Chapter 18

5 1 0
                                    

SAM



Javen's condition is stable again.


"Wag ka nga munang bumangon." Suway ko dito.



"But I need to be strong Sam birthday mo bukas at nangako ako na gagaling Ako sa birthday mo!" Determinadong Saad nito at Hindi ko Naman din Sya mapigilan.



Bigla Naman itong natumba kaya Dali Dali akong tumakbo papunta sakanya para alalayan syang tumayo pero pinigilan ako nito.


Tumayo sya mag Isa. Ngumiti ito saakin to assure me that his fine and everything is fine kahit Hindi Naman. I know he promised at alam Kong matutupad ito.


"Sam punta tayong rooftop." Aya nito. I couldn't refuse at namalayan ko nalang nasa rooftop na kami. Damang dama ko ang malamig na ihip ng hangin na tumatama sa muka ko.


"I miss this." Saad ni javen kaya napa lingon ako dito. His eyes are close while feeling the cold breeze.


Ilang buwan itong nasa loob ng hospital kaya alam Kong na miss nya talaga ito.


"Anong gusto mong Gawin sa birthday mo Sam?" He said and finally looked at me.

"Kahit ano Basta Kasama ka." I replied.


"Then let's make it memorable."


Nag kwentohan kaming dalawa like what we always do for some reason nakalimutan ko Muna lahat ng mga pinag dadaanan Namin at nag focus Muna sa kung anong Meron sa harapan ko Ngayon.


If being happy for awhile is a sin then let me sin.


"Javen." Tawag ko dito kaya nakuha ko Ang attention nito.


"I finally knew who you are." I said kaya napa ngiti Ako. " I bet you do." Sagot nito at isinandig Ako ulo nya sa balikat ko.


"Sam before it's too late I just wanna say I love you." He said bago naka tulog sa balikat ko. Hinayaan ko ito at pinag masdan nalang Ang mga tala sa langit.


Kung ito man Ang lulunod saakin then I hope no one saves me.


Akala ko tulog na ito pero nagulat Ako ng hawakan nito Ang kamay ko.


"Qué será, será
Whatever will be, will be
The future's not ours to see
Qué será, será
What will be, will be." He sang using is sweet voice naka pikit ito.


Masarap pakinggan ang boses nito napa pikit nalang din ako.


"Qué será, será
Whatever will be, will be
The future's not ours to see
Qué será, será
What will be, will be." Gaya ko dito.


Kahit sandali man lang sumaya ako. Please make the time stop. Alam Kong may kapalit lahat pero please wag Muna Ngayon. Lord I beg you.


"Do you know when I met you I thought that you're just a cry baby." Panimula nito. Hinayaan ko lang syang mag salita tahimik lang akong nakikinig dito.



"I thought that you're weak because you're always crying. Minsan Yung iyak mo masakit sa tainga pero naisipan kong biglang ka ng candy that time to stop you from crying and it did hahaha tuwang tuwa pa Ako Nung tumigil ka nun sa pag iyak and from then on lagi na akong mag baong candy at kahit Hindi kana umiiyak naging hobby ko na, na parati Kang bigyan ng candy."  I remember that.


"Then we would play together until we reached highschool. Close tayo that's when I started to catch feelings this is cringe but it's true Sam I've liked you since then pero panimula Nung maaksidente ka you forgot about me. I tried talking to you but all you do is avoid me so I gave up that idea and just admired you from afar not until I got sick pero maybe Yun talaga Yung way ni god para pag tagpoin tayo ulit dahil our paths crossed again sa hospital ngalang but I'm thankful na natagpuan kita ulit Sam." He said.


narinig ko Ang pag singhot nito.
Teka umiiyak bato?


Iminulat ko Naman ang mata ko to look at him pero tinakpan nito ang mata ko.


"Please don't look." I chuckled at tinanggal ang pag kakatakip ng kamay nya sa mata ko I looked at him and wiped his tears away.


"Iyakin ka Naman Pala e." I teased him.


"Napuwing lang." Pag sisinungaling nito.
Tinatawanan ko nalang ito.


"Cge Sabi mo e."


"But Sam if I go please live for me and let's meet again." Seryosong Saad nito.


"Hoy masamang biro Yan birthday ko panaman bukas para namang ano to e." Tinawanan lang Ako nito.


"Sabi ko nga nag bibiro lang ako by the way I have a surprise to you tomorrow."


"Ano Yun?"


Pinitik Naman nito ng mahina Ang noo ko sabay sabing "Edi hindi na surprise Yun pag sinabi ko sayo." Tama nga naman sya.


"Tara Sam movie marathon tayo ayain natin Sila keth, Patrick, Allison, caly, at oli sama mo nadin si kuya jay." Aya nito kaya ng Maka balik kami sa lobby ay tinatawag agad Namin silang lahat para mag movie marathon Buti nalang at pinag bigyan kaming gamitin Yung malaking tv sa Isang kwarto.


We watched the parents trap.


Matagal nadin nang mag sama sama kami ulit I miss them. Laughter filled the room including my laugh and javen's laugh.


Pinanood din Naman Ang home alone.


Puro masasaya lang Ang pinapanood Namin dahil we want to be happy For awhile kahit Ngayon lang.


Hindi na ako naka focus Sa paligid I only have eyes on them ma mi miss ko to.


Tuwang tuwa silang nanonood. Matagal tagal na ng muli kaming mag sama sama at mag movie marathon.  Sila lang Ang naging pamilya ko sa loob ng halos dalawang taon at kalahati na nandito ako sa loob ng hospital.



Si Patrick he fought well dahil Balita ko malapit na itong gumaling. Si keth Naman ay sumigla na si Allison I know she's still fighting si Caly naman ay mukang maputlang maputlang na. Si Oli naka Bonet parin ito at putla but overall they looked happy.


I miss them.


"Happy birthday to you! Happy birthday happy birthday happy birthday to you." Nagulat Naman Ako ng may mga nurse na pumasok sa kwarto at may Dala dala silang cake at mga pagkain.


"Hala!" I exclaimed.


"Advance happy birthday Sam." Bulong saakin ni javen.


"Advance happy birthday ate Sam! Ngayon ka na Namin babatiin Kasi bukas di na pwedi kasi----." Tinakpan Naman ni javen Ang bibig ni Patrick.

"Masyado ka ng maraming sinasabi." Sabi nito sa kawawang bata.


"Tama Nayan Kumain nalang Tayo." Binigyan kami ni nurse jay ng Plato at nilagyan ito ng pagkain.


Habang nanonood ay masaya din kaming kumakain.


"Thank you." Bulong ko Kay javen.


"You're welcome sam." He said.


This made my day I hope this doesn't end.



*******

Rising Waves Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon