Rising Waves

chapter 4

Day 759 at the hospital

SAM

I was holding my tears back when the doctors are giving me my shots, but I can no longer hold it anymore masyadong masakit.

I was screaming on the top of my lungs, and cried like a baby, ramdam ko ang hapdi SA braso ko dahil SA higpit nang yakap ko SA sarili ko.

Pagka tapos Ng treatment ko ay naka ramdam AKO nang antok dahil SA pagod naubos ATA lahat Nang lakas ko SA kakasigaw at Kaka iyak.

My eyelids become heavy and then my eyes finally closed, I guess I'm off to dream land.

_____

"Hmmm" mahinang saad Ko nang maka gising ako unti unti Kong minulat ang aking MGA Mata at Muka agad ni javen ang bumungad sakin.

He was sitting at the sofa while reading a book pero mukang Hindi Naman Ito nag babasa, Kasi sino Naman ANG mag babasa nang baliktad na libro diba?

"Ow the sleeping beast is finally awake, good morning princess and also good afternoon" naka ngiting bati nito at sinarado ang libro.

Hindi ko Ito pinansin at tinalikoran nalang sya.

"Sam do you think ants have feelings?" Biglaang tanong nito dahilan nang pag harap ko SA kanya.

"Javen I just woke up can you please give me a minute before you start being weird?" I said pero tinawanan Lang ako nang loko.

"Sabi ko nanga ba e makukuha ko agad Yung attention mo, at alam mo bang ilang oras din akong nag hintay na magising Ka tapos Hindi mo Lang ako papansinin abat hindi pwedi Yun" naka pout na Sabi nito and crossed his arms while moving his head.

"Bakit sinabi ko bang mag hintay Ka Dyan?" Pang babara ko dito.

"Grabe kakagising Lang nag susungit agad, oh sya bumisita Yung ate mo dito kanina pero tulog Ka Kaya ayun nilagay nya nalang Dyan SA Mesa Yung pagkain na dala nya" Sabi nito sabay turo SA lamesa.

Nakita ko Naman Doon ang logo nang favorite fast food chain ko.

"Jollibee!!!" I excitedly jump out of bed pero agad ding bumagsak nang Hindi pa Kaya nang paa Kong tumayo.

"Ayan Kasi hinay hinay Lang Hindi Ka mauubosan, Sam wala Kang kaagaw!" Suway sakin ni javen at tinulongan akong tumayo, pinaupo ako nito SA kama at sya na ang kumuha nang jollibee SA Mesa.

Inabot nya Ito SA akin at agad ko Naman itong kinuha SA kamay nya.

I happily cheered as I checked the food inside.

Mas natuwa pa ako nang Makita na may ice cream din SA loob pero mukang natunaw na Ito pero do I care? Well no. Masaya ko itong nilabas SA plastic and place the food on my hospital bed.

2 pair of chicken joy, 2 spaghetti, 2 burgers and 2 ice cream, pero bat dala dalawa? E ISA Lang akong kakain.

"Aherm Sabi ni ate Diane akin daw Yung ISA Dyan" Sabi ni jav sabay kuha nang pagkain abat ang kapal!

Hindi ko nalang pinansin si jav, masaya Kong kinain ang bigay nang ate ko, gosh I miss this kind of food dati Kasi halos tuwing linggo lumalabas Kami para kumain SA jollibee Kaso natigil Lang Yun nung na hospital ako.

"Para kang bata kumain!" Sabi ni jav and then wiped the corner of my lips using tissue.

"Thank you!" I said in delight.

"Paano nalang kapag wala na ako, wala nang pupunas nang Muka mo, ang dugyot mo panamang kumain" inirapan ko Naman Ito nang Mata.

"Nahiya Naman ako, Kung ako dugyot kumain, ikaw Naman parang baboy, so talk to my hand nalang" I said and showed him my hands, Napa iling iling nalang Ito at nag simula naring kumain.

___

Laughters invaded my room as jav tells his silly stories to me, Hindi ko Ito pinapaniwalan pero talaga namang nakaka tuwa Ito.

"Mukang masaya ang MGA alaga ko ah" sabay Naman Kaming Napa tingin ni Jav SA pintuan nitong kwarto ko. And nakita namin si nurse jay na naka Tayo Doon habang hawak hawak ang daily schedule nito.

"Nurse jay gusto mo?" Alok ko dito nang burger ko pero umiling Lang Ito.

"Sayo nalang Yan Sam alam Kong kulang payan sayo" Sabi nito Kaya napa pout ako.

"Ganun naba ako Ka takaban SA paningin nyo? Grabe kayo sakin ah!" Naka pout na saad KO pero Tinawanan Lang ako nang dalawa.

Pina inom Lang ako ni nurse jay nang gamot at agad nading umalis Ito.

"Sam naniniwala kabang gagaling Ka?" Biglaang tanong ni jav habang kumakain.

"Hmm oo Naman syempre, e ikaw ba jav? Do you believe na gagaling Ka?" I asked him back.

Pero wala akong nakuhang sagot mula Kay jav, tahimik Lang itong naka tingin SA kawalan habang nag iisip it's just a yes or no question ganun ba kahirap sagotin Yun?  

"Maybe no, maybe yes, you know that, that question is the hardest question that someone have asked me in a while?"

"Because I have Glioblastoma multiforme, and maybe I'm going to live or maybe I'm going to die who knows?" Mahabang sagot nito.

Natahimik Naman ako sa sinabi nito.

"Pero makaka Labas kana nang hospital diba?" I ask again. Ngayon at tumingin na Ito SA akin and then gave me his warm smile.

"At ayun nanga yes makaka Labas nako dito so it means pagaling na ako, shessh nagiging ma drama na ako, Sam promise me this, when I'm gone please continue living for me ok?" Sabi nito at hinawakan ang dalawa Kong kamay, he then looked straight into my eyes, his eyes tells me that please say yes! So I nodded.

"Syempre I'll live, gusto ko pang Makita Yung sunset SA dagat e and remember mag to roadtrip pa Tayo!" I said and then gave him a pat in the head.

"Ay oo NGA libre mo panaman lahat" Sabi nito sabay tawa nang malakas so I laugh with him he then averted his gaze and whispered something na Hindi ko narinig dahil SA sobrang Hina nito.

"Please live for me Sam."

****