Rising Waves

chapter 15

Day 37 out of the hospital

SAM

Malapit na ang countdown bago mag bagong taon it's already 10:30 halos Isang Oras nalang ang hihintayin. Maingay ang paligid dahil sa mga paputok at fireworks mga pamilyang masayang nag iingay mga turotot, kalansing ng barya at may mga nag po pokpok din ng mga kaldero.

I enjoy the noise. Naka upo ako sa swimming pool habang nanonood ng fireworks malamig Ang simoy ng hangin.

Umalis lang sandali si ate at mama para Kunin Yung mga pagkain sa loob tinulongan sila ni javen kaya naiwan akong mag Isa dito.

"Nandito na kami!" Naupo Naman sa tabi ko si ate at sumandig sa balikat ko si mama Naman ay inilapag sa pool side Yung mga pagkain at umupo din sa left side ko. Tahimik kaming nanonood ng fireworks habang si javen ay busy sa pag serve ng pagkain saamin.

Tinanggap ko Naman ang bigay ni javen na Plato na may lamang carbonara.

"Hala Ang bilis ng Oras 11:59 na oh!" Sigaw ni ate nag nag set ng timer.

Malapit nanga mag palit ang taon its really fascinating to think na parang nakaraang taon lang nasa hospital pa ako tapos Ngayon Kasama ko na Sila mama.

"Last 10 seconds before the year ends." Sigaw ni ate at pinakita saamin Ang laptop nya.

"10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 HAPPY NEW YEAR." sabay sabay naming sigaw kasabay ng pag sabog ng mga paputok at fireworks sa langit. Napaka Ganda.

Masyado akong namangha sa nag gagandahang fireworks nakalimutan ko si javen kaya nilingon ko ito.

"Javen happy ne-----"diko na natapos ang sasabihin ko ng Makita ko itong naka bulagta sa semento at walang Malay kinabahan Naman ako kaya patakbo akong lumapit dito.

"Javen, javen hoy! Gising! New year na oh!" I scream kaya napa tingin din Sila mama saakin. They rush to javen and I.

"Diane tumawag ka ng ambulance!" Sigaw ni mama Kay ate kaya taranta nitong kinuha ang cellphone sa loob ng bahay rinig ko ang pasigaw nitong pakikipag usap sa telepono bago tumakbo pabalik samin.

"Papunta na po sila ma." She assured us.

Javen ano bang nangyayari sayo? I asked kahit alam Kong Wala akong makukuhang sagot Mula dito. Minutes later ay dumating na ang ambulance ako ang sumama Kay javen sa ambulance samantalang Sila mama at ate ay sumunod gamit ang kotse Namin.

Hawak hawak ko ang kamay ni javen habang kinakabitan ito ng oxygen.

"We're losing him perform CPR." Sigaw ng nurse. They started to perform CPR on javen kasabay ng pag taas ng dibdib ni javen ay pag tibok at pag bigat ng hininga ko.

Nang makarating sa hospital ay agad itong pinasok sa emergency room naiwan akong Hindi mapakali sa labas ng emergency room. Minutes later ay dumating Sila mama at ate.

"How's he?" Ma asked. "They perform CPR on him while we're on the ambulance I don't think his ok ma." I said while biting my nails.

I don't know what happened kanina ok pa kami ah masaya panga syang nanonood ng fireworks e, what the hell just happened? Where did it go downhill?

"Where's my son?" A woman around her forties with long blond hair came rushing to us. "Where's my son? Where's zian?" She asked again. Zian that's javen's second name. Lumapit ako dito at hinawakan ang kamay nito.

"Ma'am his inside the emergency room I'm sorry I didn't know what happened po I just saw him laying on the cold floor unconscious." I said while panicking. Nagulat Naman ako ng bigla ako nitong yakapin.

"You're Sam right? It's fine iha you don't need to blame yourself hush down will ya?" She said as she rubbed my back dahilan para mapaiyak ako sa balikat nito.

I didn't know that this woman is javen's mother.

Umupo Naman kami sa may bench everyone was silent waiting for news. "It's been years since I last saw you iha. You grew up great." She said and smiled.

"Kilala nyo po Ako?" I asked.

"Yes I know you iha matagal na." Mag tatanong pa sana ako ng lumabas na Yung doctor sa emergency room.

"Ano pong Balita?" I asked.

"We have to admit him here again I'm sorry to tell you this pero lumalala na po Ang lagay ng pasyente and his still unconscious hindi Namin alam kung kailan ito magigising o kung magigising paba ito." Nanlumo Naman kami sa narinig.

Nang malipat ng kwarto si javen ay parati ko itong binibisita hawak hawak ko Ang kamay nito at idinikit sa pisngi ko. "Ang daya mo new year na new year tapos tulog ka Dyan? Abat Hindi pwedi Yun!" Natatawang Saad ko pero traydor talaga ang luha ko dahil para itong gripong Walang tigil sa pag tulo javen Naman Kasi e.

"Iha magpa hinga ka muna it's already late ako na ang mag babantay sa anak ko." Tita Yella said.

Nginitian ko naman ito gusto Kong itanong kung paano Ako nito nakilala litong Lito na ako e "Pwedi po ba mag tanong?" Nginitian din Ako nito pabalik nag Hila ito ng upuan at tumabi saakin.

"Tungkol bayan iha kung paanong Kilala kita?" Tumango Naman Ako dito.

"I've known you for years dahil kaklase ka ng anak ko ever since. You used to be so close back then pero my son got sick and we have to choice but to admit him to the hospital but he kept on asking if you're ok kaya Araw Araw din itong tumatakas sa hospital to attend school without us knowing. I know it's bad for his health pero as his mother I let him be dahil nakikita Kong you're special to him I don't know why but I just know. And then one day you also got admitted to the same hospital his in and he took the chance to get to know you again even though you don't remember
him. " she said kaya napa iyak ako ulit and she hugged me tight.

"It's ok iha." She patted my back.

Days and months have passed and javen is still asleep. Hindi parin ito nagigising medyo kinakabahan na ako pero ayaw Kong mawalan ng pag-asa na magigising pa ito dahil kailangan nitong magising.

"Javen malapit na birthday ko oh Hindi ka parin nagigising? Ang daya mo Naman." I said and laugh.

"Javen kala ko ba mag a adventure pa Tayo? E bakit tulog ka Dyan? Gising na hoy!" Still no response.

Mahigpit ko namang hinawakan ang kamay nito pero agad ding nataranta ng biglang mag start mag beep ang machine. Hindi na ok Ang heart rate nito.

"Nurse! Nurse! Doc!" Malakas Kong sigaw Kaya agad silang pumasok sa kwarto ni javen.

"Ma'am labas po Muna kayo." Pinalabas ako ng nurse kaya Wala akong nagawa kundi lumabas pero kita ko parin Sila sa salamin na bintana they're performing CPR again. Tinakpan nila ng kurtina Ang bentana kaya Wala akong nagawa kundi mag hintay nalang sa labas.

"Javen Naman e." I said as I cried again.

"Doc there's no pulse."

~~~~~~~