsaydı.Keşke dünya daha güzel bir yer olsaydı.Ben de kalabalığın içine kaybolup hiç düşünmeseydim.

Ama tek kaldığımda olanları biliyorsunuz.Bir ses geldiğinde arkamı dönmeden,içimden Serim'in gelmiş olması için dua ediyordum.Ama arkamı döndüğümde kimse yoktu.
Ayağımı birkaç yere sertçe vurdum.Mızmızlanır gibiydim.Kaç gün oldu bilmiyorum ama çok geçtiğini biliyorum.Odadan çıktım,çıkarken yine Leyanla karşılaştım.

"Gelmedi değil mi?" Diye sorduğumda kafasını eğdi ve sağa sola salladı.Gideceğim sırada kolumu tuttu."Sakin kal ve hata yapma Lahza."
Onu dinle Mahşer midillisi.

"Bir halk kötü bir kraliçe istemez." Neden böyle söylediğini anlamayarak yüzüne bakmaya devam ettim."Konuşulanlara kulak ver kızım." Hala anlamıyordum.
"Neden etrafındaki herkes senden kaçıyor zannediyorsun?" bu söylediği ağırdı."En yukarıya ulaştığında herkes seninle gelemez."
"Sus artık Leyan.Sevginin ne demek olduğunu daha yeni öğrenirken yapma bunu."

Ifadesi daha da ciddileşti."Sen de unutma küçük şeytan.Şato kapılarından,en yukarıdaki kraliçe tahtına..."
"Leyan ben en yukarıda olmak istemiyorum.Ben sevgi istiyorum."

Neredeyse ağlayacaktım omuzlarımdan tuttu."Yaptıklarını ne çabuk unuttun." Artık ağlıyordum."Unutmadım Leyan.Nasıl unutayım?"
"Ne o zaman? Taht seninse neden istemiyorsun?"
"Birilerini severken kaybetmek istemiyorum."
Beni tutmayı bıraktı."Kalbin,aklının önüne geçmiş.Kendine gel Lahza.Sen çok akıllı bir kızsın.Hata yapamazsın."

Yanılıyordu,beni akıllı biriymiş gibi gösteren bir dünya hata yaptığımda aldığım derslerdi.

"Hata yok Leyan.Onlar gibi konuşmayı bırak." Sinirlenmiş gözüküyordu.Arkasını döndü ve gitmeden önce şunları söyledi: "Seni üzmek istemem Lahza.Seni kızım gibi severim.Ama her şeyin farkındayım.Sen kimseyi görmüyor ve bilmiyor zannediyorsun.Ama herkes her şeyin farkında.Serim'i dinlemeliydin güzel kızım.
Bir kasabalı,bir soyluyu sevemez.Kural değil ama herkes bilir.Onu istiyorsun,onu seviyorsun ve hayatını biraz ona bağlıyorsun ama gözler önüne çıktığınızda her şey sandığından daha kötü olacak.Sana yaşamaktan nefret ettirecekler o zaman senden ondan kaçmak için yer arayacaksın."