[T.I] jest niezywkłym dzieckiem.
Dlaczego ?
W jej żyłach płynie krew, która uzdrawia wszystko i wszystkich.
To nie jest jedyna rzecz w niej niezwykła. Może oddychać na Pandorze.
Dlatego naukowcy SecOps przetrzymują ją robiąc na niej badania i eksp...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
Obudziłaś się z potwornym bólem ciała. Chciałaś wstać, ale czyjaś ręka cię powstrzymała. To była Kiri, która była zapłakana, ale na jej twarzy widniał uśmiech.
- Udało ci się.- uśmiechnęła się szerzej.- Zrobiłaś to.
- Naprawdę?.- również się uśmiechnęłaś.- Gdzie jest Neteyam ?.
- Był tak roztrzęsiony z twojego powodu, że musiał mieć jakieś zajęcie, aby trochę się uspokoić. Pewnie jest z chłopakami na jakimś wypadzie czy coś.- położyła się obok ciebie.
- Nie wiem jak u was, ale mam nadzieję, że nie piją nic mocnego.- zaśmiałaś się.
- Neteyam to najbardziej ogarnięty brat, jaki istnieje.- stwierdziła.
- Być może.- wstałaś.- Pójdziemy do nich ?.- zapytałaś.
- Kazali mi cię pilnować, abyś się nie przemęczała.
- Spokojnie, nic mi się nie stanie, a świeże powietrze dobrze zrobi.
- Ugh, no dobra.- złapała cię za rękę i pomogła wstać.
Obie wyszłyście z mini laboratorium i zaczęłyście się rozglądać za przyjaciółmi.
- Teraz sobie przypomniałam, że jest z nimi Tsireya i Tuk, więc tym bardziej chyba nic nie odwalą.
- Neteyam może nie, ale Lo'ak...
- Dobra, to jest bardziej prawdopodobne.
Obie spacerowałyście po plaży. Było dużo spojrzeń na twoją osobę ze względu na bandaż, wokół twojej talii i szyi.
- Wszystko dobrze ?.- zapytała po czasie.
- Tak.- uśmiechnęłaś się.- Patrz, usiądźmy w helikopterze.
Jak powiedziałaś, tak zrobiłaś. Usiadłaś na jednym z siedzeń, a Kiri natomiast rozglądała się po wnętrzu.
- Patrz.
Spojrzałaś z tyłu, gdzie były...zdjęcia. Nie widziałaś ich wcześniej, pewnie przez tą ekscytację, że masz helikopter. Podeszłaś do dziewczyny i sięgnęłaś po przyklejone zdjęcie swojej mamy.
- Piękna.
Uśmiechnęłaś się.
- Owszem, jest.- w twoich oczach pojawiły się łzy.
