Chapter 43: "Sorry"

4.3K 328 45
                                    

(Unicode)

တရုတ်နှစ်သစ်ကူးရဲ့ ငါးရက်မြောက်နေ့မှာ စည်းစိမ်ဥစ္စာနတ်ဘုရားသခင်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ဆင်းရဲခြင်းဝိညာဉ်ကို နှင်လွှတ်လိုက်ပြီးနောက်မှာတော့ မိသားစုတွေဟာ ဖက်ထုပ် အတူတကွပြုလုပ်ကြ၊ စားသောက်ကြပြီး
လာမည့်နှစ်သစ်အတွက် ပြင်ဆင်ကြပါတယ်။

ကျန့်ရှူးယိ တို့အိမ်လည်း အပါအဝင်ပေါ့။

ညနေပိုင်းတွင် အန်တီဝမ် ...မီးဖိုချောင်ထဲမှာ
ဖက်ထုပ်လုပ်ဖို့ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

မီးဖိုချောင်ပြတင်းပေါက်က ကျန့်ရှူးယိ ၏ အခန်းပြတင်းပေါက်နှင့်နီးသောကြောင့် ကျန်းရှူးယိက သူမ၏
မကျေနပ်မှုကို ကြားနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ရင်း
အန်တီဝမ်က ကျယ်လောင်စွာ ခုတ်ထစ်လှီးဖြတ်နေသည်။

အန်တီဝမ်က ဒေါသကို ပြေပျောက်ရန်
ဓားလက်ကိုင်နဲ့ စဉ်းတီတုံးပေါ်တွင် ပုံချလိုက်သည်။

"အသက်က နှစ်ဆယ်ကျော်နေပြီ။ သိတာက
ဘယ်လိုအိပ်ရမလဲဆိုတာပဲ။ သူနဲ့ ဝက်ကြားက
ဘာများကွာတော့မလဲ။ ပြန်လာပြီးကတည်းက
ပထမဆုံးလုပ်တာက အိပ်ဖို့ပဲ။ အိပ်ရာထဲမှာ
အမြစ်တွေတူးနေတယ်ထင်တယ်"

"ပြီးတော့ ကူညီဖို့တောင် ထွက်မလာဘူး။ ပျင်းလွန်းလို့။ Jiang City မှာ တစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုများ
နေနေတာလဲ။"

ဖေဖေ က ဖက်ထုပ်ကို လှိမ့်ပြီးပတ်လိုက်ကာ "ကလေးတွေက သူတို့ကိစ္စသူတို့ ဖြေရှင်းလိမ့်မယ်။ ငါတို့ လူကြီးတွေက သူတို့အတွက် စိတ်မပူသင့်ဘူး"

"ရှင် မွေးထားတာ မဟုတ်တော့ စိတ်မပူဘူးပေါ့ " အန်တီဝမ်က နှာခေါင်းရှုံ့ပြီး အေးစက်စက်ဖြင့် "ရှင့်သမီးကို ကြည့်စမ်း။ တစ်နေ့လုံး သူ့အတွက် အစာဆက်သဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ရှိရင် ပိုကောင်းတာပေါ့၊ မဟုတ်ရင် အနှေးနဲ့အမြန်.. ငတ်သေလိမ့်မယ်"

စကားပြောပြီးနောက် မီးဖိုချောင်သုံးဓားကိုချလိုက်ပြီး ကျန့်ရှူးယိ ၏ အခန်းတံခါးကို ဒေါသတကြီးတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။

"ထမင်းစားကြမယ်။ ထပ်ပင့်ဖို့ လိုသေးလား?"

ကျန့်ရှူးယိ က သူမခေါင်းကို စောင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး "အိုး"

Only for Love (Translation)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora