ကြိုးကြာနဲ့ဖုန်းပြောပြီး စိတ်ရှုပ်နေသည့် မိုနာရဲ့စိတ်ဟာ ဖုန်းမြည်သံတစ်ခုကြောင့် ပိုရှုပ်ထွေးသွားရသည် ။ ဒီတစ်ခါတော့ ရှိန်းရဲ့ဖုန်းကမဟုတ် ၊ သူမရဲ့ဖုန်းဆီက ။ ဆက်လာသူက မဟာဖြစ်နေတာကြောင့် ပျင်းရိစွာသက်ပြင်းချမိ၏။ အားနာသည်က တစ်ကြောင်း ၊ ရှိန်းကိုဒီအတိုင်းမထားဘူးဟု မဟာကကြုံးဝါးထားတာကြောင့် တရားများစွဲလိုက်တာလားဟုတွေးမိပြီး သက်ပြင်းချမိခြင်းသာ ။
ကိုင်ရမည်လား ၊ မကိုင်ရဘူးလား တွေဝေစွာတွေးရင်း လာမည့်ဘေးကိုရပ်စောင့်မနေဘဲ ပြေးတွေ့ချင်သည့် သူမရဲ့စိတ်ကသာ အဆုံးသတ်မှာအနိုင်ရ၏။
"မဟာ ပြောလေ "
"ဖုန်းကိုင်တာ ကြာတယ်နော်။ရှိန်းမိုးထက်ဆီက ခွင့်တောင်းနေလို့လား"
စစလာချင်း ရန်စကားက စပြောသော မဟာကြောင့် မိုနာ စုတ်တစ်ချက်သပ်လိုက်သည်။
"ကျစ်. . . မဟာ နင့်ကို ငါသဘောမကျတာ အဲ့ဒါတွေသိလား ငါ့ဖုန်းဆိုတော့ ငါကိုင်ချင်မှ ကိုင်မှာပေါ့ တကယ်လို့ ရှိန်းကို ခွင့်တောင်းတယ်ဆိုတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ ရှိန်းက ငါ့ကိုပိုင်တဲ့ ငါ့အမျိုးသားလေ.. . . ငါ ခွင့်တောင်းတာ ဘာလွန်လဲ"
မဟာ့ရဲ့ရယ်သံက ငှက်ဆိုးတစ်ကောင်ရဲ့အသံလို သူမနားထဲရီဝေစွာ ဆူညံလာပြီး-
"နင်ကလေ အရင်ကလို စွာတုန်းပဲနော်. . . နည်းနည်းလေးမှကို အကျောမခံတဲ့ မိုနာကျူးရင့်လေး ဖြစ်နေတုန်းပဲ"
သိသိသာသာလျှော့ချလိုက်သော မဟာ့အသံတွေကြားမှာ သူမ သက်ပြင်းကိုခိုးချလိုက်သည်။ နင် ပြောသလို နည်းနည်းလေးမှ အကျောမခံတဲ့ စွာတေးလန်မလေးက သူ့ထက်၇နှစ်ငယ်တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ စွန့်ပစ်ခြင်းကို ခံရမှာကြောက်လို့ အရာရာကို သည်းခံကာ နှိမ့်ချနေတာကို နင်များသိရင် အံ့ဩလို့ဆုံးမှာမဟုတ်ဘူးမဟာ။
သူမအတွေးထဲတွင် မဟာ့ကို တိုင်ပင်ချင်စိတ်များဟာ တဖွားဖွားပေါ်လာသည် ။ အရင်ကလည်း သူမပြဿနာတွေကို နားထောင်ပေးပြီး သင့်လျော်သည့်အကြံများပေးတတ်တာကြောင့် တိုင်ပင်ဖော်ကောင်းဆိုသည်လည်းမမှား ။ သို့သော် သူမရဲ့ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းက သူမကိုအချိန်မှီတားလိုက်၏၊ ရှိိန်းက မဟာနဲ့စကားပြောတာကို မကြိုက်လောက်ဘူးဟုတွေးမိတာကြောင့် စကားစကို မြန်မြန်ဖြတ်ပစ်ဖို့ ကောင်းသည် ။ တိုင်ပင်နေလို့ ရှိန်းမိသွားရင် အဖုအထစ်တွေဖြစ်ဦးမှာမဟုတ်လား ။
YOU ARE READING
သိမ်းဆည်း၍ လောင်ကျွမ်းခြင်း
Randomခင်ဗျားရဲ့ အသွေးအသားတွေကို နေ့တိုင်းစားသုံးမယ်။ ဒါဟာ ချစ်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး။ [မီးနီficပါ ။ အပိုင်းတိုင်းမှာ အထူးတလည်Warningမပေးတော့ဘူးနော် ]
