[T.I] jest niezywkłym dzieckiem.
Dlaczego ?
W jej żyłach płynie krew, która uzdrawia wszystko i wszystkich.
To nie jest jedyna rzecz w niej niezwykła. Może oddychać na Pandorze.
Dlatego naukowcy SecOps przetrzymują ją robiąc na niej badania i eksp...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki lub korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
- Co się dzieje ?.- zapytałaś bardziej samą siebie niż kogokolwiek. Byłaś sama, z Eywą.
Stałaś idealnie przed jej pięknem. Nie rozumiałaś dlaczego. Jeszcze chwilę temu siedziałaś i rozmawiałaś przy stole, a teraz ?
Chciałaś krzyczeć i wołać o pomoc, jednak przed tobą pojawiła się kobieta. Była młoda i bardzo piękna.
- Kim pani jest ?.- zapytałaś powoli do niej podchodząc. Wyglądała na zmartwioną.
- Oh...[T.I].- zaczęła płakać.- Tak bardzo cię przepraszam, że nie byłam przy tobie...
- Chwila...mama ?.- zapytałaś.- Ale jak tak możliwe ?.
- Najwidoczniej Eywa zlitowała się nad tymi, którzy zginęli.- pogłaskała twój policzek. Chciałaś coś powiedzieć, ale w tym momencie kobieta krzykneła i zniknęła.
Ty w tym czasie odzyskałaś trzeźwość umysłu.
- Mamo!.- krzyknęłaś upadając z tyłu na podłogę. Ronal podbiegła do ciebie i złapała za nadal trzęsące się ramiona. Wyrywałaś się tak bardzo, że omal nie skaleczyłaś Jake'a, który również przybył na ratunek. Dopiero kiedy Neytiri spojrzała ci w oczy, uspokoiłaś się.
- [T.I].- powoli się uśmiechała w twoją stronę.- Wszystko dobrze, patrz na mnie.
- Mama...- zaczęłaś płakać.- Widziałam ją.
- Jak wyglądała ?.- Jake również kucnął.
- Miała...biały podkoszulek, czarne włosy i...ciemne oczy.- spojrzałaś na niego. Na jego twarzy malowało się przerażenie.
- Trudy...
- Tak ma na imię ?.- natychmiast wstałaś.- Jaka ona była ? Jak umarła ? Jak to możliwe, że była w ciąży ?.
- [T.I], mówiła coś ?.
- Że "Najwidoczniej Eywa zlitowała się nad tymi, którzy zginęli".- powtórzyłaś.
- Nie dziwię się, że chcą cię dopaść.- również wstał.- Wychodzi na to, że jesteś dzieckiem Eywy.
Zapadła cisza. Teraz wszystko byłoby miało sens. Poczułaś, jak serce znowu biję ci niewyobrażalnie szybko.
