Step By Step❄yoonmin

13. HOSPITAL, AGAIN

hi!!
enjoy^^

Y

oongi pov

Właśnie snułem się po sypialni, pakując ubrania do torby Jimina, rozmawiając z nim przez telefon. Chłopak po tym jak usłyszał, że czeka go ponowna chemioterapia i będzie musiał spędzić kilka kolejnych tygodni w szpitalu, rozpłakał się i nie mogłem go uspokoić przez dobre kilkadziesiąt minut, siedząc na łóżku szpitalnym. W końcu kazał mi jechać po jego rzeczy, ale dla pewności zdecydowaliśmy ze sobą rozmawiać przez telefon cały czas.

- Hyung pamiętaj o moim kocu.

- Już jest spakowany, kochanie - odpowiedziałem, pakując bieliznę i ręczniki do torby.

- A chustki?

- Spakowane. Zamówiłem też nowe na adres Hoseoka, Tae ci je przyniesie jak tylko dotrą, powinny być za kilka dni.

- Dobrze...

- Nie smuć się, Minnie. Lekarz mówi, że najprawdopodobniej to twoja ostatnia tura chemii, po niej będziesz już miał spokój.

- Nie o to chodzi.

- To o co?

- Wyjeżdżasz i będę sam. Będę się czuł samotny.

- Wrócę się zanim się obejrzysz, skarbie. Postaram się, żeby to była szybka piosenka.

- Wiem o tym, przepraszam, że tak cię tym męczę.

- Nie męczysz, sam najchętniej bym tam nie jechał, ale jak porzucę ten projekt to mnie chyba zjedzą w wytwórni. Za kilka tygodni wydam album i pójdę na hiatus, okej? Wtedy będę cały czas z tobą.

- Brzmi to obiecująco.

- W takim razie obiecuję, że tak zrobię. Może pojedziemy na wakacje? Na przykład gdzieś za granicę. Możemy też zaproponować to Hoseokowi i Tae i pojechać wszyscy razem.

- Zobaczymy, hyung. Najpierw muszę być zdrowy.

- I będziesz, wszystko w końcu wróci do normy, jestem pewien.

- Wracaj już do szpitala, Yoongi.

- Już kończę pakować twoją torbę, kochanie. Czy potrzebujesz czegoś ze sklepu, to po drodze pojadę na jakieś mini zakupy.

- Nie mam na nic ochoty, ale dziękuję. Wracaj, nie zapomnij zabrać laptopa.

- Spokojnie, mam już wszystko.

- Za ile będziesz?

- Pewnie za jakieś czterdzieści minut.

- Okej, to jedź bezpiecznie, ja się położę.